«تا دوست داری‌ام
تا دوست دارمت
تا اشک ما به گونه هم می چکد ز مهر
تا هست در زمانه یکی، جان دوستدار
کی مرگ می تواند
نام مرا بروبد از یاد روزگار ؟»
خبر کوتاه بود: “۷ شب، پل حافظ، چهارسو”. پردهٔ آخر یک زندگی در جمهوری اسلامی. کیانوش سنجری به زندگی خود پایان داد. ۴۲ سال داشت. ۱۷ سالگی بازداشت شد. «نه چوب داشت و نه سنگ.» فقط رفته بود در مراسم سالگرد فاجعه کوی دانشگاه شرکت کند. اما همین حضور، کافی بود تا به اقدام علیه «امنیت کشور» محکوم شود. درمجموع ۹ بار دستگیر شد، بیش از ۶ سال به زندان رفت، یک سال سیاه را در سلول انفرادی گذراند. بعدها درباره سلول انفرادی گفت: «این حالت شبیه نبردی است بین روح و جسم. در تنهایی مطلق نگه داشتن در سلول انفرادی آزاردهنده‌ترین شکنجه سفید است.» بیش از ۹ بار شوک‌درمانی شد. در یادداشتی برای ثبت در تاریخ جنایت این سرزمین، به یادگار گذاشت: «بی‌هوشم کردند و به مغزم شوک الکتریکی وصل کردند تا خاطراتم پاک شوند.» فراموشی کوتاه بود و «هربار با ایمان به عدالت بر این کابوس چیره شدم، امیدم به زندگی را بازیافتم و دوباره با شعفی وصف‌ناپذیر به آن بازگشتم.»
آخرین پیام او پیوند زندگی خود با مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی بود. زندگی او سرگذشت بی‌شماری از ایرانیان است: بازداشت، زندان، تبعید، اعدام، مرگ. حس بی امید و آینده بودن در اقشار گوناگون جامعه گسترده است. افزایش دلهره آور آمار مهاجرت، افسردگی و خودکشی سال هاست که وضعیت اضطراری حیات اجتماعی ایران را هشدار می دهند. حکومت تبعیض گرا، تحقیرکننده، ناکارآمد و سرکوب گر عامل تعیین کننده در ایجاد چنین وضعیتی است
خشونت با زندانیان سیمای دیگر حکومتِ خشونت در ایران است. کُشتن امید، بزرگ‌ترین خشونتِ حاکمیت است. فقدان چشم‌انداز، به ترویج و تبلیغ خشونتِ حاکم منتهی می‌شود. اعدام همان‌قدر خشونت است، که در بن‌بستِ سیاست‌های حکومتِ بی‌چشم‌انداز زیستن. اعدام، پایان هر گفت‌و گو است. هر روز خبری است از اعدام یا حُکم اعدام. «بچه‌های اکباتان» حُکم اعدام‌شان صادر شده است. نام «اکباتان» با جنبش زن، زندگی، آزادی گره خورده است.
ما همه کنشگران عرصه عمومی، هنرمندان، نیروهای دمکرات و آزادیخواه و مدافعان حقوق بشر را فرا می‌خوانیم آزادی زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام را به کارزار عمومی تبدیل کنند.
حزب دموکراتیک مردم ایران مرگ کیانوش سنجری را صمیمانه به بازماندگان و دوستان‌اش تسلیت می‌گوید.
۲۵ آبان ماه ۱۴۰۳
حزب دموکراتیک مردم ایران
