جمعی از فعالان حقوق بشر، روشنفکران و نمایندگان سیاسی با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی مریم اکبری منفرد، یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، و تمامی زندانیان عقیدتی در این کشور شدند.
به گزارش روزنامه فرانسوی لوموند، مریم اکبری منفرد، مادر سه فرزند و یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران، از سال ۲۰۰۹ در زندان به سر می‌برد و به نماد شجاعت و مقاومت در برابر سرکوب‌های جمهوری اسلامی تبدیل شده است. این فعال حقوق بشر که به اتهام «محاربه» و به دنبال یک محاکمه ساختگی ۱۵ دقیقه‌ای به زندان افتاد، اخیراً به زندان قرچک منتقل شده است؛ مکانی که به عنوان یکی از بدترین زندان‌های زنان در ایران شناخته می‌شود.
اتهام اصلی مریم اکبری، ارتباط خانوادگی او با مخالفان رژیم بوده است. او ابتدا به ۱۰ سال زندان محکوم شد و انتظار می‌رفت که در سال ۲۰۱۹ آزاد شود، اما به دلیل شکایت از اعدام‌های فراقانونی اعضای خانواده‌اش، به اتهام «توهین به رهبران جمهوری اسلامی» پنج سال دیگر به محکومیتش افزوده شد.
در سال ۲۰۱۶، او از دادستان تهران شکایت کرد و خواستار تحقیق درباره اعدام‌های فراقانونی سه برادر و خواهر خود در دهه ۱۳۶۰ شد. در این اعدام‌ها، برادرش علیرضا در سال ۱۳۶۰ زیر شکنجه کشته شد، غلامرضا در سال ۱۳۶۴ اعدام شد، و خواهر و برادر دیگرش، عبدالرضا و رقیه، در جریان کشتار دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ به همراه هزاران زندانی دیگر اعدام شدند.
گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حقوق بشر در ایران، جاوید رحمان، در گزارش ماه ژوئیه ۲۰۲۴ خود این کشتار را «نسل‌کشی» و «جنایت علیه بشریت» توصیف کرد و خواستار آغاز تحقیقات مستقل بین‌المللی شد.
پیام‌های شجاعانه از زندان
مریم اکبری منفرد، از درون زندان، پیام‌های قدرتمندی برای جامعه ارسال کرده است. او در نامه‌ای در سال ۲۰۱۸ نوشت: «جمهوری اسلامی چیزی جز مرگ، غارت و خونریزی برای ایران به ارمغان نیاورده است. با سری افراشته و قلبی پر از شوق زندگی، همچنان عدالت را برای زندگی ربوده‌شده‌ام، برای فرزندانم که از مادرشان محروم شده‌اند، و برای همه بی‌گناهانی که زندگی‌شان توسط شما ویران شده است، مطالبه می‌کنم.»
در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱، او قتل معترضان را در نامه‌های خود محکوم کرد. همچنین در جریان اعتراضات گسترده ایران در سال ۲۰۲۲، او از زندان سمنان پیام داد: «به فرزندان شجاعم می‌گویم در برابر بازجوها اعتماد نکنید. دشمن ما هستند. خانواده‌های زندانیان، وعده‌ها و تهدیدها را نپذیرید. فقط با فریاد زدن نام عزیزانتان می‌توانید زندگی آن‌ها را نجات دهید! سکوت نکنید. فریاد بزنید!»
عفو بین‌الملل انتقال مریم اکبری به زندان قرچک در سال ۲۰۲۱ را محکوم کرد و آن را «رفتاری غیرانسانی» توصیف کرد. همچنین گزارش‌هایی مبنی بر توقیف اموال او و محدودیت‌های شدید برای ارتباط با خانواده‌اش منتشر شده است.
فراخوان بین‌المللی برای آزادی
جمعی از روشنفکران، فعالان حقوق بشر و نمایندگان سیاسی از جمله الیزابت بادینتر، اینگرید بتانکور و لورنس توبیانا، با انتشار بیانیه‌ای، از دولت‌های اروپایی به ویژه فرانسه خواستند که برای آزادی فوری مریم اکبری منفرد و دیگر زندانیان عقیدتی در ایران فشار بیاورند. این بیانیه، مریم را نماد مقاومت در برابر ظلم و سرکوب توصیف کرده و از شجاعت او تقدیر کرده است.
مریم اکبری منفرد، با وجود تحمل سال‌ها زندان، همچنان پیام‌آور امید و عدالت است. او در یکی از پیام‌های خود نوشت: «من به مبارزه ادامه می‌دهم، نه فقط برای خودم بلکه برای همه کسانی که از حقوقشان محروم شده‌اند.»
در این گزارش آمده است: مریم اکبری منفرد، نماد مقاومت در برابر سرکوب‌های سیستماتیک جمهوری اسلامی، امروز نیازمند حمایت گسترده بین‌المللی است. درخواست آزادی او و تمامی زندانیان عقیدتی، نه تنها پاسخی به بی‌عدالتی‌های جاری در ایران، بلکه گامی به سوی عدالت و حقوق بشر در سطح جهانی است.
