ترکیه در جنگ با بشریت – عباس منصوران

 متن گفتگوی دکتر عباس منصوران، اپیدمیولوژیست، با «مدیا نیوز»

روژاوا (کردستان سوریه) زیر حمله‌‌های ویرانگرانه‌ی حکومت ترکیه و نیروهای متحد آن قرار دارد. هم اکنون ده‌ها شهر و صدها روستا در آتش بمب‌ها می سوزند و ساکنان آنها در کابوس خشونت و نابودی گرفتار شده‌اند.

این موج جدید تجاوز از عصر ۲۳ اکتبر آغاز شده وهدف آن مناطق غیرنظامی، زیرساخت‌ها و خدمات حیاتی و زندگانی و زیست مردم است. بیمارستان‌ها، آموزشگاه‌ها، مناطق مسکونی و سرپناها و مراکز و زیربناها و تأسیسات حیاتی جامعه به طور سیستماتیک ویران شده‌اند. ارتش ترکیه با بمب و توپ  از زمین و هوا و باران خمپاره بر سر مردمان منطقه، ویرانی و نابودی و مرگ می‌آفریند.

علیرغم شدت بحران بشری، جامعه جهانی تا حد زیادی سکوت و خاموشی برگزیده‌ است. حکومت ترکیه برخورداراز این تشویق و بی‌تفاوتی بین‌المللی، فرصت یافته و سوء استفاده کرده است تا حمله‌ها‌ی خود را در حالیکه توجه جهان متوجه درگیری‌های دیگر مناطق جهان است، به‌گونه‌ای هولناک به پیش ببرد.

به این گونه، ‌پی‌آمدهای این تجاوز، فراتر از روژآوا گسترش یافته‌ است.

حمله‌ی هوایی ترکیه به شمال و شرق سوریه در خودمدیریتی کردها و مردمان این منطقه‌، منجر به فاجعه گسترده‌ای در سراسر منطقه انجامیده‌است.

فاجعه انسانی

تخریب زیرساخت‌ها و آسیب و مرگ و آوارگی غیرنظامیان، در سراسر منطقه‌ی زیر حاکمیت اداره خودمختار شمال و شرق سوریه  (AANES) به فجایع انسانی و زیست محیطی انجامیده است و ثبات کل منطقه را زیر تهدید قرار داده و احتمال گسترش درگیری‌های منطقه‌ای را به  شدت تقویت کرده است.

در چنین شرایطی است که جامعه‌ی بین‌المللی، باید به اقدام‌های فوری بازدارنده بپردازد، تجاوز دولت ترکیه را محکوم کرده و خواستار پایان یابی این جنایات جنگی شود. مردم روژاوا شایسته‌ی پشتیبانی و همبستگی ما هستند. نباید اجازه دهیم رنج و تلاش‌ و امید آنها همچنان نادیده گرفته شود.

ارتش ترکیه در جنگ با بشریت و با حمایت کامل ایدئولوژی امپریالیستی حاکمان ترکیه، اقدامات عمدی نسل‌کشی را به پیش می‌برد. حکومت ترکیه، شبانه روز با بمب، گلوله‌ و توپ باران‌های سنگین و سلاح‌های شیمیایی به زنان، کودکان و زخمیان و توان‌خواهان هجوم آورده است. تهاجم کنونی به روژاوا و منطقه سنجار (شنگال) به بهانه حمله دو شبه ‌نظامی به یک کارخانه تسلیحاتی در ترکیه فرمان داده شد. مجازات جمعی به سرعت بر غیرنظامیان روژاوا و سنجار اعمال شد و  از آسمان باریدن گرفت و باعث مرگ و ویرانی سراسری و هولناکی شده‌اند.

تا کنون بنا به آخرین گزارش‌ها، حکومت ترکیه، بیش از ۲۲۳۰ روستا را در مناطق گسترده‌ای در شمال و شرق سوریه از برق، آب و زندگی محروم کرده است. نیروگاه تامین برق سیصد روستای پیرامون عین عیسی عامدانه هدف قرار گرفته و منطقه را در تاریکی فرو برده است.

رژیم ترکیه و همدستانش با این حملات ویرانگر و مرگبار، در پی تداوم سلطه‌ی اقتصادی و سیاسی، حاکمیت استبداد و اسارت زندگی آزاد مردم هستند. اشغالگران بر این باورند که سلطه‌ی خود را با نابودی الگوی پیشگامانه‌ی زندگی آزادانه روژآوا تضمین ‌کنند.

اشغالگران بر این باورند که اشغالگری و سلطه‌ی خود را با نابودی مدل جاری و پیشتازانه‌ی اداره‌ی امور از پایین به بالا و گردانی سیاسی که از سال ۲۰۱۴ در سراسر شمال و شرق سوریه و سرزمین ایزدی شنگال به دست مردم سازمان داده شده است را بیمه ‌کنند.

روژآوا به‌سان نمادی از امیدهای عملی آفریده شده، هم اکنون، آموزش و پرورش، مراقبت‌های بهداشتی و درمان و انرژی رایگان به جامعه و اتنیک‌های گوناگون خود ارائه می دهد. این منطقه خودگردان که زمانی، ‌زیر حکومت ظالمانه داعش بود، چشم‌انداز جامعه‌ای نوین و الگویی از خودمدیریتی دموکراتیک را سازمان‌داده است. با این حال، تهاجمات ترکیه و سیاست‌های این نیروی اشغالگر این دستاورد سخت‌کوشانه‌ی انسانی را مورد تهدید قرار داده است.

هدف حکومت ترکیه و نیرهای بسیج شده‌ی آن،  سرکوب مقاومت مردمی، به ویژه نقش زنان در خودمدیریتی، تعاونی‌های (کئوپراتیوها) محاصره شده و منابع حیاتی و زیست و بوم و آب منطقه است. یگان‌های مقاومت و رزمنده‌ی منطقه خودمدیریت منطقه برای دفاع از روژاوا و شنگال،‌ سال‌ها به گونه‌ای خستگی ناپذیر جنگیده اند و هزاران تن از عزیزان خود را برای شکست داعش و سایر گروه‌های بنیادگرا فدا کرده‌اند. آنها متعهد به حفظ اکوسیستم منطقه، تضمین جریان رودخانه‌های دجله و فرات برای همه گان و ارائه آینده‌ای امیدوارانه و شاد و آسوده و مرفه برای تمامی مردم هستند.

چالش های بلند مدت

پیشرفت خودمدیریتی و جامعه‌ی‌آزاد و دموکراتیک این منطقه، هم اکنون زیر تهدید مداوم تهاجمات تبه‌‌کارانه‌ی حکومت ترکیه و خطر بازگشت دوباره‌ی گروه‌های بنیادگرا و افراطی و داعشی‌های رنگارنگ قرار دارد. این تهاجم‌ها با هدف از هم پاشیدن نهادهای مردمی و خودمیریتی و دموکراتیک منطقه و سرکوب فرهنگ پویا و پر جنب و جوش آن صورت می گیرد.

حکومت ترکیه با هدف قرار دادن زیرساخت‌های حیاتی غیرنظامی مانند نیروگاه‌ها و منابع و مخزن‌های آب و برق، در پی فلج کردن مقاومت روژاوا و وادار کردن مردمان این سرزمین به تسلیم و تن‌سپاری است. در این منطقه، تا سه سال پیش، هیچ نشانه‌ای از قاچاق مواد مخدر و اعتیاد در دیده نمی‌شد،‌ اما اکنون، باندهای تروریستی در منطقه که عمدتاً از مهاجمین بازمانده داعش تشکیل شده اند، توسط ترکیه و عوامل آن دستور گرفته و ماموریت یافته‌اند تا انواع مختلف مواد مخدر از جمله قرص‌های کاپتاگون را در سراسر منطقه پخش کنند.

مردم روژاوا با وجود تمام چالش‌هایی که پیش روی دارند، همچنان در مقاومت خویش،‌ پایدار هستند. آنها برای آزادی، خودمدیریتی و چشم‌انداز یک جامعه نوین و برابر مقاومت و مبارزه می‌‌کنند.

سکوت سازمان های بین المللی

بحران ایجاد شده توسط حکومت ترکیه بر ثبات و امنیت منطقه تأثیر می‌گذارد و می‌تواند به تنش‌ها و درگیری‌های غیرقابل جبران منطقه‌ای منجر شود. هم اکنون نیز، این بحران بر روابط بین الملل در منطقه تأثیر گذاشته و به پیچیدگی بحران‌ها و درگیری‌های منطقه‌ای انجامیده است. نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر و طبیعت در روژاوا، سنجار و تمامی منطقه گسترده‌تر، از جمله حق زندگی آزاد و امنیت و آسایش، به تشدید بحران شدید حقوق بشر در مقیاس جهانی تقویت بخشیده و می‌انجامد.

هدف قرار دادن سیستماتیک غیرنظامیان، تخریب زیرساخت‌ها و آوارگی میلیون‌ها نفر اسناد و نشانه‌های روشنی از جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت به شمار می‌آیند. جامعه بین المللی باید این جنایات را محکوم کند و برای پاسداری از جان و حقوق مردم آسیب دیده به اقدامات بازدارنده و فوری بپردازد.

سکوت در برابر چنین تبه‌کاری‌‌ها، غیرقابل پذیرش و تحمل است و فقط به گستاخی عاملان و آمران جنایت پیشه‌ دامن می‌زند. ضروری است که سازمان‌های بین‌المللی، مانند سازمان ملل متحد و کمیسیون حقوق بشر برای بررسی این جنایات و پاسخگو ساختن اقدام‌‌کنندگان و پیشبرندگان و مجریان این جنایت‌ها، اقدامات فوری به عمل آورده و گامهای هرچه فوری‌تری بردارند.

آینده روژاوا، نماد امید و مقاومت، به تلاش جمعی جامعه جهانی بستگی دارد.

برای تضمین پاسخگویی به این جنایات جنگی و ضدبشری، جامعه جهانی باید اقدام‌های قاطعی انجام دهد. این ضرورت‌ها، دربرگیرنده‌ی تقویت مکانیسم‌های حقوقی بین‌المللی و پیگیری اقدامات قانونی علیه افراد و مقاماتی‌است که مسئول این جنایت‌ها هستند. با پاسخگو ساختن مجرمان است که می‌توانیم پیام قاطعی فرستاده شود و اعلام کرد که چنین جنایاتی تحمل نخواهد شد و برای جلوگیری از سوء استفاده‌های آینده آنان در نقض حقوق بشر نیز تلاش کنیم.

بازگشت داعش

اشغالگری مداوم حکومت ترکیه و تهاجم‌های شبانه روز از ۲۳ اکتبر (۲۰۲۴) به طور قابل توجهی خطر بازگشت داعش در منطقه را افزایش داده است، زیرا مدتهاست که بقایای این گروه به نیابتی‌ها و ماموران  رژیم ترکیه تبدیل شده اند. این تهدیدی جدی نه تنها برای منطقه، بلکه به طور گسترده‌تر برای تمامی خاورمیانه و حتا اروپا نیز به شمار می‌آید.

برای بازدارنگی پیشروی و پاکسازی جنایات داعش، تا کنون بیش از پانزده هزار نیروی مقاومت و رزمنده و جان‌های عزیز و فداکار پرداخت‌ شده‌ است. با این هزینه‌ی سنگین و تاریخی، نه‌تنها جامعه‌ی‌ خودمدیریت و الگوی مقاومت در منطقه، بلکه جهان را از خطر داعش ایمن نگه‌داشته است. با همین مقاومت‌ها و هزینه‌ها و تلاش‌های مردم از خودگذشته‌ی این سرزمین است که شکست داعش و دیگر گروه های افراط گرا را سبب شده و جهان ایمن تر از گذشته، مدیون این هزینه‌های سنگین و مقاومت مردمان روژآوااست.

جامعه بین‌المللی باید جنایات جاری اشغالگران را محکوم کند و برای محافظت از جان و حقوق مردم آسیب‌دیدهی منطقه اقدام‌های فوری به عمل آورد. سکوت و خاموشی در برابراین تبه‌کاری‌ها، غیرقابل تحمل است و فقط به تشویق مجرمان منجر می‌شود. آینده روژاوا، نماد امید و مقاومت، به تلاش جمعی جامعه جهانی بستگی دارد.

دکتر عباس منصوران اپیدمیولوژیست و میکروبیولوژیست، زاده ایران و باشنده‌ی سوئد است. او در زمینه سوختگی تخصص دارد و در جنگ  ایران و عراق در دهه‌ی ۱۹۸۰ به طور گسترده در این زمینه فعالیت کرده است. منصوران همچنین تحقیقات مستقلی را در شمال و شرق سوریه انجام داده است و ازجمله در باره کاربرد ترکیه از سلاح های شیمیایی، به بررسی و پژوهش و  امکانات پزشکی و ارائه درمان به مجروحان پرداخته است.