کانون حقوق بشر ایران روز یکشنبه ۲ آذرماه ۱۴۰۴ گزارش داد: بیش از چهار ماه از بازداشت و ناپدیدسازی قهری یلدا امام دوست، ورزشکار مطرح رشته دو استقامت، زندانی سیاسی پیشین و مادر دو فرزند میگذرد؛ اما هیچ نهاد رسمی حاضر به اعلام محل نگهداری یا وضعیت جسمی و حقوقی او نیست. تداوم سکوت نهادهای امنیتی و قضایی، خانواده و جامعه ورزشی را در نگرانی عمیق فرو برده است.
یلدا امام دوست، متولد ۱۳۵۴ در ایلام و ساکن اصفهان، طی دو دهه گذشته بهعنوان یکی از چهرههای شناختهشده دو استقامت در استان اصفهان فعالیت میکرد. او سابقه حضور در رقابتهای استانی، کسب مقامهای متعدد و مربیگری در حوزه ورزش زنان را در کارنامه دارد. اما در سالهای اخیر، فعالیتهای اجتماعی و انتقادی او علیه بیعدالتی و سرکوب، به بازداشتهای پیدرپیاش منجر شد.
به گفته نزدیکان، امامدوست نهتنها در جامعه ورزشی چهرهای شناختهشده بود، بلکه برای بسیاری از زنان ورزشکار الهامبخش محسوب میشد؛ زنی خودساخته، مادر، ورزشکار و مطالبهگر.
یلدا امام دوست نخستین بار در سال ۱۳۹۸ به دلیل نوشتن شعارهای اعتراضی روی دیوارهای سطح شهر بازداشت شد و پس از چند ماه آزاد گردید. اما یک سال بعد، در خرداد ۱۳۹۹، بار دیگر بازداشت و به مدت دو ماه در سلول انفرادی زندان دولتآباد اصفهان نگهداری شد.
پس از انتقال به بند زنان زندان دستگرد اصفهان، دادگاه انقلاب او را با اتهامهای «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» مجموعاً به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم کرد. خانواده و منابع حقوق بشری بارها اعلام کردهاند که این اتهامات فاقد مستندات حقوقی بوده و صرفاً به دلیل فعالیتهای اعتراضی او صادر شده است.
گزارشهای مستند نشان میدهد که یلدا امام دوست در جریان بازداشت سال ۱۳۹۹ تحت شکنجه جسمی و روانی قرار گرفته، از ملاقات و تماس تلفنی برای ماهها محروم بوده و تحت بازجوییهای فشرده قرار داشته است. برخی منابع همچنین میگویند همسر اطلاعاتی او نقش مستقیم در شناسایی و تحویل وی داشته است.
این موضوع خشم و اندوه بسیاری از فعالان حقوق زنان و قربانیان خشونت ساختاری را برانگیخت و باعث شد روایت او در شبکههای اجتماعی بازتاب گسترده پیدا کند.
یلدا امام دوست در مردادماه ۱۴۰۴ بار دیگر توسط نیروهای امنیتی در اصفهان بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. این بازداشت بدون ارائه حکم قضایی، احضاریه یا توضیح حقوقی انجام شده است.
خانواده او طی چهار ماه گذشته به زندانها، بازداشتگاههای امنیتی و مراجع رسمی مراجعه کردهاند اما هیچ پاسخ مشخصی دریافت نکردهاند. حتی حق دسترسی به پرونده، وکیل یا اطلاع از وضعیت درمانی از آنها سلب شده است.
به گفته یکی از نزدیکان خانواده، «هیچکس نمیداند یلدا زنده است یا نه.»
امامدوست سابقه مشکلات جسمی ناشی از دوران بازداشت گذشته دارد. محرومیت طولانی از تماس، ملاقات، خدمات درمانی و اطلاعرسانی، احتمال آسیب جسمی، شکنجه یا نگهداری در سلول انفرادی را افزایش داده است.
فعالان حقوق بشری هشدار میدهند که چنین شرایطی ممکن است بهطور عمدی برای شکستن روحی و وادار کردن او به اعتراف اجباری اعمال شده باشد.
