هفت تن از کنشگران حقوق بشری و مدنی ایران با امضای بیانیهای از سازمان ملل متحد و جامعهبینالمللی خواستهاند که با برداشتن «گامهای فوری و قاطع»، جمهوری اسلامی را به «توقف غنیسازی» و هر دو طرف جنگ را به «توقف حملات نظامی» وادار کند.
«نرگس محمدی»، «عبدالفتاح سلطانی»، «شیرین عبادی»، «صدیقه وسمقی»، «شهناز اکملی»، «محمد رسولاف» و «جعفر پناهی» امضاکنندگان این بیانیه هستند.
در این بیانیه در باره نقض موازین بینالمللی و در محکومیت حملات اسرائیل و جمهوری اسلامی علیه افراد و اهداف غیرنظامی اظهارنظر نشده است.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «با تاکید قاطع بر حفظ تمامیت ارضی ایران و حق حاکمیت واقعی مردم، خواهان توقف غنیسازی اورانیوم توسط جمهوری اسلامی، پایان فوری جنگ ویرانگر میان جمهوری اسلامی و رژیم حاکم بر اسرائیل هستیم.»
متن کامل بیانیه را میخوانید:
«ما، امضاکنندگان این بیانیه، با تاکید قاطع بر حفظ تمامیت ارضی ایران و حق حاکمیت واقعی مردم، خواهان توقف غنیسازی اورانیوم توسط جمهوری اسلامی، پایان فوری جنگ ویرانگر میان جمهوری اسلامی و رژیم حاکم بر اسراییل هستیم؛ جنگی که نهتنها زیرساختها و جان غیرنظامیان را در هر دو سرزمین نابود میکند، بلکه تهدیدی آشکار علیه بنیانهای تمدن انسانی به شمار میآید. غنیسازی اورانیوم، مسالهی مردم ایران نیست. نباید ایران و مردم این سرزمین را فدای غنیسازی اورانیوم و جاهطلبی جمهوری اسلامی کرد. به نظر ما، هیات حاکمهی جمهوری اسلامی نه توانایی و ظرفیت حل مناقشات و منازعات داخلی و خارجی ایران را ندارد و بهترین راه برای نجات مردم ایران و این سرزمین، کنارهگیری هیات حاکمهی جمهوری اسلامی و فراهمآوردن گذار از جمهوری اسلامی به دموکراسی است.ما از سازمان ملل و جامعهی بینالمللی میخواهیم که با برداشتن گامهای فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنیسازی، و هر دوطرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساختهای حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.»
2 پاسخ
بیانیهای بسیار بیطرف از طرف کسانی که دههها مورد شکنجه و آزار جمهوری اسلامی در داخل قرار گرفتهاند و با شباهتهای بسیار با بیانیه دیگر که از طرف چپهای مستقل امروز در اخبار روز چاپ شد. به جای شیونهای پوسیده ضد امپریالیسم و صهیونیسم، این فعالین نیز دامه غنیسازی را ریشه اصلی تمام فجایع امروز ایران میدانند. آن خارج نشینان به اصطلاح چپ که دخیل به غنیسازی هستهای این رژیم بسته بودند امروز خوب میدانند که این گفتمان برای همیشه از بین رفته است و کوچکترین امیدی به این زورآزمایی نابرابر در مقابل اسرائیل نیست.
این باصطلاح کنشگران که اکثرا خواستار تحریم های حداکثری ایران بوده اند، هم اکنون خواستار توقف غنی سازی هستن. این عناصر ندیدند چه بلایی امپریالیست ها و صهیونیست ها بر سر لیبی و سوریه و بقیه کشورهایی که اقتدار دفاعی خود را در مقابل قول های واهی از دست دادند چه امده؟