روز جمعه ۲۲ فروردین ۱۴۰۴ بر اساس اطلاع‌رسانی قبلی با حضور تعداد کثیری از رفقا و یاران، علاقمندان و اعضای خانواده‌ی پرویز بابایی تاریخ‌دان، فلسفه‌پژوه، مترجم، سندیکالیست سرشناس و قدیمی، مبارز برجسته‌ی سیاسی و از اعضای دیرپای کانون نویسندگان ایران، مراسم سالمرگ او در بهشت سکینه کرج برگزار شد.
در ابتدای این مراسم صدای تصنیف‌خوانی پرویز بابایی از یک شعر لاهوتی پخش شد و سپس دو تن از دامادهایش به بیان خاطراتی از پرویز و نحوه‌ی سلوک او در زندگی پرداختند که مورد توجه حضار واقع شد و در ادامه به سبب علاقه و تبحر پرویز بابایی در حیطه‌ی موسیقی طی دوران حیاتش برنامه با اجرای موسیقی پی گرفته شد. فرزندان و دامادهایش که همگی در زمینه‌ی موسیقی فعال هستند و دستی در هنر دارند با اجرای متنوع موسیقی زنده و سرود‌های انقلابی یاد او را گرامی داشتند که سخت مورد استقبال جمع قرار گرفت و با تشویق ممتد حضار همراه بود.
در قسمت دوم مراسم نوبت به سخن‌رانی و بیان خاطرات رفقا و یاران پرویز بابایی رسید که به ترتیب رضا عابد، مهدی معتمدی مهر، محمد قاسم‌زاده از او سخن گفتند و با توجه به روابط خود در طی سالیان و معاشرت با پرویز بابایی از زوایای مختلف به شخصیت سیاسی، فرهنگی و سندیکایی و مبارزاتی او پرداختند.
سخن‌رانان ضمن برشمردن حجم بالای آثار پرویز بابایی در زمینه‌های مختلف علوم انسانی به سخت‌کوشی او اشاره داشته و ضمن ستودن دانایی‌هایش به عنصر مبارزاتی، انسان‌مداری مدارا، مهرورزی و … او هم اشاره کردند و نحوه‌ی زیستن او را الگویی برای دیگران و آیندگان برشمردند.
در پایان هم رحیم رسولی به شعرخوانی پرداخت. از افراد حاضر در مراسم می‌توان به ابراهیم تیبا، محمد اصلانی، محمد زندی، ستارجلیل زاده، ایرج کیا، سیامک توحیدی. داوود جلیلی و … اشاره داشت.
یک پاسخ
درود رفقا! هر گردهمایی به هر مناسبت، تزریق خون تازه به قلب جنبش چپ، سندیکالیستی و دمکراتیک بخشی از زحمتکشان ایران است که در خدمت جنبش سراسری رهایی از استبداد و برقراری دمکراسی سکولار است و عدالت اجتماعی است!