قربانیانِ فاشیسم و نژادپرستی در آلمان فدرال – محمدرضا مهجوریان

این یک گزارشِ تصویری است در باره‌ی جنایتِ آتش‌زدنِ عمدیِ یک ساختمانِ مسکونی در شهرِ “زولینگِنِ” آلمان در استانِ “نورد/راین/وِستفالِن” در تاریخِ ۲۴/مارس/۲۰۲۵ (۰۵/فروردین/۱۴۰۳). یک خانه‌واده‌ی چهار نفره‌ی ترک/بلغار در آتشِ این جنایت سوختند. 

این گزارش از سوی «رادیو/تلویزیونِ غربِ آلمان (WDR)» تهیّه و در تاریخِ ۳۰/مارس/۲۰۲۵ (۱۰/فروردین/۱۴۰۴) پخش شد. این فرستنده‌ی تلویزیونی، یک فرستنده‌ی رسمی/دولتی است که برای منطقه‌ی استانِ “نورد/راین/وِستفالِن”، استانی که شهر “زولینگِن” در آن است، پخش می‌شود.

ترجمه‌ی این گزارشِ ویدئویی به معنای تأییدِ همه‌ی آن‌چه‌ای که در آن آمده است نیست. ابعاد و حواشیِ آن جنایت، به‌مراتب گسترده‌تر و ژرف‌تر از آن چه‌ای است که در این گزارشِ این فرستنده‌ی تلویزیونیِ دولتی آمده است. ولی خودِ پخشِ چنین گزارشی در یک فرستنده‌ی دولتیِ آلمان، که دارای مواردِ سانسور و دیگر محدودیت‌های هر فرستنده‌ی حکومتی است، نشان می‌دهد که ابعادِ آن فاجعه (و فجایعِ همانندِ آن که متأسّفانه در آلمان کم هم نیستند) تا چه میزان گسترده است که حتّی یک فرستنده‌ی دولتی هم ناگزیر به گزارش‌کردنِ نیمه انتقادی آن شده است.

این گزارش از “تأخیرِ” دادستانی در پرداختنِ به تعلّقِ فکری/سیاسیِ راستِ افراطی و فاشیستیِ متّهمِ این جنایت انتقاد می‌کند. انتقادِ این گزارش از “تأخیرِ” دادستانی، تنها و تنها یک بیانِ بسیار ملایم‌شده و محترمانه‌ی یک “عمدِ” آشکارِ نژادپرستانه است. متأسّفانه گرایش‌های فاشیستی و نژادپرستانه در دست‌گاه‌های حاکم بر جامعه‌ی آلمان و از جمله در دست‌گاهِ قضاییِ آن رشدِ گسترده‌ای کرده است؛ و این، خود یک فاجعه است، فاجعه‌ای که ابعاد و اهمیّتِ آن، هرگز کم‌تر از خودِ فاجعه‌ی آتش‌زدنِ خانه‌های مردمِ بی‌پناهِ مهاجر به دستِ نژادپرستان نیست.