هشت مارس، روز جهانی زن، بازنمائی مبارزه زنان علیه بی‌عدالتی، نابرابری و تبعیض است که هنوز در جامعه بشری چالشی بزرگ هستند. زنان همواره بیش از مردان در چرخه بی‌عدالتی، تبعیض و استثمار قرار دارند. در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، زنان به جز بی‌عدالتی و تبعیض و نابرابری، که ارکان اصلی نظام‌های طبقاتی را تشکیل می‌دهند، از سنت و مذهب و مردسالاری نیز رنج می‌برند، مورد اذیت و آزار و سرکوب رژیم جمهوری اسلامی قرار می‌گیرند، دستگیر، شکنجه و اعدام می‌شوند.
خمینی دو هفته پس از انقلاب، امر به لغو قانون حمایت از خانواده و اجباری شدن حجاب می‌دهد. به این ترتیب او خود را به جای قانون و قانون‌گزار می‌گذارد، انقلاب پا نگرفته آن را به انحراف می‌کشاند و مهر استبداد و دیکتاتوری را بر پیشانی جامعه حک می‌کند. او اعلام می‌کند که زنان کارمند ادارات دولتی باید حجاب اسلامی را برای حفظ آبروی‌شان رعایت کنند. بعد از انتشار این سخنان خمینی، زنان کارمندی که در روز ۱۷ اسفند به سر کار رفتند، از ورود به محل کارشان منع شدند و از آنها خواسته شد که به خانه برگردند و روسری بسر به اداره برگردند. زنان اما به جای برگشتن به خانه، به خیابان‌ها ریختند. تظاهرات زنان شش روز ادامه یافت. این تظاهرات شش روزه که حجاب اجباری را به تعویق انداخت، از مهم‌ترین روزهای تاریخ جنبش زنان در ایران و حوادث سرنوشت‌ساز انقلاب ۱۳۵۷ بود.
انقلاب پنجاه‌وهفت یکی از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین حرکت‌های مردمی در تاریخ جنبش‌های آزادیخواهانه مردم ایران بود که به دیکتاتوری رژیم پهلوی پایان داد. با سرنگونی رژیم شاه، مردم ایران و به‌طور خاص زنان ایرانی در پی برخورداری از حقوق و آزادی‌های انسانی خود بودند تا جامعه نوینی برپا کنند. اما انقلاب توسط ارتجاع مذهبی به‌رهبری خمینی به بیراهه کشیده و از اهداف خود منحرف شد.
جمهوری اسلامی، آگاهانه بر سرکوب و تبعیض علیه زنان متمرکز شد تا از آن به‌عنوان وسیله‌ای برای سرکوب آزادی‌ها و برقراری اختناق در جامعه استفاده کند. اما محدودیت‌ها، بی‌حقوقی‌ها، بگیر و به‌بندها و آپارتاید جنسیتی نتوانست زنان ایرانی را به تسلیم بکشاند. مقاومت و مبارزه زنان در تمام دوران حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی، نه تنها خاموش نشد، بلکه روز به روز گسترده‌تر شد.
زنان نقش برجسته‌ای در شکل‌گیری حرکت‌های مردمی داشتند. به اذعان حکومت‌چیان، زنان در قیام‌های دی‌ماه ۱۳۹۶ وآبان ۱۳۹۸، نقش “لیدری” داشتند و “میان‌داری و میدان‌داری آنها چشمگیر بود.” زنان جوان و دختران در جنبش انقلابی زن زندگی آزادی، پیشتاز و همسو با مردان جوان و پسران نقش لیدری این جنبش را داشتند. دوش به دوش هم شجاعانه مبارزه کردند، آپارتاید جنسیتی را به چالش کشیدند و در این مسیر مبارزاتی، قلب و چشم صدها تن از آنان آماج گلوله‌های دژخیمان شد. زنان در جنبش زن زندگی آزادی، حجاب از سر برداشتند و سوزاندند و در ادامه نیز تسلیم تمهیدات و سرکوبگری‌های رژیم که می‌خواهد آنان را مجبور کند حجاب بسر کنند، نشدند و هم‌چنان به مقاومت و مبارزه‌ی خود ادامه می‌دهند.
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)، روز جهانی زن را به زنان مقاوم و مبارز ایران، به‌ویژه زنان کارگر و زحمتکش که همواره در زیر تیغ استثمار و تبعیض جنسیتی قرار دارند، تبریک می‌گوید.
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)
اول مارس ۲۰۲۵ برابر با یازده اسفند ۱۴۰۳
