حاکمیت جمهوری اسلامی که در چنبره های بحران های تو در توی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و سیاست خارجی گرفتار آمده و توان اداره کشور را از دست داده و در مسیر فروپاشی قرار گرفته، به آخرین حربه خود یعنی سرکوب سیستماتیک و خشونت بار و چوبه های دار روی آورده است. موج گسترده دستگیری ها در سراسر ایران و بویژه در مثلث خونین کردستان، خوزستان ، بلوچستان و صدور احکام اعدام برای ۵۴ زندانی سیاسی و عقیدتی و اجرای احکام اعدام ۹۰۱ نفر در سال میلادی۲۰۲۴، از جمله این اقدامات سرکوبگرانه است. تائید احکام اعدام برای زندانیان سیاسی و عقیدتی همچون پخشان عزیزی، وریشه مرادی، بهروزاحسانی، مهدی حسنی، مجاهد کورکور، عباس دریس، مهراب عبدالله زاده، اوج ددمنشی حاکمیت اسلامی را به نمایش می گذارد. قساوت حاکمان جمهوری اسلامی، اکنون با ترور دو تن از جلادان خون آشام رژیم، علی رازینی و محمد مقیسه، که به نظر می رسد گرفتار خشم و عصیان نیروهای درون نظام شده اند، می تواند به بهانه انتقام جویی کور از فرزندان اسیر مردم به پیش برده شود.
سیاست تشدید لجام گسیخته سرکوب، برای به عقب راندن جنبش پویای «زن، زندگی، آزادی»، اما با مقاومت ستودنی نیروهای مدافع این جنبش روبرو شده است. حمایت گسترده زندانیان سیاسی از پخشان عزیزی و امضاء های آنها علیه مجازات ضدانسانی اعدام، گسترش “اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در “سه شنبه های نه به اعدام” در بیش از ۳۵ زندان کشور، اعتراض بیش از یازده تشکل صنفی معلمان و دیگر تشکل های کارگری همچون سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی و سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و دیگر تشکل های کارگری علیه صدور و اجرای احکام اعدام، حمایت نام آوران ادب و هنر از محکوم شدگان به اعدام و اعتراض شان علیه مجازات اعدام، بیانیه ۳۴۰۰ نفرازهنرمندان، نویسندگان، شاعران، روزنامه نگاران، فعالان مدنی، سیاسی، مذهبی و دانشجویی، وکلا وشهروندان دراعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی، واکنش بسیاری از افراد سیاسی جامعه و حتی اپوزیسیون درونی رژیم علیه این سیاست به شدت ضدانسانی، نشان می دهد که جامعه امروز ایران دیگر جامعه دهه شصت نیست.
این موج گسترده اعتراضی علیه مجازات اعدام، علیه خطر اعدام عزیزترین فرزندان مردم ایران، اکنون با اعلام اعتصاب عمومی در کردستان قهرمان در روز چهارشنبە ۳ بهمن ۱۴۰۳ به اوج تازه ای رسیده است. ما از همه نیروهای مردمی، کارگران و زحمتکشان، زنان و جوانان، کسبه و بازاریان، مدافعان محیط زیست، تقاضا داریم با پیوستن به این موج اعتصابی، قدرت مردمی برای گسترش جنبش “نه به اعدام” و تاکید بر شعار” لغو مجازات اعدام” را به حاکمان جنایتکار رژیم نشان دهند و مانع از وقوع این جنایت در حق فرزندان شریف مردم ایران شوند. جنبش مردمی باید با فریاد رسا و با بانگ بلند به همگان اعلام کند که مخالف مجازات اعدام هست حتی برای جنایتکاران رژیم. از این رو در صورتی که ترور دو تن از جلادان دیوان عالی جمهوری اسلامی از سوی نیروهای سیاسی انجام شده باشد، باید با صراحت اعلام کرد که این اقدام نمی تواند کمکی به جنبش اصیل مردمی ایران تلقی شود و در تناقض آشکار با شعار “لغو مجازات اعدام” قرار می گیرد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی؛ دمکراسی و سوسیالیسم
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
یکشنبه ۳۰ دی ۱۴۰۳ برابر با ۱۹ ژانویه ۲۰۲۵
