حزب چپ ایران: برای توقف و ابطال حکم اعدام پخشان عزیزی، وریشه مرادی و دیگر زندانیان سیاسی هم‌صدا شویم!

علیه ماشین کشتار و سرکوب متحد شویم!

جمهوری اسلامی تداوم حیات خود را با سرکوب و قتل مخالفان گره زده‌است و از همان روزی که به قدرت رسیده‌است تا امروز، دمی از کشت و کشتار باز نایستاده است. فقط در سال ۲۰۲۴ با ۹۰۱ اعدام، با توجه به نسبت جمعیت، روی سکوی نخست در سطح جهان قرار گرفته‌است. در حال حاضر ۵۴ نفر به اتهام سیاسی محکوم به اعدام شده اند: پخشان عزیزی، وریشه مرادی، بابک علی پور، پویا قبادی بیستونی، عباس ویس، عباس (مجاهد) کورکور، بهروز احسانی و … از ان جمله اند. 

جمهوری اسلامی با صدور احکام اعدام نشان داده است که سرکوب و کشتار را برای بقای خود حیاتی می‌داند. محکومان به اعدام از جمله دو زن کرد پخشان عزیزی و وریشه مرادی، قربانیان سیستم قضایی‌ این رژیم‌اند. حکومتی که با سرکوب زنان، اقوام و ملیت‌ها و دگراندیشان، می‌خواهد به حیات ننگینش ادامه دهد و نمی‌داند که این جنایت‌ها، انگیزه مردم را  برای به گور سپردن این سیستم فاسد و سرکوبگر، تقویت هم خواهد کرد. اگر تاکنون جمهوری اسلامی برای ایجاد ترس و وحشت در دل مبارزان دست به جنایت می‌زد، امروز خود حکومت و نیروی سرکوبش مرعوب مردم‌اند و از ترس دست به جنایت می‌زنند.

اعدام، نقض آشکار حق حیات و سلاحی برای قتل‌عام مخالفان و دگراندیشان است. مبارزه برای لغو اعدام، تنها دفاع از این دو زن و دیگر محکومان به اعدام نیست، بلکه دفاع از کرامت انسانی و ایستادگی در برابر سیاست‌های جنایت‌کارانه‌ی جمهوری اسلامی است.

حزب چپ ایران، با اعلام انزجار از صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، وریشه مرادی و دیگر زندانیان سیاسی محکوم به مرگ، از مجامع بین‌المللی، سازمان‌های حقوق بشری، و همه وجدان‌های بیدار می‌خواهد که سکوت نکنند و برای نجات جان این دو هم‌وطن و سایر محکومان به اعدام، با هر ابزاری که ممکن می دانند، اقدام کنند.

ما احزاب و سازمان های چپ، جریانات سیاسی طرفدار دموکراسی، انجمن های حقوق بشری و همه انسان‌هائی را که از مرگ و جنایت بیزارند، فرا می‌خوانیم که مبارزاتشان را به هم گره بزنند. صداهای جداگانه ما نمی‌تواند مانع چندانی برای تهاجم لجام گسیخته استبداد حاکم ایجاد کند. برای متوقف کردن اعدام هائی که طناب دار آن در همه‌ی نقاط ایران از کردستان تا سیستان و بلوچستان، از خوزستان تا آدربایجان، از لرستان تا تهران برپاست و در ابعاد ملی صورت می‌گیرد، یک همبستکی ملی لازم است. این همبستگی بدون اراده‌یهمه جریانات اپوزیسیون چپ و دموکرات امکان‌پذیر نیست. تنها این همبستگی می‌تواند سد پراکندگی در برابر تهاجم استبداد را بشکند و زمینه را برای اقدام مشترک علیه این اعدام‌ها  و برای پایان دادن به آن‌ها، فراهم کند.

هیئت سیاسی – اجرائی حزب چپ ایران

۲۲ دی ۱۴۰۳ – ۱۱ ژانویه ۲۰۲۵