حکومت نظامی در کره، ریشهها و عواقب آن
جنگ کره
این جنگ (۲۵ژوئن۱۹۵۰)، در نتیجه تقسیم کره در جنگ جهانی دوم روی داد. این کشور از سال ۱۹۰۵ تا پایان جنگ جهانی دوم در اشغال ژاپن بود. بدنبال شکست ژاپن در این جنگ، سربازان آمریکایی وارد جنوب شبهجزیره کره و نیروهای شوروی از شمال وارد این کشور شدند و مدار ۳۸ درجه شمالی را به عنوان مرز دو طرف تعیین گردید بدین ترتیب یک حکومت دست راستی متحد آمریکا در بخش جنوبی و یک حکومت سوسیالیستی متحد شوروی در بخش شمالی قدرت را در دست گرفتند.
مراحل اولیه جنگ، با موفقیتهای حیرتانگیز وسریع نیروهای کره شمالی همراه بود وآنان تقریباً تمام کره به جز شبهجزیره بوسان در جنوب شرقی را به سرعت دراختیار گرفتند علت اصلی هم این بود که بر خلاف حکومت شمال که درنتیجه جنگ آزادیبخش با نیروهای ژاپنی به حکومت رسیده بود، حکومت در جنوب که از همان عوامل استعمارگران ژاپنی وبه وسیله آمریکاییها سرهمبندی شده بود، از هیچ پشتوانه مردمی برخوردار نبود. دو روز پس از آغازجنگ، شورای امنیت در غیاب نماینده شوروی طرح تهاجم به کره را تصویب کرد. بدین ترتیب با ورود نیروهای سازمان ملل که فرماندهی آنها را داگلاس مک آرتورفرماندار نظامی آمریکا در ژاپن بر عهده داشت، ورق برگشت. در ۱۵ سپتامبر ۱۹۵۰نیروهای آمریکا در پشت خطوط ارتش خلق کره پیاده شده و آنجا را به تصرف خود درآوردند و ۱۰ روز بعد سئول دوباره به دست آمریکا وعواملش افتاد در ۱۹ اکتبر پیونگیانگ پایتخت کره شمالی به تصرف آنان درآمد. نیروهای اشغالگر تا مرز چین و کره پیشروی کرده و تقریباً تمام شبهجزیره را اشغال کردند. اما در این هنگام با ورود نیروهای داوطلب چینی، وضعیت بار دیگرتغییر کردو نیروهای کره شمالی به کمک داوطلبان چینی مجدداً تا سئول پیش رفتند. اما نیروهای مهاجم که از نظر تجهیزات دست به مراتب بالاتری داشتند، بار دیگرسئول را اشغال کردند
سرانجام در ژوئیه ۱۹۵۱ مذاکرات آتشبس بین دو طرف آغاز شد، این مذاکرات دو سال بعد، وبا آغاز ریاست جمهوری دوایت آیزنهاور(جمهوری خواه))به جای رئیس جمور پیشین آیزنهاور(دموکرات )، در ژوئیه ۱۹۵۳ به پیمان آتشبس انجامید و مدار ۳۸ درجه شمالی بار دیگربه عنوان مرز دو طرف تعیین شد. این پیمان تا امروز همچنان باقی است و هنوز پیمان صلحی بین دو کشور امضا نشدهاست.
با پایان جنگ، نیروهای حافظ صلح سوئیس و چند کشور دیگر که در جنگ کره بیطرف مانده بودند، برای نظارت بر رعایت آتشبس، در خاک کره جنوبی مستقر شدند آمریکا نیز برای حفظ جایگاه خود پس از جنگ، چند پایگاه نظامی در خاک کره جنوبی برپاکرد.
سر نوشت رؤسای جمهورکره جنوبی
کره جنوبی از زمان استقرارش در سال ۱۹۴۸ تا به امروز ۱۳ رئیس جمهورداشته است. داستان رؤسای جمهور این کشور داستانی غمانگیز وحیرتآور است.
اولین به اصطلاح رئیس جمهور این کشور که جنگ کره در زمان او اتفاق افتاد، بهاتهام تقلب در انتخابات برکنار شد. (۱۹۶۳)دومین رئیس جمهور با کودتا برکنار وبا حکم دادگاه نظامی به زندان افتاد. (۱۹۷۱)سومین رئیس جمهور که با کودتای نظامی به قدرت رسیده بود، به همراه زنش توسط سازمان اطلاعات این کشورترور شد (۱۹۷۹)چهارمین رئیس جمهور (موقت) مدت کوتاهی حکومت کرد. پنجمین رئیس جمهور به دلیل نقش او در کشتارکوانگ جو به اعدام محکوم که بعداً به حبس تقلیل یافت. (۱۹۸۸-۱۹۸۰)هفتمین رئیس جمهوربه دلیل دریافت رشوه وفرار از دادن مالیات دستگیر شد. (۱۹۹۸-۱۹۹۳) نهمین رئیس جمهور به دلیل دریافت رشوه تحت بازجویی بود که در سانحه مشکوک کوهنوردی درگذشت.
قیام کوانگجو
در تاریخ ۱۲ دسامبر ۱۹۷۹، چند صباحی پس از ترور رئیسجمهور، کودتایی توسط ارتش رخ میدهد. این کودتا خنثی شد؛ رئیس جمهوربعدی از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ براین کشورحکوکت کرد وعده زیادی را کشت
کمکم اوضاع متلاطم میشود دانشآموزان و دانشجویان خشمگین موجی از اعتراضات را به راه انداختند. گروههای کوچک و بزرگ ناراضیان به خیابانها ریختند.به همین دلیل در اولین تظاهرات ضد حکومت نظامی که در تاریخ ۱۵ می شروع شد. بیش از ۱۰۰ هزار دانشجو و شهروند کرهای مقابلایستگاه سئول علیه حکومت نظامی دست به تظاهرات زدند.
رئیس امنیت ملی و معاون رئیس جمهور، از سرکوب مخالفان حمایت کرده و آنها را مزدوران و عوامل فریب خورده کمونیستها و وابسته به کره شمالی نامید. به این ترتیب بیش از ۵۰۰ نفر کشته شدند.اعتراضات از ۱۸ تا ۲۷ می۱۹۸۰ ادامه داشت و نظامیان کوشیدند با بستن ورودیهای شهر و دستگیری خبرنگاران، در سکوت خبری به کار خود ادامه دهند
تظاهرات از سئول به شهرهای دیگر کشیده شد. بنا به خبرها و گزارشهای منتشر شده در همان زمان، تظاهرات منجر به تعطیلی دانشگاهها شده و مردم با حکومتنظامی مخالفت کردند. با این حال، درهیچکجا مثل کوانگجو این حوادث خون بار نشد. با دستگیری یکی از افراد مشهور این شهر در تاریخ ۱۵ می۱۹۸۰ تظاهرات شدت بیشتری گرفت روز ۱۸ می، دانشجوهای دانشگاه ملی چونام با گارد ملی درگیر شده عده زیادی دستگیر یا کشته شدند.
چند روز به این طریق گذشت شهرهای دیگر نیز با شنیدن اخبار کوانگجو دست به تظاهرات و اقدامات گستردهتری برای آزادی زدند. هان کانگ، نویسنده این کشور، در کتاب «اعمال انسانی» به توصیف اوضاع روزهای شورش گوانگجو و رفتاری که با معترضان میشد پرداخته است. علاوه بر این کتاب، فیلمها و موسیقیهای متعددی درباره این قیام ساخته شده است. فیلمهایی همچون راننده تاکسی و ۱۸ می.
با وجود عمق فاجعه انسانی رخ داده، وقتی بخش فرهنگی سفارت کره جنوبی در کشورهای مختلف جهان به رویدادهای تاریخی ماه میاشاره میکند، نامی از کوانگجو نمیبرد. این موضوع درباره رویدادهای مشابه نیز صدق میکند. در واقع سفارتهای کرهجنوبی در کشورهای مختلف نقاط سیاه آن را سانسور میکنند.
بار دیگر حکومت نظامی
در سال ۲۰۲۲یون سوک یول، دادستان عمومی سابق، به عنوان رئیس جمهور کره جنوبی مشغول به کار شد. او کمی بعد دچار رسواییهایی شد. یکی از این رسواییها مربوط به پذیرفتن غیر قانونی یک کیف دیور توسط همسر وی ودیگری مربوط به دستکاری در بورس بود.
این درحالی است،که هیچ اتفاقی درکره بدون دخالت آمریکا در این کشورممکن نیست، آیا دست های ترامپ و بایدن در کار کودتا وشکست آن در کار است؟
ماه گذشته او مجبور شد در تلویزیون از مردم عذر خواهی کند. اما درخواست برای تحقیقات وسیعتر را را رد کرد. حزب محافظه کار «قدرت مردم» (حزب آقای یون) همچنین بر سر لایحه بودجه سال آینده با «حزب دموکرات» دچار بنبست شد. اپوزیسیون پیشنهاد کاهش بودجه دولت را داد.
آقای یون در این مورد چنین اظهار داشت: «مجلس ملی بودجههای ضروری برای عملیات ملی، پیشگیری از جرائم مواد مخدر و امنیت عمومی را بهطور کامل قطع و کارکردهای اصلی دولت را تضعیف کرده است. » و… «این امر شهروندان ما را در حالت هرجومرج قرار داده و کشور به پناهگاهی برای مواد مخدر تبدیل شده و امنیت عمومی در حال فروپاشی است. » با بالا گرفتن تنشهای سیاسی دراین کشور او اعلام حکومت نظامی کرد.
سیانان هم در روایت خود افزود: یون اقدامات مخالفان را بهعنوان «رفتار آشکار ضد دولتی با هدف تحریک شورش» توصیف کرد. وی همچنین مدعی شد که این اقدامات «امور دولتی را فلج کرده و مجلس ملی را به لانه جنایتکاران تبدیل کرده است. » او حکومت نظامی را بهعنوان اقدامی ضروری برای ریشهکن کردن این «نیروهای بیشرم ضد دولت و طرفدار شمال» توصیف کرد. رئیسجمهور کرهجنوبی افزود: حزب دموکرات در تلاش است تا نظام لیبرال دموکراتیک را سرنگون کند. وی اعلام کرد: «مجلس ملی تبدیل به هیولایی شده است که لیبرال دموکراسی را تضعیف میکند و ملت در وضعیتی ناپایدار و در لبه سقوط قرار دارد. » و«ما نیروهای ضددولتی را حذف خواهیم کرد و کشور را در اسرع وقت به حالت عادی برمیگردانیم. » ژنرال «پارک آن سو»، فرمانده حکومت نظامی، از ممنوعیت کلیه فعالیتهای سیاسی «از جمله فعالیتهای مجلس ملی، شوراهای محلی، احزاب سیاسی و انجمنهای سیاسی، و همچنین مجامع و اعتراضات» خبر داد. در بیانیه ارتش آمده است که تمام رسانهها تحت کنترل فرماندهی حکومت نظامی قرار خواهند گرفت. و کارکنان مراقبتهای بهداشتی، از جمله پزشکانی که در حال حاضر در اعتصاب هستند، باید ظرف ۴۸ساعت به کار خود بازگردند درغیر این صورت مجازات میشوند.
سرانجام با وجود استقرار ارتش و ممانعت از ورود نمایندگان به مجلس، به علت تظاهرات مردم در جلوی پارلمان نمایندگان موفق شدند تا به مجلس راه یابند.
اپوزیسیون برای موفقیت در رد طرح حکومت نظامی دستکم به هشت عضو از حزب حاکم نیاز داشت که شمار به مراتب بیشتری با آن همراهی کردند.
سرویسهای اطلاعاتی برای دستگیری همه عناصری که ممکن بود به نحوی برای کودتا گران مشکل ساز باشند – از جمله حزب مخالف حزب دموکراتیک کره ، سخنگوی مجلس، رهبر حزب قدرت مردم (حزب حاکم)، و رهبر حزب بازسازی کره (حزب اپوزیسیون) و نیزاشغال دفاتر کمیته ملی انتخابات اعزام شدند.
هرچند فعلا کابوس یک نظام فاشیستی از سر مردم کره جنوبی گذشته است ولی مطمئناً این کشور در آستانه تحولات دیگری است.
اما آن چه که در این میان افکار عمومی را به خود مشغول کرده است، این سؤال است که، چگونه است که کره شمالی، که بارها از سوی سوی سازمان جاسوسی کره جنوبی ومتحدانش، متهم شده بود که مردمش ازگرسنگی علف میخورند ویا از گوشت مردار استفاده میکنند، واجازه هیچ کاری را بدون اجازه مقامات مربوطه راندارند. – حتی اگر در سخنان آقای رئیس جمهور اندکی واقعیت وجود داشته باشد. – میتواند این چنین در کره جنوبی محبوب باشد.
آری هرآن چه که سخت واستوار است دود می شود وبه هوا می رود.از جمله دروغ های سهمگین.
منابع:
۱- سایت بی بی سی
۲- سایت یورو نیوز
۳- خبرگزاری تشنیم
۴- منابع اینترنتی