دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب ایالات متحده، اعلام کرده است قصد دارد به سرعت به جنگ روسیه علیه اوکراین پایان دهد. این وعده نگرانیهایی را در میان متحدان ناتو ایجاد کرده است، زیرا ممکن است منجر به قطع حمایت آمریکا از دولت کییف و وادار کردن اوکراین به پذیرش اشغال دائمی سرزمینهایش توسط روسیه شود.
به گزارش بلومبرگ، چنین توافقی الگویی را ایجاد میکند که متحدان اوکراین سعی دارند از آن اجتناب کنند. ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، میتواند ادعا کند که تهاجمش موفقیتآمیز بوده و ممکن است برای بازگرداندن نفوذ دوران شوروی خود، کشورهای بیشتری را مورد تهاجم قرار دهد.
در یک مناظره ریاستجمهوری در ماه سپتامبر، ترامپ از پاسخ به این سوال که آیا میخواهد اوکراین در تلاش خود برای بیرون راندن نیروهای روسی موفق شود، طفره رفت. او به جای آن، بارها در کارزار انتخاباتی خود اعلام کرد که باید جنگ متوقف شود و او میتواند در یک روز از طریق یک توافق به جنگ پایان دهد.
در ماه دسامبر، ترامپ پا را فراتر گذاشت و گفت اوکراین باید توافقی برای پایان دادن به جنگ امضا کند و امیدهای اوکراین برای بازپسگیری سرزمینهای اشغالی را نادیده گرفت.
همچنین همقطار انتخاباتی ترامپ، جی دی ونس، در مصاحبهای در ماه سپتامبر گفت که توافق احتمالاً شامل حفظ سرزمینهایی که روسیه در اوکراین تصرف کرده است و کنار گذاشتن هدف اوکراین برای پیوستن به ناتو خواهد بود.
بلومبرگ می نویسد: ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین، بارها گفته است کشورش نمیتواند درگیریهای منجمد یا هرگونه معاملهای که سرزمین را با صلح مبادله کند، بپذیرد. با این حال، او اخیراً موضع خود را نرمتر کرده و تلویحاً اعلام کرده روسیه ممکن است بهطور موقت کنترل دوفاکتوی برخی از سرزمینهای اشغالی را حفظ کند تا به صلح دست یابد
در مقابل، روسیه خواستار بیطرف شدن اوکراین و اعمال محدودیتهای شدید بر اندازه نیروهای مسلح این کشور است.
ترامپ از ابعاد حمایت آمریکا از اوکراین گلایه کرده اما صراحتاً تهدید به قطع آن نکرده است. با این حال، نگرانیهایی وجود دارد که او از این حمایت به عنوان اهرمی برای وادار کردن اوکراین به امتیاز دادن به روسیه برای پایان جنگ استفاده کند.
آمریکا بزرگترین تأمینکننده کمکهای نظامی به اوکراین بوده است و از آغاز تهاجم تمامعیار روسیه در فوریه ۲۰۲۲، بیش از ۶۴ میلیارد دلار کمک ارائه کرده است. این کمکها شامل سامانههای دفاع هوایی پاتریوت، موشکاندازهای پیشرفته NASAMS، بیش از ۳,۰۰۰ موشک زمینبههوای استینگر، دهها سامانه HIMARS، صدها خودروی زرهی و چندین تانک آبرامز بوده است.
این کمکها بخشی از مجموعه کمکهای ۱۷۴ میلیارد دلاری آمریکا است که شامل تأمین امنیت اوکراین و کمک به شرکای منطقهای آمریکا و متحدان اروپایی برای جایگزینی تجهیزات اهداشده به اوکراین میشود.
در آغاز تهاجم روسیه، اوکراین مجبور بود با ارتشی بسیار بزرگتر که عمدتاً از سلاحهای دوران شوروی استفاده میکرد، مقابله کند. تسلیحات آمریکایی نقش حیاتی در توقف حمله اولیه روسیه و ادامه مبارزه ایفا کردند.
نیروهای اوکراینی از خودروهای زرهی بردلی آمریکایی برای حمله به مواضع روسیه استفاده میکنند. موشکاندازهای HIMARS به اوکراین دقت لازم برای هدف قرار دادن نقاط کلیدی روسیه را میدهند و سامانههای دفاع هوایی پاتریوت نیز در سرنگونی موشکهای پیشرفته روسی مؤثر بودهاند.
زلنسکی بارها شکایت کرده است که حمایت آمریکا برای جلوگیری از شکست کافی است اما برای پیروزی کافی نیست. رئیسجمهور فعلی آمریکا، جو بایدن، در ماه نوامبر با ارسال موشکهای دوربرد آمریکایی به اوکراین موافقت کرد، تصمیمی که مسکو آن را با تهدید به تشدید هستهای پاسخ داد. ترامپ این اقدام را «دیوانهوار» خواند و اعلام کرد ممکن است این تصمیم را در صورت انتخاب به ریاستجمهوری معکوس کند.
آینده اوکراین بدون حمایت آمریکا
اگر ترامپ کمکها را قطع کند و دیپلماسی کافی برای متوقف کردن روسیه انجام ندهد، اوکراین با احتمال شکست مواجه خواهد شد. تانکها، موشکاندازها و سامانههای دفاع هوایی تأمینشده توسط آمریکا طی چند ماه از مهمات خالی خواهند شد.
دیگر متحدان کلیدی اوکراین، مانند آلمان، کشورهای بالتیک و فرانسه، اعلام کردهاند که تحت هر شرایطی از این کشور حمایت خواهند کرد. دبیرکل جدید ناتو، مارک روته، در ماه دسامبر با رهبران اروپایی و زلنسکی دیدار کرد تا راههایی برای افزایش کمک به اوکراین بررسی کند. اتحادیه اروپا نیز در حال بررسی مصادره داراییهای بانک مرکزی روسیه در خارج از کشور برای تأمین نیازهای مالی اوکراین است.
با این حال، کمکهای اروپا نمیتواند جایگزین حمایت آمریکا شود و متحدان اروپایی اوکراین توان تولید کافی برای جایگزینی تسلیحات آمریکایی ندارند.
پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ۵ نوامبر، مقامات اوکراینی تلاش کردند نگرانیها را کمرنگ جلوه دهند. زلنسکی، که رابطهای پرچالش با ترامپ داشته، به او تبریک گفت و از رویکرد «صلح از طریق قدرت» او بهعنوان راهکاری برای دستیابی به توافق یاد کرد.
مقامات نزدیک به زلنسکی گفتند که آنها نه از این نتیجه ناراضی هستند و نه از آن هراسی دارند. یکی از آنها اظهار داشت که تمرکز اصلی همچنان بر نیازهای جنگی است.