اعلامیه جهانی حقوق بشر در روز ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸، در اجلاس عمومی سازمان ملل، به دلیل ترویج و حمایت از آزادی ها و حقوق اساسی انسانی تصویب شد.
این پیمان جهانی حقوق بشر دارای اهداف و ارزش های والای بشر دوستانه ای مانند، رعایت کرامت انسانی در راستای تأمین ضرورت های بنیادین زندگی، آزادی، عدالت اقتصادی – اجتماعی، صلح و امنیت در سراسر دنیا است. اما، امروز ما شاهدیم که در سطح جهان و به ویژه در کشور ما ایران جنایات حکومتی، ترورهای عقیدتی، قومی و مذهبی، همواره برقرار است. در خاورمیانه و دیگر نقاط جهان، جنگ و کشتارها ابعاد بسیار گسترده و وحشتناکی پیدا کرده است.
در ایران، از روز نخست پیدایش نظام جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۷، سرکوب های پلیسی، بازداشت ها، شکنجه و اعدام ها همیشه شیوه اصلی رژیم برای مقابله با اعتراضات حق طلبانه مردم، از جمله مدافعان آزادی های دمکراتیک و مشارکت فردی و گروهی در حق تعیین سرنوشت اجتماعی و سیاسی بوده است. اعدام های وسیع در اوایل سال های دهه ۶۰، کشتار هزاران زندانی سیاسی در سال ۶۷ و قتل های زنجیره ای، تنها نمونه هائی از فجایع انجام گرفته از سوی این رژیم می باشند. حکومتگران در حین سلطه خشونت بارِ موازین تمام گرای مذهبی خود، جامعه را درگیر آسیب های بسیاری مانند فقر، فساد، فاصله عظیم طبقاتی، حجاب اجباری، تبعیضات جنسی ـ جنسیتی و قومی نموده اند. با وجود تداومِ خفقان سیاسی و مذهبی، اکثریت مردم به طور مسالمت آمیز و پیوسته در جهت احقاق حقوق اولیه خود مانند دسترسی به آزادی های بیان، تشکل یابی، پوشش، مطبوعات و بهبودی وضعیت اقتصادی تلاش کرده اند.
در سال های اخیر از جمله، ۹۶ و ۹۸ خیزش های مردمی که آخرین آن تحت عنوان جنبش “زن، زندگی، آزادی” در سال ۱۴۰۱ و بعد از به قتل رساندن ژینا – مهسا امینی در بیش از صد شهر در جریان بود، پایه های سیاسی و اجتماعی نظام را شدیدا لرزاند. سردمداران رژیم جمهوری اسلامی طبق معمول با توحش زیاد به سرکوب حرکت های اعتراضی مسالمت آمیز مردم پرداختند و صدها تن از قیام کنندگان را به قتل رساندند، تعداد بسیاری از معترضان را با شلیک مستقیم گلوله های ساچمه ای کور کردند و هزاران نفر دیگر را در بازداشتگاه ها حبس نمودند.
مدافعان راه آزادی و عدالت و فعالان در جنبش های مردمی در حیطه های حقوق کارگران، زنان، معلمان، دانشجویان، پرستاران، بازنشستگان، کنشگران مدنی و روزنامه نگاران، همچنان به مقاومت مدنی و مبارزات خود ادامه می دهند. ایستادگی دختران و زنان در ایران، تحسین مردم جهان را برانگیخته است.
تلاش ها و اعتراضات مردمی همچنان ادامه دارد و برای حمایت از مبارزات حق طلبانه آن ها جهت رهایی از خفقان، تبعیض و نابرابری های عظیم در جامعه، حیاتی است که ما خواستار فوری لغو مجازات شکنجه، اعدام و آزادی تمام زندانیان سیاسی باشیم. تعداد زیادی از زندانیان، چه سیاسی ـ عقیدتی و چه موارد دیگر، در معرض خطر قریب الوقوع اعدام قرار دارند که وریشه مرادی، پخشان عزیزی، بچه های اکباتان و تعدادی از هموطنان کرد، بلوچ و عرب ما از آن جمله اند.
همراهی و همبستگی با مبارزات مردم مبتنی بر ایده های جهانشمول حقوق بشر و ارزش های انسانی، از جمله جدائی دین از حکومت و استقرار آزادی های بنیادین مانند آزادی بیان، تشکل، حق اعتراض، انتخاب پوشش… برای یک جامعه آزاد حیاتی است. ما در سالگرد روز جهانی حقوق بشر از تمامی مدافعان راه آزادی و عدالت اجتماعی می خواهیم که در محکومیت سران جمهوری اسلامی بکوشند و در همبستگی با مقاومت و مبارزات مردم در راستای استقرار آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی، از جنبش آزادی خواهی مردم ایران قاطعانه حمایت نمایند.
زن، زندگی،آزادی
نه به اعدام
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
سکوت ما جنایت می آفریند
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
دسامبر ۲۰۲۴ برابر با آذر ۱۴۰۳
امضاکنندگان:
۱ – انجمن زنان مونترال
۲ – انجمن زنان پرتو
۳ – انجمن جمهوری خواهان آلمان
۴ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ
۵ – انجمن فرهنگی ایران و سوئیس – ژنو
۶ – اتحاد چپ زنان
۷ – بنیاد اسماعیل خویی
۸ – زنان برای آزادی و برابری پایدار
۹ – حزب آزادی و رفاه ایرانیان (آرا)
۱۰- حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ
۱۱- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
۱۲- صدای زنان سوسیال دموکرات
۱۳- فدراسیون اروپرس
۱۴- کانون فرهنگ و هنر- فرزنو
۱۵- کانون فیلم – تئاتر “روند”
۱۶- کانون فرهنگ و هنر ایرانیان فرزنو
۱۷- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۸- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۱۹- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – هجا
۲۰- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو
۲۱- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۲۲- گروه نه به جمهوری اسلامی – اورنج کانتی، کالیفرنیا
۲۳- مادران پارک لاله – آلمان (دورتموند تا کلن)
۲۴- مادران صلح مونترال
۲۵- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۲۶- همبستگی ملی ایرانیان فرزنو – کالیفرنیا
۲۷- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) – مونترال
