دوشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۴

بالاترین وظیفه اخلاقی اسرائیل: متوقف کردن جنگ در غزه نیز – سرمقاله هاآرتص

اسرائیلی ها به دولت اعتراض و از آزادی گروگان ها حمایت می کنند

پس از تقریباً یک سال و دو ماه، جنگ در شمال در آستانه پایان است. توافق بین اسرائیل و لبنان – در عمل بین اسرائیل و حزب‌الله – شباهت زیادی به قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل دارد که به جنگ دوم لبنان پایان داد. نیروهای دفاعی اسرائیل به تدریج از خاک لبنان عقب‌نشینی خواهند کرد، حزب‌الله مناطق جنوب رودخانه لیتانی را تخلیه خواهد کرد و نیروهای ارتش لبنان به تدریج وارد این مناطق خواهند شد.

درک مخالفت سیاستمداران اپوزیسیون که با جناح راست افراطی در مخالفت همراه شده‌اند، دشوار است. به عنوان مثال، بنی گانتز، رهبر حزب اتحاد ملی، با این توافق مخالفت کرده و گفته است: «عقب‌نشینی نیروهایمان در حال حاضر، پویایی‌ای ایجاد می‌کند که کار را برای ما سخت‌تر و برای حزب‌الله آسان‌تر می‌کند… نباید به کار ناتمام بسنده کنیم، نباید فرصت یک توافق قوی که وضعیت در شمال را به‌طور اساسی تغییر دهد از دست بدهیم.»

ما باید آرامشی را که در شرف وقوع در جبهه شمالی است و به ساکنان مرزی اجازه می‌دهد به خانه‌هایشان بازگردند و بازسازی را آغاز کنند، ستایش کنیم. بیش از هر چیز دیگر، این امر به نفع اسرائیل است.

نگرانی‌ها درباره تقویت حزب‌الله باید متوجه رهبران اسرائیل، به‌ویژه بنیامین نتانیاهو، در سال‌های گذشته باشد. او نه تنها اقدامات لازم برای مهار قدرت این گروه را انجام نداد، بلکه در اجرای کامل قطعنامه ۱۷۰۱ سازمان ملل نیز کوتاهی کرد. نتانیاهو به جای اتخاذ رویکردی قاطع برای مقابله با تهدیدات امنیتی، اولویت را به بقای سیاسی خود داد و با خرید آرامش موقت، از اقدامات اساسی و بلندمدت صرف‌نظر کرد.

با این حال، توافق در شمال نباید به بهای ادامه جنگ در جنوب باشد. اگرچه اسرائیل موفق به جدا کردن ارتباط بین دو جبهه شد – “اتحاد جبهه‌ها” که یک اصل اساسی برای ایران و حزب‌الله بود – این واقعیت نباید بهانه‌ای برای ادامه جنگ در نوار غزه باشد، جایی که اسرائیل نابودی، ویرانی و مرگ در مقیاسی تاریخی ایجاد کرده است.

علاوه بر این، و شاید مهم‌تر از همه، ادامه جنگ در غزه به‌طور عملی به معنای دست کشیدن از بازگرداندن گروگان‌هاست.

باور بر این است که از میان ۱۰۱ اسرائیلی که هنوز در اسارت حماس هستند، حدود نیمی از آنها هنوز زنده‌اند. آنها زمانی ندارند، حتی هوای کافی برای نفس کشیدن ندارند. چند روز پیش، ارتش اسرائیل اعلام کرد شواهد ارایه شده توسط حماس در مورد کشته شدن یک گروگان زن را، بررسی می‌کند. عکس نشان‌دهنده بدنی با چهره‌ای تار شده است و زیر آن نوشته شده: “قربانی جدید نتانیاهو و [رئیس ستاد ارتش اسرائیل، هرتزل] هالوی.” ما نباید این واقعیت وحشتناک و این واقعیت که در زیر زمین جان‌هایی وجود دارند که می‌توان و باید آنها را نجات داد، نادیده بگیریم.

دولت باید به پایان جنگ در شمال به عنوان گامی مهم در جهت پایان دادن به تمام درگیری‌ها – از جمله در جنوب – نگاه کند. اسرائیل باید از پایان حمایت فعال حزب‌الله از حماس استفاده کرده و به سمت توافق آتش‌بس و معامله گروگان‌ها حرکت کند و جان گروگان‌هایی که زنده مانده‌اند را نجات دهد. این بالاترین وظیفه اخلاقی دولت اسرائیل است. زمان اقدام اکنون است.

سرمقاله اصلی روزنامه هاآرتص در روز ۲۷ نوامبر؛ که در نسخه‌های عبری و انگلیسی این روزنامه در اسرائیل منتشر شده است. برگردان برای اخبار روز: فرهاد صفاری

برچسب ها

تونی بلر اکنون با دونالد ترامپ، هم‌دست شده تا یک طرح ۲۰ ماده‌ای خیال‌انگیز برای غزه تدوین کند. نویسندگان این برنامه توضیح نداده‌اند چگونه می‌خواهند آن را بر جمعیتی معترض تحمیل کنند یا حماس را به خلع سلاح و پذیرش شکست متقاعد سازند. فارغ از سرنوشتش، این طرح آیینه لحظه تاریخی ماست: تازه‌ترین جهشِ یک جهان‌بینیِ امپریالی که پیش‌تر ردّی طولانی از ویرانی در خاورمیانه به جا گذاشته است...
یکی از نگران‌کننده‌ترین ویژگی‌های عصر کنونیِ نئوفاشیسم این است که افزون بر کشورهای اروپا، دو کشور غربی‌ای را نیز در بر می‌گیرد که در گذشته در اتحاد با شوروی علیه محور فاشیست ایستادند: ایالات متحده و بریتانیا. همان‌طور که دگرگونی نئوفاشیستی آمریکا، تحت نظارت ترامپ و همراهانش، روزبه‌روز آشکارتر می‌شود، لندن شنبه‌ی گذشته شاهد بزرگ‌ترین گردهمایی سازمان‌یافته‌ی راست افراطی در تاریخ بریتانیا بود...
رهبران کشورهای عربی و اسلامی روز دوشنبه در نشست مشترک اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی در دوحه، در واکنش به حمله هوایی اسرائیل به اعضای حماس در قطر، خواستار بازنگری در روابط سیاسی و اقتصادی با تل‌آویو شدند. بيانيه پايانی هرگونه تلاش برای کوچاندن فلسطینی‌ها را غیرقابل قبول دانسته و از راه حل دو کشوری حمايت کرد. جمهوری اسلامی خواهان «تشکیل یک دولت دموکراتیک واحد» شد

اين نوشته را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذاريد

توجه: کامنت هایی که بيشتر از 900 کاراکتر باشند، منتشر نمی‌شوند.
هر کاربر مجاز است در زير هر پست فقط دو ديدگاه ارسال کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آگهی