از خیزش آبان ۹۸ یکسال گذشت . آبان نود و هشت در ادامه دیماه ۹۶ موجی توده ای بود که در مقابل رژیم اسلامی خروشید و تنها با کشتارو بازداشت و زندان و اعدام فروکش کرد. خیزش های دی ۹۶ و آبان ۹۸ بر بستر شرایط اجتماعی کارگران و ستمدیده گانی بوده و هست که راه حل خروج از بحران سرمایه داری وناتوانی رژیم اسلامی در مقابل آن را با اتکا به نیروی توده ای خویش جستجو می کنند . این خیزش ها با وجود مجموعه در هم تنیده تناقضات اجتماعی وناتوانی رژیم اسلامی در خروج از آن اجتناب ناپذیر خواهد بود.
خیزش های دی ماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸، بر خلاف خیزش ۸۸ که جامعه راه حل خود را در چهارچوب جناحبندی های رژیم تعقیب میکرد، با شعار «اصولگرا ، اصلاح طلب ، دیگه تمومه ماجرا » و «جمهوری اسلامی ، نابود باید گردد » طنین صدای کارد به استخوان رسیده گانی بود که منافع خود را با عبور از رژیم اسلامی در ایران جستجو کرده است و هر چه بیشتر شکاف بین جامعه و رژیم را عمیقتر کرده است.
با آغاز پاندومی کرونا، که ناتوانی نظام استثمارگرانه جهانی و راهکار دولت های سرمایه داری در مقابل سلامت و جان انسانها را به نمایش گذاشت، رژیم اسلامی نیز با استفاده از آن در تلاش بر آمد که شکاف عمیق خود با جامعه را مخدوش کند ، در حالی که در رابطه با پاندومی کرونا هزاران نفردر ایران جان خود را از دست دادند که بدون شک از آن می توان یک قتل عام عمد نام برد . در چنین شرایطی که رژیم اسلامی سرمایه داری اکثریت جامعه را بر سرانتخاب دو راهی مرگ از گرسنگی و یا مرگ با کرونا قرار داده است و دانشگاهها و مدارس در قرنطینه هستند ،کارگران در محل کار و با وجود ابتلای هزاران نفر از آنها ،راه سوم ادامه مبارزات را برگزیده اند . درسال جاری بعد از خیزش آبان وبا وجود پاندومی کرونا مبارزات کارگری از حرکت بازنماند و کارگران نیشکر هفت تپه و نیز سایر بخش ها منجمله کارگران شهرداری ها و خدمات وپرستاران در بخش درمان و پزشکی ، کارگران عسلویه و نفت و گاز و پتروشیمی ها و کارگران شرکت واحد وبخش حمل و نقل در جهت متحقق کردن مطالباتشان بارها دست به اعتراض دستجمعی زده اند.
اعتصاب طولانی کارگران هفت تپه با طرح مطالبات روشن اجتماعی و طبقاتی علیه سیاست های سرمایه داری در ایران ،خصوصی سازی توام با رانت خواری و اختلاس، خلع ید رستمی و اسد بیگی را نشانه رفته است، آن راهی است که می تواند به صورت میدانی جنبش کارگری و دیگربخش های جنبش اجتماعی را بهمدیگر گره زند.کارگران هفت تپه با مبارزات خود برای بازگشت بکار همکاران اخراجی و لغو احکام زندان و امنیتی کردن پرونده کارگران نیز جنبش کارگری را گامها به جلو راند و در چنین شرایطی که محدودیت های قرنطینه حاکم است نقش پیشتازی جنبش کارگری را در جامعه برجسته کرد. سیاست رژیم اسلامی درچنین شرایطی تلاش برای اعدام بازداشتی های خیزش های اجتماعی و دستگیری و بازداشت و امنیتی کردن فضای اجتماعی و تکیه بر نظامی گری است . محکم کردن حلقه استبداد در داخل ایران و انتظار برای رفع موانع در سیاست خارجی و اکنون با انتخاب بایدن و فعال شدن برجام تنها راهی است که رژیم برای نجات خود بدان متوسل شده است . اما بحران اقتصاد سرمایه داری در جهان و موقعیت شکننده رژیم اسلامی ، چه در سطح جهانی و چه در منطقه، شرایط را برای مبارزات بخش های مختلف جنبش اجتماعی آسان تر کرده است ونقش کلیدی در برآورده کردن جنبش نان و آزادی هر چه بیشتربه مبارزه متشکل وسراسری جنبش کارگری گره خورده است.
یاد جانباختگان خیزش آبان گرامی باد!
نان ، آزادی ، خودمدیریتی شورایی ـ سرنگون باد رژیم اسلامی
کانون کارگران سوسیالیست
[email protected]
آبان ۱۳۹۹ ـ نوامبر ۲۰۲۰
