زندانیان سیاسی و عقیدتی را به یاد آوریم
شریفه محمدی، ۴۴ ساله فعال کارگری اهل میانه و ساکن رشت، در ۱۴ آذر ماه ۱۴۰۲ هنگامی که عازم محل کار خود بود توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی مدتی در رشت زندانی و تحت بازجویی های سخت قرار داشت. پس از مدتی او را به زندان سنندج منتقل کردند. شنیده ها از ضرب و جرح شدید او در جریان بازجویی در زندان اطلاعات سنندج حکایت می کند. پس از مدتی او را دوباره به رشت بازگرداندند و هم اینک در زندان لاکان رشت زندانی است. شریفه محمدی از زمان بازداشت در سلول انفرادی نگهداری شده و از حق ملاقات با خانواده و تماس تلفنی با فرزند ۱۱ ساله خود محروم بوده است. گزارش ها حاکی از آن است که او را برای گرفتن اعترافات اجباری علیه خود تحت فشارهای جسمی و روانی شدید قرار داده اند.
شریفه محمدی در ۱۹ خرداد ۱۴۰۳ در شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست احمد درویش گفتار محاکمه شد و در نهایت در ۱۴ تیر ماه با صدور حکم با اتهام واهی “بغی” به اعدام محکوم شده است. برای صدور این حکم به ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی استناد شده است که بر مبنای آن اعضای گروهی که در برابر نظام جمهوری اسلامی قیام مسلحانه کند باغی محسوب می شوند و در صورت استفاده از سلاح به اعدام محکوم می شوند. استناد به چنین قانونی برای محکوم کردن و صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی به عنوان یک فعال کارگری شناخته شده ظالمانه است و هدفی ندارد جز ایجاد رعب و وحشت در جهت سرکوب هر چه بیشتر کارگران و خاموش کردن صدای اعتراض میلیون ها کارگری که کیلومترها زیر خط فقر و در بی حقوقی مطلق زندگی می کنند.
ما حکم اعدام این فعال کارگری را محکوم می کنیم و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله شریفه محمدی هستیم.
کانال تلگرام منشور آزادی، رفاه، برابری
۱۶ تیر۱۴۰۳
