وقتی جلسه ی پرسش و پاسخ دانشجویان با مسعود پزشکیان کاندید اصلاح طلبان برگزار می شد؛ جنبش مهسا در سالن اجتماعات دانشکده فنی دانشگاه تهران حاضر بود. کاندیدای اصلاحات در برابر پرسش های اساسی دانشجویان پاسخی نداشت.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی دانشگاه تهران در بیانیه ای که در ابتدای این جلسه خوانده شد، چنین نوشته بود:
پرسش‌های انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران
وضعیت ثبت‌نام نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، به خوبی مسئله ضعف تشکیلاتی و بحران معنایی فضای سیاسی کشور را نمایان کرده است. سرکوب احزاب و گروه‌های سیاسی طی سالهای اخیر در کنار غیررقابتی شدن فضای انتخابات که با حذف معترضان و رقابت میان جناح‌های همسو همراه بوده است و همچنین تایید صلاحیت رئیس مجلس شورای اسلامی، پیام واضحی دارد. این سلسله اتفاقات به نیکی نقص عملکردی و سیاسی قوایی را می‌رساند که در پیشگاه رای ملت قرار دارند و حکایت از بی‌معنا شدن سیاست‌ورزی دارد.
۱. مهم‌ترین پرسش، قبل از هر پرسش دیگری این است که آیا رئیس جمهور توانایی و جایگاه مستحکمی برای ساماندهی به شرایط حاکم بر کشور را دارد؟ در سالهای قبل، نامزدهایی با ارائه وعدهایی برای رسیدن به فردای بهتر، قشر خاکستری و بدنه تحریمی را پای صندوق رای کشاندند اما در برخورد با معترضان و مطالبات به حق آنها، سرکوب را کارنامه دولتشان کرده و به بدنه اجتماعی و آرای عمومی خود، پشت کردند. آبان خونین ۹۸ هنوز از خاطر جامعه ایرانی پاک نشده است. نسبت خود را با این وقایع مشخص کنید و تصریح کنید که ریاست جمهوری، توان جلوگیری از بروز چنین فاجعه‌هایی را دارد یا خیر؟
۲. مداخلات پیوستۀ سیاسی و ایدئولوژیک در دانشگاه منجر به تزلزل جایگاه مولد و منتقدانۀ این نهاد شده است. انتخابات پیش رو چه نسبتی با احیای آزادی و استقلال ازدست رفتۀ دانشگاه دارد؟ رئیس جمهور آینده ایران می‌تواند اسبابی فراهم کند که مدیران دانشگاهی به دور از اعمال نظر از سوی نهاد‌های امنیتی و توسط جامعه دانشگاهی انتخاب شوند؟ در سالهای اخیر به خصوص پس از آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی» میزان دخالت نهاد‌های امنیتی در دانشگاه اوج گرفته و مشی امنیتی جایگزین رفتار مدبرانه شده است. آیا برای عبور از وضعیت فعلی و پایان یافتن شرایط حاکم، راهکار و مهم‌تر از آن اختیاری وجود خواهد داشت؟ سرکوب مداوم تشکل‌های دانشجویی منتقد و تغییر شیوه‌نامه‌ها و آئین‌نامه‌های شورای صنفی امکان فعالیت دانشجویی سالم را از دانشجویان سلب کرده است. با توجه به اختیارات فراقانونی و نامحدود شورای عالی انقلاب فرهنگی، چگونه می‌توان انتظار داشت که این رویه پایان یابد؟
۳. نظر شما درباره قانون حجاب اجباری و برخوردهای خشونت‌آمیز با زنان و دختران برای تحمیل غیرمنصفانه این قانون چیست؟ آیا از جانب شما، عزم و اراده ای برای رفع خشونت علیه زنان و فراهم کردن بسترهایی برای دسترسی عادلانه زنان و دختران به فرصت‌های سیاسی و اجتماعی برابر وجود دارد؟ نسبت شما با جنبش زنانه و آزادی‌خواهانه زن زندگی آزادی چیست؟
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران از شما انتظار دارد با دقت و صداقت کامل پاسخگوی سوالات مطرح شده باشید. چراکه وعده نجات فردای ایران، بدون ارائه راه حل برای معضلات بنیادین سیاسی، دانشگاهی و زنان، بی‌معنا و بی‌اعتبار خواهد بود.
مسعود پزشکیان نامزد انتخابات ریاست جمهوری در نشست پرسش و پاسخ با دانشجویان که روز یکشنبه ٢٧ خرداد ماه به دعوت انجمن اسلامی دانشجویان در دانشکده فنی دانشگاه تهران برگزار شد گفت که او تا آنجا که بتواند جلوی گشت ارشاد و برخورد آن با زنان را خواهد گرفت و نمی‌تواند در این زمینه وعده و قول غیرعملی بدهد. پزشکیان تأکید کرد که او ناچار است متصدیان و متولیان گشت ارشاد را قانع کند که از برخورد با زنانی که حجاب اجباری را برنمی‌تابند، خودداری ورزند.
مسعود پزشکیان همچنین حرکت به سمت حذف ایدۀ حجاب اجباری را ناممکن خواند. او گفت که در صورت انتخاب شدن حتا آزادی زندانیان سیاسی در حوزۀ اختیارات او نخواهد بود و اگر بخواهد کاری هم در این زمینه بکند اختیار آن را نخواهد داشت. مسعود پزشکیان در ادامه گفت : “اگر مقامی به شما وعده آزادی زندانیان در قوۀ مجریه را داد به شما خیانت کرده و شما را فریب داده است.” مسعود پزشکیان در ادامه تصریح کرد : “آنان که برای رأی [جمع کردن] وعده‌ای خارج اختیار خود دادند، اشتباه کردند.” پزشکیان گفت که او دربارۀ آیندۀ اقتصادی کشور نیز وعدۀ غیرعملی نخواهد داد.
مسعود پزشکیان در جای دیگری از سخنانش از دانشجویان و جوانان خواست که “احترام و جایگاه [رهبر] را نگه” دارند. او گفت : “من رهبری را قبول دارم، حتی ذوب در رهبر هستم. حق ندارید به کسی که قبول دارم توهین کنید.” مسعود پزشکیان نگفت که آیا انتقاد از رهبر میّسر است و اگر انتقادی صورت بگیرد فرد منتقد به اتهام یا بهانۀ “توهین به رهبری” تحت پیگرد قرار می گیرد یا نه. او گفت که آزادی از نظر او پرهیز از زیرسئوال بردن “اعتقادها و باورها است.”
مسعود پزشکیان ایرانیان مقیم خارج از کشور را نیز متهم کرد که قصد “نابود کردن کشور” را دارند و به “دنبال تبدیل کردن اعتراض به اغتشاش هستند.” وی سپس گفت که ایرانیان خارج از کشور “دلسوز کشور نیستند” و اگر کسانی در داخل با پیروی از آنان نمی‌خواهند در انتخابات پیش‌رو شرکت کنند “طبیعتاً باید انتظار نتایج و عوارض آن را برای خود و کشور داشته باشند.”
اصلاحطلبان در موقعیت ضعیفتر!
اصلاحطلبان حاکمیت بدون قید وشرط ولایت را با دریافت شرکت در تدارکات پذیرفته اند ،این انتخابات قدمی در ولایی شدن بیشتر حاکمیت و تضعیف نهاد جمهوریت و مجلس است.
شرکت در این انتخابات ضربه ای به ریشه کشور و دمکراسی در تاریخ بشریت می‌تواند ارزیابی شود.
آن وقت افرادی مثل فرخ نگهدار و جابر حسینی می خواهند بروند و به این آدم ذوب در ولایت رآی بدهند .