شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان نوشت: نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و عضو کانون مدافعان حقوق بشر، صبح امروز از طرف، اکادمی جایزه نوبل، به عنوان برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۳ شد.
این فعال حقوق بشر که هم اکنون در زندان اوین، در حال گذران دوران محکومیت خود می‌باشد، در طی دو دهه گوی گذشته، به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی و حقوق بشری بارها بازداشت شده و سالهای طولانی را در حبس گذرانده است. نرگس محمدی در طی سالیان گذشته، همواره از حامیان جنبش معلمان ایران بوده است.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، دریافت این جایزه ارزشمند حقوق بشری را به نرگس محمدی و همه هموطنان و عدالت‌خواهان در سراسر جهان تبریک می‌گوید.
شورای بازنشستگان ایران نوشت: «خانم محمدی به دلیل فعالیت‌های مدنی خود از جمله انتقاد از سرکوب اعتراضات مردم، حمایت از زندانیان سیاسی، مخالفت با مجازات اعدام و دفاع از حقوق شهروندان در دو دهه اخیر بارها روانهٔ زندان شده و هم‌اکنون نیز در زندان است.»
تعدادی از سینماگران شناخته‌شده ایرانی، اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را در صفحات خود در شبکه‌های اجتماعی تبریک گفتند.
ترانه علیدوستی، بازیگر مشهور که سال گذشته به دلیل کنار گذاشتن حجاب اجباری بازداشت شده بود، در صفحه اینستاگرام خود در این باره نوشته است: «آزادی خواهد آمد. به گواه رد قدم‌هایی که زنی چون تو بر این خاک به جا گذاشت. آزادی خواهد آمد، چون زنی مثل تو حبس شدنی نبود، نرگس جانم.»
گلشیفته فراهانی، دیگر بازیگر شناخته‌شده نیز با انتشار خبر اهدای جایزه به خانم محمدی، او را «از شجاع‌ترین زنان جهان» خوانده است. او چهار روز قبل با انتشار بخشی از مستند «زن، زندگی، آزادی» که برای شبکه آرته ساخته شده است، خبر داده بود که بخشی از نامه‌های نرگس محمدی را در این مستند بلند خوانده است.
کتایون ریاحی دیگر بازیگر حامی جنبش «زن، زندگی، آزادی» نیز در یک استوری اینستاگرامی با انتشار خبر اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی نوشته است: «افتخاری که در بند است.»
هنگامه قاضیانی، هنرپیشه‌ای که سال گذشته به دلیل مخالفت با حجاب اجباری دستگیر شد، با انتشار خبر اهدای این جایزه به خانم محمدی نوشته است: «نرگس جان محمدی، آزادی فرا می‌رسد.»
مژگان ایلانلو، مستندسازی که در جریان اعتراضات، و به‌دلیل مخالفت علنی و عملی با حجاب اجباری، بازداشت و زندانی شد نیز در پستی اینستاگرامی، با تبریک به خانم محمدی نوشته:«چه اشک‌های شوقی می‌ریزند این لحظه‌ها عزیزترین زنان این سرزمین که پشت دیوارهای بتونی اوین اسیر و زندانی‌اند. آزاده‌ترین زنان این سرزمین این ساعت چه حالی خواهند داشت.»
او خطاب به نرگس محمدی افزوده: «نوبل کمترین احترام و تکریم به حجم عظیم رنج‌هایی است که برای بشریت بر دوش کشیده‌ای و آزادی و زندگیت را به میدان آوردی تا صدای رنجدیدگان و بی پناهان باشی.»
مسیح علی‌نژاد، فعال مدنی و از چهره‌های اپوزیسیون ایران، روز جمعه در پیامی در تلگرام اعطای جایزه صلح نوبل را به نرگس محمدی تبریک گفت.
او نوشت: «تبریک به نرگس محمدی و به تمام آزادیخواهان این سرزمین که برای فردای روشن فرزندانمان با پلیدی و ظلم و تباهی مبارزه می‌کنند.»
علی‌نژاد همچنین در حساب کاربری خود در اینستاگرام نوشت: «نرگس عزیز! از دل زندان خامنه‌ای از دل یک حکومت ضدزن، جایزه صلح نوبل را دریافت کردی.»
حامد اسماعیلیون، عضو انجمن خانواده‌های قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲، در واکنش به اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی گفت: «آنچه از شما میتوان آموخت پیگیری و استقامت در مبارزه است. حاکمان تاریک‌اندیش کشور ما نتوانستند و نمی‌توانند مبارزه شما را برای حقوق بشر به ویژه حقوق زنان، برای آزادی و عدالت و شان و کرامت آدمی، با درفش و زندان متوقف کنند.»
او اضافه کرد: «افکار عمومی، بی‌تردید خواهان آزادی شما و تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی است و وظیفه همه دولت‌های دموکراتیک می‌دانم که با فشار سیاسی به جمهوری اسلامی، آزادی شما را از زندان ممکن کنند و امکان حضور شما برای دریافت جایزه فراهم شود.»
نازنین بنیادی، فعال حقوق بشر و بازیگر سینما، نیز نرگس محمدی را «مدافع سرسخت و پیگیر حقوق بشر در ایران» توصیف کرد که به دلیل فعالیت‌های شجاعانه‌اش زندانی است.
مژگان افتخاری، مادر مهسا امینی، که در بازداشت گشت ارشاد کشته شد، به شبکه رسانه‌ای «آن آر کی» نروژ گفت که اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، «اقدام صحیحی» بود و افزود: «نرگس محمدی، الگوی شجاعت است، او افتخار ماست.»
خانم افتخاری افزود: «ما هزاران زن مانند او در ایران داریم که در جهان ناشناخته هستند، اما از شکنجه جان سالم به در برده‌اند.»
او جهانیان خواست تا تلاش بیشتری برای زنان ایران انجام دهند و اضافه کرد: «باید برای آزادی نرگس محمدی از زندان تلاش کرد.»
خانم عبادی که پیشتر در سال ۲۰۰۳ برنده همین جایزه شده، روز جمعه نوشت: «پس از بیست سال، کمیته نوبل، بار دیگر یک ایرانی را برای اهدای جایزه برگزید. نرگس محمدی، سخنگوی شریف کانون مدافعان حقوق بشر، به درستی سزاوار دریافت این جایزه بود. او سال‌ها عمر و زندگی خود را برای مبارزه در راه آزادیخواهی، برابری طلبی و پاسداری از حقوق بشر صرف کرد، و امروز به جای این که بتواند دستاوردهای مبارزه‌اش را ببیند پشت میله‌های زندان است.»
نهادها، مقامات و سیاستمداران جهانی نیز به اعلام نام نرگس محمدی به عنوان دومین زن ایرانی برنده جایزه نوبل واکنش نشان دادند.
دیده‌بان حقوق بشر سازمان ملل در واکنش به اعطای جایزه صلح نوبل به محمدی، در بیانیه‌ای اعلام کرد که او این جایزه را به خاطر مبارزه علیه ظلم به زنان دریافت کرد و خواستار آزادی فوری او و دیگر فعالان حقوق بشر زندانی در جمهوری اسلامی شد.
دیده‌بان حقوق بشر سازمان ملل اعطای جایزه صلح به نرگس محمدی را نشان‌دهنده قدردانی از کمک‌های بی‌شمار، فداکاری‌ها، و شجاعت و انعطافی که او و دیگر فعالان حقوق بشر ایرانی هر روز در مبارزه برای آینده ایران نشان میدهند، دانسته است.
روبرتا متسولا، رئیس پارلمان اروپا نیز در شبکه ایکس اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را به این فعال حقوق بشر زندانی تبریک گفت و افزود که این نهاد در کنار مردم ایران باقی خواهد ماند.
آنالنا بائربوک، وزیر خارجه آلمان نیز در توئیتی که با سه واژه فارسی «زن، زندگی، آزادی» همراه است، اعطای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی را نشان قدرت زنان و زنان در ایران برای آزادی نامید.
خانم بائربوک که خود بارها در جریان جنبش اعتراضی یک سال اخیر ایران از آن حمایت و سرکوبگری‌های جمهوری اسلامی ایران با معترضان را محکوم کرده بود، نوشت که آوای نرگس محمدی صدای بی‌باکی است که نمی‌توان آن را خاموش کرد زیرا ندایی برای آینده زنان است.
هانا نویمان، عضو آلمانی پارلمان اروپا، در واکنش نوشت جایزه صلح نوبل برای نرگس محمدی نشانی قوی از حمایت از آزادی و زندگی زنان است.
خانم نویمان که در یک سال اخیر پا به پای کنشگران شناخته‌شده در جنبش زن، زندگی، آزادی در پارلمان اروپا برای محکوم کردن سپاه پاسداران به دلیل خشونت در برابر معترضان ایرانی فعالیت کرد، یادآوری کرده که او در میان کسانی بوده که از نامزدی خانم محمدی برای دریافت جایزه نوبل پشتیبانی کرده است.
خانم نویمان نرگس محمدی را «دوست عزیز» خود نامید و نوشت در سراسر جهان باید در راه مبارزه با سرکوب، در کنار یکدیگر ایستاد.
نرگس محمدی سال گذشته در نامه به خانم نویان نوشته بود: «زنان (ایران) در مقابل سرکوب ۴۴ ساله سر خم نکردند و اکنون در مقابل گلوله در خیابان، پشت میله‌های زندان و در سلول‌های انفرادی سرد و تاریک بندهای امنیتی، زندگی و عشق و امید را فریاد می‌زنند.»
یی-وان ری، سیاستمدار کره‌ای تبار در مجلس فدرال آلمان که از حامیان و کفیلان سیاسی معترضان زندانی محکوم شده به اعدام در ایران بود، در توئیتی ضمن شادباش به نرگس محمدی نوشت که این جایزه به «شهامت او و همه کسانی اعطا شده که در سراسر جهان به ویژه در ایران برای مبارزه می‌کنند.»
خانم ری که کفالت سیاسی توماج صالحی، خواننده رپر زندانی را برعهده گرفته، نرگس محمدی را که او هم پشت میله‌های زندان اوین در بند است، تشویق کرد به مبارزه خود ادامه دهد. این نماینده پارلمان آلمان از واژگان کُردی جنبش «ژن، ژیان، آزادی» در توئیت خود استفاده کرد.
مریم کلارن، دختر ناهید تقوی، یک زندانی دو تابعیتی آلمانی- ایرانی، در شبکه ایکس نوشت در برابر شجاعت، پایداری و استقامت نرگس محمدی «سر تعظیم فرود می‌آورد».
نرگس محمدی اواخر بهار امسال در نامه از زندان اوین نسبت به وضعیت جسمانی خانم تقوی هشدار داده و نوشته بود درد امان این بانوی ۶۸ ساله را بریده است.
دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (OHCHR) روز جمعه اعلام کرد اعطای جایزه صلح نوبل نرگس محمدی تأکیدی بر شجاعت و اراده زنان ایرانی است.
الیزابت تروسل، سخنگوی این دفتر اضافه کرد: «ما شجاعت و عزم آنها را در مواجهه با اقدامات تلافی‌جویانه، ارعاب، خشونت و بازداشت دیده‌ایم.»
او افزود: «زنان ایرانی به خاطر آنچه می‌پوشند یا نمی‌پوشند، مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. اقدامات قانونی، اجتماعی و اقتصادی شدیدتر علیه آنها در جریان است. این واقعاً چیزی است که شجاعت و عزم زنان ایران را نشان می‌دهد و اینکه چگونه آنها برای دنیا الهام‌بخش هستند.»
انجمن جهانی قلم نیز اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را تحسین کرد و درخواست خود برای آزادی این فعال حقوق بشر زندانی در ایران و سایر زندانیان سیاسی را تکرار کرد.
همچنین انجمن قلم آمریکا هم از اهدای جایزه صلح نوبل به خانم محمدی استقبال کرد.
منبع: رادیو فردا، صدای آمریکا و…
با این گفته که «جایزه صلح نوبل کاملا سیاسی است» میتوان همراه بود. همچنین، اینکه شیرین عبادی چکار کرد و کجا ایستاده است بر همگان روشن است.
اما گفتگو، نه از نوبل، از اکنون و شرایط ویژه ایران است، از مواضع (تا کنونی) خانم نرگس محمدی ست و تاثیری که ازین پس میتواند روی گسترش مبارزات در ایران داشته باشد. یعنی درست همانی که هم میهن گرامی، باران، به «نوشتار دیگری» ارجاع داده است.
ارزیابی مواضع و ستیزه جویی که تاکنون نرگس محمدی در برابر حکومت اسلامی و برای آزادی خواهی داشته است این امید را می افزاید که پایدار بماند و به یکی از رهبران جنبش آزادیخواهی فرابروید. ازین رهگذر شایسته است به پشتیبانی از او برخاست و هر کار ممکن را در راه گسترش، سازماندهی و هدفمندی بیشتر جنبش زن-زندگی-آزادی، که ره بسوی پل زدن با جنبش‌های عدالت خواهانه میپوید، انجام داد!
از شما که همواره از نوشتارهایتان بهره برده ام و جسارت شما در شرایط دشوار را ستوده ام بعید می‌دانستم که چنین موضعی اتخاذ کنید.
خانم نرگس محمدی وارد رقابت با معصومه علی نژاد شده، جایی که خواهان فشار حداکثری می شود. شیرین عبادی که جای خود دارد.
اهدای جایزه صلح نوبل به خانم شیرین عبادی هم بدون منظور و هدف سیاسی نبود.تضادهای آن دوره اتحادیه اروپا با آمریکا وچراغ سبز به جناح اصلاح طلب رژیم و سیاست خنثا کردن تجاوز احتمالی آمریکا به ایران سبب شد تا جایزه صلح را به شیرین عبادی اهدا کنند. شیرین عبادی در آن دوره از این موقعیت سیاسی سود جست ، نه تنها نقض حقوق بشر درایران را مورد انتقاد قرار داد بلکه نقض حقوق بشر توسط رژیم صهیونیستی و سرکوب مردم فلسطین و همین‌طور نقض حقوق بشر توسط آمریکا در زندانهای گوانتانامو را نیز بر شمرد و محکوم کرد. افشاگری‌های شیرین عبادی درآنزمان ودر همان چهارچوب معین سیاسی نیز نه تنها منفی نبود بلکه مثبت هم بود وخشم رژیم جمهوری اسلامی را برانگیخت.اگرچه موضع سیاسی امروزی خانم شیرین عبادی تغییر کرده و دیگر سخنی از نقض حقوق بشر توسط آمریکا و یا صهیونیسم بر زبان نمی آورد و به قولی نمک گیر شده است .
در باره خانم نرگس محمدی نیاز به نوشتار دیگری است .
با اینهاییکه به نرگس محمدی تبریک گفته اند نرگس محمدی جایزه اش را پس بدهد از احترام بیشتری برخوردار است.
این جایزه، به نرگس محمدی گرامی، بیگمان جایزه ای به مبارزین راه آزادی و عدالت اجتماعی بویژه به زنان پیشرو و دلاور ایران است که از آغاز استیلای حکومت واپسگرای اسلامی، گامپرداز این ره بوده اند!
درین هنگامه، هم افزایی شایسته ترین کار برای مبارزین آزادیخواه ایران است چون توان آنان برای رویارویی با حکومت تبهکار اسلامی-سرمایه داری را بالاتر میبرد. همزمان اما مهم است نیروها و افراد را در جایگاهی ببینیم که آنان در عمل-نه با گفته های توخالی ارزان-با گرینشها و سویگیریهای سیاسی تا کنون برای خویش ساخته اند.
پاکبازان جنبش آزادیخواهانه مردم ایران از تبار توریست ها و «چرخنده» های سیاسی نیستند! هرچند که گروه دوم، در مناسبت لحظه، اکنون سخنهایی مردم پسند بگویند.
سپیده قلیان ها، گلرخ ایرایی ها، زینب جلالیان ها و نامداران و گمنامان مردمی دیگر، بر بلندی‌هایی از افتخار ایستاده اند که هیچگاه در خیال بازیگران و دوزیستانی که میان اصلاح طلبان و پهلوی خواهان در رفت و آمد بوده اند نمیگنجد!
اهدا جایزه صلح نوبل کاملا سیاسی است.ا گر در مورد اهدا سایر جوایز نوبل درعرصه های علوم بتوان آنها را مبرا از انگیزه های سیاسی دانست و شاید هم در مواردی چنین باشد ولی تصور ناشیانه ایست اگر معتقد باشیم که دراین عرصه خاص همواره حق به حق دار می رسد . جایزه نوبل همواره سیاسی بوده و امروز هم هست و در آینده هم خواهد بود وجای حرفی باقی نیست .
گونتر گراس،شاعر و رومان نویس آلمانی نیز در ۱۹۹۹ جایزه دریافت کرد . شعر بی همتای او بر علیه صهیونیسم اسرائیل ودردفاع از ملت فلسطین بر تمامی اهل سیاست و مسائل ادبی روشن است.ولی همزمان که به چنین شخصیت های برجسته،صلح دوست و مترقی جایزه میدهند به جیمی کارتر، گورباچف ، اسحاق رابین، هنرکیسینجر، اوباما….نیز جایزه میدهند. از این رو باید با دید روشن از ماهیت این کمیته ها وا نگیزه ها و شرایط مشخص و تصمیم به اهدای جایزه به این شخصیت و یا آن شخصیت اعلام موضع نمود…ادامه دارد