۱۳ زندانی سیاسی منتقل شده به زندان قزل‌حصار در اعتراض به وضعیت خود از پذیرفتن غذای زندان خودداری کرده‌اند و خواهان بازگشت به زندان اوین شده‌اند.
سعید ماسوری، جعفر ابراهیمی، کامیار فکور، لقمان امین‌‌پور، افشین بایمانی، سپهر امام‌‌جمعه، زرتشت احمدی‌راغب، محمد شافعی، سامان صیدی (یاسین)، حمزه سواری، احمدرضا حائری، رضا سلمان‌زاده و مسعودرضا ابراهیمی‌نژاد در روزهای اخیر به یکباره، بدون اطلاع قبلی و با دستبند و پابند از زندان اوین به زندان قزل‌حصار منتقل شدند.
شرحی که برخی از این زندانیان یا خانواده‌ی آنان منتشر کرده‌اند از وضعیت وخیم آنان در زندان قزل‌حصار و نیز از شرایط هولناک این زندان خبر می‌دهد. در خبرها آمده است که این زندانیان اکنون بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در زندان قزل‌حصار محبوسند، نامشان به عنوان زندانی این زندان ثبت نشده است، از تلفن و ملاقات محروم شده‌اند و در زندان به هیچ امکاناتی دسترسی ندارند.
در زندان حاکمیت جمهوری اسلامی، جان زندانیان سیاسی و عقیدتی همواره در خطر بوده است. چه آن زمان که با فرمان قتل عام، هزاران زندانی سیاسی سر از گورهای دسته‌جمعی در آورده‌اند و چه اکنون که «جنایت عمدی» یکی از شیوه‌ها‌ی به کام مرگ کشاندن زندانیان شده است؛ کشتار زندانیان سیاسی دهه‌ی ۶۰ از یاد نرفته است و هرگز از یاد نخواهد رفت، همچنان که قتل بکتاش آبتین را از یاد نبرده‌ایم و فراموش نخواهیم کرد.
اکنون جان این ۱۳ زندانی در خطر جدی است و بیم آن می‌رود که «جنایت عمدی» دیگری رخ دهد. برخی از این زندانیان پیش از انتقال به زندان قزل‌حصار در شرایط جسمی وخیمی قرار داشته‌اند و خبرها حاکی از آن است که همچنان از رسیدگی پزشکی محروم مانده‌اند. بی‌تردید حفظ جان زندانیان وظیفه‌ی بی چون‌‌و‌چرای زندان‌بانان است و مسئولیت هر گزندی به سلامت آنان بر عهده‌ی حاکمیت خواهد بود.
کانون نویسندگان ایران
