درخشش هنر در برابر تاریک اندیشی دینی
از هنرمندان مان در برابر حاکمیت تاریک اندیش دفاع کنیم
سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، در نامه ای به شعبات مربوطه از ممنوع المعامله شدن هنرمندان متعرض به حکم دادستانی جمهوری اسلامی خبر داده است . در این بخشنامه، که در ۲۳ مهرماه ۱۴۰۱، ارسال شده آمده است: «بدین وسیله اسامی ۵۳ نفر اشخاص ممنوع‌المعامله جهت اقدام قانونی اعلام می‌شود». اسامی ترانه علیدوستی بازیگر، اصغر فرهادی کارگردان، کیهان کلهر آهنگساز و نوازنده، مهدی یراحی خواننده ، منیژه حکمت کارگردان در این لیست دیده می شود. این اقدام سرکوبگرانه در ۲۳ دی‌ماه ۱۴۰۱ از سوی اعضای «کمیته حمایت از سینماگران» که در «خانه سینما» تشکیل شده بود تأیید شد. مهدی کوهیان از اعضای این کمیته در این رابطه گفته بود: «با توجه به اینکه تعدادی از هنرمندان معترض علاوه بر ممنوع‌الخروج بودن با پدیده جدید ممنوع‌المعامله نیز روبه‌رو هستند، توصیه می‌شود در صورت قصد هرگونه معامله ابتدا به دفاتر اسناد رسمی مراجعه و مراتب عدم ممنوعیت معامله را استعلام کنید تا مشکلات بعدی برایتان حادث نشود.». در اقدام تازه ای علیه هنرمندان و افراد نامدار، سخنگوی قوه قضاییه از تشکیل ۳۰ پرونده در ارتباط با «شایعه‌پراکنی سلبریتی‌ها» در فضای مجازی خبر داد. علی صالحی، دادستان تهران، علت این تصمیم را «شایعه‌پراکنی و دروغ‌پردازی» این افراد و رسانه‌ها در مورد ماجرای حملات با گاز به مدارس و خوابگاه‌ها عنوان کرده است.
اقدامات سرکوبگرانه حکومت علیه هنرمندان صاحب نام کشور به قدر کافی گویاست. همبستگی هنرمندان مردمی با خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» و تحریم متحدانه «جشنواره سینمایی فجر» که به برگزاری رسوای آن منجر شد، بر خشم حاکمیت افزوده است. لغو کنسرت ها، مجوز ندادن ها، عدم دعوت به کار سینماگران از سوی بنیادهای سینمائی وابسته به نهادهای سرکوب حکومتی، ممنوع الخروج و ممنوع الکار کردن ها، اقداماتی است که تاکنون انجام گرفته بود. حال بر این سلسله اقدامات به قدر کافی منزجر کننده، ممنوع المعامله شدن نیز افزوده شده و پرونده سازی به بهانه “شایعه پراکنی” آن را تکمیل کرده است.
خشم و درماندگی حاکمیت به قدر کافی گویا است. جزای مبارزات مردم و در کنار مردم ایستادن هم روشن است. حاکمیت هیچ راهی جز تکیه بر سرنیزه برای خود باقی نگذاشته است. این تصور که می توان با منموع الخروج کردن ، ممنوع الکار کردن، ممنوع المعامله کردن و پرونده سازی و زندان، هنرمندان را ترساند، تصور عبثی است. زندانی کردن سینماگران صاحب نامی چون جعفر پناهی، محمد رسوال اف، مصطفی آل احمد، ترانه علیدوستی، کتایون ریاحی، نیز راه به جائی نبرد. وقتی هنرمندان مردمی به جوهر پلید حکومت تاریک اندیش دینی پی برده اند و در کنار مردم قرار گرفته اند، این فشارها ره به جائی نمی برد.
بی هیچ تردید باید در برابر این سرکوب فاشیستی ایستاد. حمایت از هنرمندان مردمی وظیفه تک تک انسان های آزادیخواه و برابری طلب است. با توجه به سرشناس بودن هنرمندان صاحب نام کشور در محافل سینمائی، هنری و ادبی جهان، می توان به افشای گسترده این اقدامات غیرانسانی پرداخت و افکار عمومی در جهان را علیه این ددمنشی و زورگوئی حاکمیت جمهوری اسلامی بسیج کرد و از این طریق فشار بیشتری بر این حاکمان مستبد و تاریک اندیش بر ایران وارد آورد. نهادها و تشکل های چپ، دمکرات و ترقیخواه که در بسیاری از پایتخت های کشورهای اروپائی، آمریکائی و آسیایی، هفته های اعتراض بر پا می کنند، شایسته است این وجه از سرکوب ایرانیان را نیز زیر پوشش خود قرار دهند و افکارعمومی و سازمان های مردم نهاد همۀ کشورها را مورد خطاب قرار داده و همدلی و همراهی آن ها را جلب کنند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
پیروز باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
حزب کمونیست ایران
سه-شنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ برابر با ۱۴ مارس ۲۰۲۳
چند سال پیش ۲۳ گروه؛ سازمان و حزب شورایی به نام نیروهای چپ و کمونیست تشکیل داده بودند .
سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)-(شالگونی و روبن مارکاریان و….) هم یکی از آنان بود و مدتی بعد به بهانه اینکه ناسیونالیسم کرد و نیروی راست در حزب کمونیست وکومله … غالب است از آن شورا خارج شد . در یکسال گذشته و بعد از انشعا ب در حزب مزبور سازمان کارگران انقلابی ایران با بخشی ازهمان جریان و بصورت هفتگی اطلاعیه مشترک صادر میکنند ( که البته امر بسیار مثبت و خوبیست). پرسش اینست که تغییری ایجاد شده؟ تحولی صورت گرفته ؟ کمی گیج کننده است و در صورت پاسخی از دوستان راه کارگری ممنون میشوم . برای همگی این سازمانها و احزاب آرزوی موفقیت دارم.