بیش از ۴ دهه است که جاهل ها و لات ها از اصلی ترین پاسداران و نگهداران این رژیم اند، فقط ظاهر و لباس شان را تغییر می دهند، و از شمایل مردان و زنان شیک امروزین تا “لباس رسمی” سرکوبگری و وحشیگری می کنند. جاهل ها و لات های متدین (فدائیان اسلامی)، جاهل ها و لات های متداول و بخشی از اراذل و اوباش یک پای این رژیم اند و در همۀ بخش های حکومتی جای گرفته اند و یا جای داده شدند. بهمین دلیل حکومت اسلامی یعنی: آخوندیسم و جاهلیسم.
تحلیل‌های طبقاتی و فراطبقاتی و “کاستی”، و بحث از حکومت توتالیترِ شیعی و دولت نیمچه مدرن و نسبت‌ها و صفت‌های دیگر به این حکومت و دولت اسلامی دادن، هنوز رواج دارد با این امید که پیدا کنند این حکومت چگونه پدیده ای بوده و هست. در مورد تعریف از پدیده های جاهل و لات و اراذل و اوباش دیدگاه ها و نطرات متفاوت وجود دارد (۱). عزیزان جامعه شناس و اهل سیاست و فرهنگ به هر نتیجه ای برسند جنس‌های این کشکول تغییر نخواهند کرد، نه نام شان و نه خودشان، روحانیون معمم و مُکلا، تحصیلکردگان جنایتکار، جاهل‌ها و لات‌های متدین، اراذل و اوباش حکومتی و انواع و اقسام ریزقوله ها و عقبه شان که سریشم تشیع، قدرت، پول و سکس آن ها را بهم جسبانده است.
حکومت اسلامی از جاهل‌ها و لات‌ها، و اراذل و اوباش به عنوان ابزارسرکوب حکومتی، پیشبرد و تحقق سیاست‌ها و خواست‌های شان استفاده کرده است. در حکومت اسلامی اما جاهل و لات‌های متدین جایگاه و نقش ویژه داشته و دارند. یک پای حکومت هستند، نیروی بیرون حکومتی نیستند، بخش مهمی ازحکومت هستند. در رژیم‌های گذشته جاهل‌ها و لات‌ها بیرون حکومت یا دایره قدرت بودند و فقط در موارد ضرور و مورد نیاز حکومت‌ها، نقش وسیله و ابزار بازی می‌کردند. در رابطه با روحانیون، جاهل‌ها و لات‌های متدین که حیات‌شان را بیشتر مدیون فدائیان اسلام هستند، همیشه در درون لایه و گروه اجتماعی روحانیون، یعنی بین آخوندها و یا خود آخوندها بوده‌اند.
” جاهلیسم” در حکومت اسلامی ویژگی ایدئولوژیک، سیاسی، اجتماعی، رفتاری و شخصیتی‌ای پیدا کرده است که ما درطول تاریخ مان، حتی در سطح منطقه و جهان، مشابه این گروه و یا لایه اجتماعی نخواهیم یافت. شکل گیری، و یا شاید بهتر که گفته شود “دگردیسی” این گروه اجتماعی در این ۴۳ سال یکی از دستاوردهای شوم و نکبتِ حکومتِ اسلامی، حکومت “نکبت المحافل” است.
درمیان لایه‌های متعدد نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی، هدایت و رهبری نیروهای “لباس شخصی” به عهده جاهل ها و لات های متدین بیت رهبری، سپاه، وزارت اطلاعات و سایر نیروهای نظامی و انتظامی، و سازمان بسیج مداحان (دارالجهل لشوش) ست و عمله‌های کار علاوه بر خودشان، بخشی از اراذل و اوباش و گروه هایی از بیکاران حاشیه نشین نیز هستند. پدیده نه چندان تازه در این حکومت، نیروهای “لباس رسمی” حکومت هستند که در خیزش ۹۶ و آبانماه ۹۸ و خیزش اخیر “زن، زندگی، آزادی” شاهد حضور فعال آن‌ها در سرکوب و کشتار بوده‌ایم، نیروهائی آموزش دیده که علاوه بر سرکوب و کشتار، دست به غارت و تخریب می‌برند. تردیدی نیست غارت و تخریب و سرکوب و کشتار در ملاعام و در برابر دیده گان مردم ایران و جهان به دستور رهبران حکومت اسلامی انجام می‌شود، اما حرکت‌ها و رفتاراین موجودات، علیرغم دنگ و فنگ‌های آویخته به خودشان، همان حرکات و رفتار لتوت و لشوش و اجامر و اوباشِ “لباس شخصی هاست، که “لباس‌های”مشروعیت بخش” هم نتوانسته‌اند حجابی بر رفتار آنان باشند.
*****
۱- من درکتاب “زنگی‌های گودِ قدرت”، “نقش سیاسی و اجتماعی جاهل‌ها و لات‌ها در تاریخ معاصر”، به تفصیل و تفسیر به اسلاف و پیشینیان “جاهل‌ها و لات ها” پرداخته‌ام و تفاوت‌های میان “جاهل‌ها و لات ها” و “اراذل و اوباش” را بر شمردم.
