شماری از زنان افغانستان در حمایت از اعتراضات ایرانیان در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در کابل تجمع کردند. به گفتۀ آنان، زنان افغانستان و ایران درد مشترک دارند و تاکنون ده‌ها مهسا در افغانستان زیر جبر و خشونت طالبان جان داده‌اند.
روز پنجشنبه هفتم مهر/میزان، ده ها تن از زنان افغانستان، با تجمع در مقابل دروازه سفارت ایران در کابل حمایت‌شان را از معترضان ایرانی اعلام کردند. این زنان با سر دادن شعار های “زن، زندگی، آزادی” و “ایران برخاست؛ اکنون نوبت ماست” علیه حکومت ایران و طالبان افغانستان صدا بلند کردند.
به گزارش ار. اف. ای. زنان معترض در راهپیمایی خویش گفتند که از کابل تا ایران به حکومت دیکتاتوری نه میگویند و برمبارزه خویش ادامه می‌دهند.
طالبان با شلیک های هوایی و ایجاد وحشت در میان معترضان، آنها را پراکنده کردند و اعتراضات را خاموش ساختند. نیروهای طالبان همچنان بنرهایی را که از سوی معترضان حمل میشد پاره کردند.
بسیاری از فعالان حقوق زن در افغانستان یادآوری میکنند که پروندۀ مرگ دلخراش خانم فرخنده ملکزاده هنوز در آن کشور مورد بررسی جدی قرار نگرفته است. همچنان که نام “مهسا” در ایران به عنوان رمزی برای آزادی و به ویژه آزادی زنان شناخته می‌شود، در افغانستان نیز نام “فرخنده” یادآور همۀ تبعیض‌ها در قبال زنان و مبارزه آنها برای دستیابی به حقوق اساسی‌شان است. فرخنده ملکزاده در سال ۱۳٩۳ به دست صدها مرد در خیابان کشته شد. وی در شرایطی مبهم به توهین به قرآن متهم شده بود.
راحله تلاش، یکی از زنان معترض افغانستان در مورد تظاهرات کابل میگوید: “شماری از دختر خانم ها به حمایت از زنان قهرمان ایران در مقابل سفارت آن کشور در کابل دست به تظاهرات زدند اما این اعتراضات پس از سی دقیقه توسط شلیک های طالبان به هم خورد و زنان مجبور به ترک ساحه شدند”.
همچنین سودابه ناصری، فعال حقوق زن در کابل میگوید که بانوان افغانستان در عین اعلام حمایت از معترضان ایرانی، بر حقوق زنان افغانستان نیز تاکید کردند.
به گفتۀ او که زنان افغانستان و بانوان ایران درد مشترک دارند و تاکنون ده ها مهسا در افغانستان زیر جبر و خشونت طالبان جان داده‌اند.
این فعال حقوق زن می‌افزاید: “زنان ایران آزادی واقعی می‌خواهند و برای تحقق اهداف خویش علیه حجاب اجباری و نظام دیکتاتوری ایستادگی میکنند، زنان معترض ایرانی الگوی خوبی برای بانوان افغانستان هستند تا در برابر گروه طالبان تا پای جان ایستادگی نمایند و از حق خویش دفاع کنند”.
خانم ناصری تاکید می کند که زنان ایران بارها از سوی حکومت آن کشور در بند کشیده شدند، مورد لت وکوب قرار گرفتند و حتی کشته شدند، اما به مبارزه خویش ادامه دادند و در مقابل ظلم سکوت نکردند. اکنون زنان افغانستان در کنار معترضان ایران ایستاده و درد مشترک را فریاد میزنند و از اعتراضات آنها حمایت میکنند.
