دوستان، همکاران، تلاشگران فرهنگی، علاقمندان تئاتر و ادبیات،
خبر غیر منتظرهی درگذشت “فرهنگ کسرایی” بازیگر برجسته و نویسندهی ارزندهی ایرانی در تبعید، ما را در اندوهی ژرف فرو برد. از دست دادن این هنرمند سختکوش و خلاق بیشک برای جامعهی هنری و فرهنگی ایرانی تبعیدی ضایعهای جبرانناپذیر است.
فرهنگ کسرایی پس از مهاجرت از ایران در سال ۱۳۵۹ به تحصیل در رشتهی مهندسی ماشینآلات پرداخت اما خیلی زود علاقهی خود را به تئاتر و ادبیات کشف کرد. از آن به بعد زندگیاش را در عین مشکلات تأمین معاش و بیماری مزمن کلیوی که از جوانی رنجش میداد، وقف این هنرها کرد.
فرهنگ کسرایی، در کار بر صحنهی نمایش، تمامی نیروی خلاقهاش رابرای تحقق نقش به کار میگرفت و از آنجا که اهل مطالعه و قلم نیز بود، توانست در این حرفه که بهطور عملی آنرا آموخته بود پیشرفت کند و بدرخشد.
فرهنگ کسرایی در زمینهی کارگردانی، به تجربهی تکگوییهای نمایشی که خود در آنها ایفای نقش میکرد علاقه داشت. او در کار ادبیات اهل تجربه و نوآوری بود و به زبانشناسی و ریشهیابی واژهها به دو زبانِ فارسی و آلمانی توجه بسیار داشت. آثار ادبی و اشعار فرهنگ کسرایی که از حساسیت و درک عمیق او از رنج نشان دارند، در محتوا به نقد خشونت و فشار ساختار قدرتمدار در همهی عرصههای زندگی خصوصی و اجتماعی میپردازند. رویکرد به مرگ در آثار او، نقد سترونی فرهنگی به عنوان نوعی بیماری اجتماعی را با درد و رنج حاصل از بیماری جسمی و درک ناپایداری زندگی پیوند میدهد.
فرهنگ هنوز بسیاری کارهای ناتمام و ایدههای نو در ذهن داشت، اما متأسفانه مرگ ناگهانی در اثر ایست قلبی فرصتی برای او باقی نگذاشت. او در تاریخ سهشنبه ۷ آپریل ۲۰۲۰ در سن ۵۹ سالگی برای همیشه از میان ما رفت، اما یادش همواره زنده خواهد ماند.
درگذشت فرهنگ کسرایی را به خانوادهاش، به خواهرش فروزنده ، به شریک زندگی اش اوا ، به دوستان و دوستدارانش و به جامعهی هنری ایرانی تسلیت میگوییم.
غلام آل بویه، پرویز احمدینژاد، مهدی استعدادی شاد، نرگس اسکندری- گرونبرگ-، بهروز اسدی، مهدی اصلانی، حسین افصحی، شادی امین، هوشنگ امین، اصغرایزدی، منیره برادران، ساحل بدرود، داریوش برادری، پرویز برید، شریفه بنیهاشمی، محمدعلی بهبودی، آزاده بهرامی، نیلوفر بیضایی، سهیل پارسا، مهشید پگاهی، سعید تبریزی، حساملدین توکلی، فریده تهرانی، فائزه تهیدست اکراد، پروین ثقفی، حمیدرضا جاودان، پرویز جهوانی، بهروز حجازی، قدسی حجازی، رضا حسامی، بهرخ حسینبابایی، کمال حسینی، پروانه حمیدی، محمد خانجانپور، حمید دانشور، حسین دریانی، منوچهر دوستی، منوچهر رادین، حمید رحمتی، سهیل رسولی، میترا زاهدی، فرشته ساداتی، حمید سیاحزاده، محمد سیاحزاده، محسن سلماچی، آذر سلیمی، شاپور سلیمی، ستاره سهیلی، سیما سید، اسد سیف، آرمان سیگارچی، سعید شباهنگ، پروین شجاعی، ژاله شعاری، شهلا شفیق، علی صدیقی، مهرداد صنعتی، سهیلا عزیزی، هرمین عشقی، مسعود عباسیان، منیژه عرفانیفر، ابوالحسن عظیمی، مرضیه علیوردی، رویا غیاثی، میتراغزنوی، سودابه فرخنیا، سوسن فرخنیا، پرستو فروهر، محسن قوامی، بهمن قدیمی، زویا قریشی، علی کامرانی، امیر کراب، ماندانا گل، مجید گلبابایی، سیمین متین، مرتضی مجتهدی، سوفیا محرابیان، ناصر محمودی، شبنم مددی، شهناز مرتب، فرزانه مرندی، حمید مشرف دهکردی، شاهرخ مشکینقلم، سیروس ملکوتی، وحید منجزی، منوچهر نامورآزاد، مرجان منصور، اصغر نصرتی (چهره)، مسعود نقرهکار، حسین نوشآذر، احمد نیکآذر، کامران نیوندی، مسعود همتا، شیده ورزگر، نرگس وفادار، رامین یزدانی
تئاتر پریفری (Peripherie Theater Frankfurt)، انجمن تئاتر ایران و آلمان (بن)، گروه تئاتتر دریچه (فرانکفورت)، کارگاه شعر و قصه (فرانکفورت)
سالهاست می شناسمش ولی حتی یک عکس دو نفری با او ندارم. چقدر زود دیر میشود!
فرهنگ دوست نازنین یادت همیشه پا بر جا. ساقه سبز دیگری خشکید.