جمهوری اسلامی حاکم برایران ناتوان از اداره کشورو درمانده ازمهار قدرت زنان در همه عرصه ها، از هر روشی برای سرکوب زنان استفاده می کند. به ویژه با به در بند کشیدن آنها ، شکنجه و صدوراحکام طولانی مدت وحتی اعدام ،مذبوحانه تلاش می کند تا آنها را وادار به عقب نشینی کند.
هم اکنون دهها زن با اتهامات واهی درزندانهای جمهوری اسلامی در ایران بسرمیبرند و فشار بر زنان درهمه عرصه ها همچنان ادامه دارد. شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان ده تن از زنان بهایی را تنها به جرم اعتقاد به بهاییت به ۹۰ سال زندان وصدها میلیون تومان جریمه نقدی محکوم کرده است.
از سال ۲۰۱۰ میلادی تا به امروز ۲۰۰ زن به جرایم مختلف اعدام شده اند. زنانی همچون وریشه مرادی، پخشان عزیزی و شریفه محمدی به اتهام واهی «بغی»زیرفشارسنگین حکومت سرکوبگردر معرض احکام ناعادلانه و قرون وسطایی قرار دارند.با اینحال زنان زندانی با اعتصاب غذا، صدور بیانیه، نامه‌های اعتراضی جمعی و با تحصن در داخل زندان و رساندن صدای اعتراض‌شان به بیرون از زندان، جنبش زن، زندگی، آزادی را تداوم می بخشند.
دراعتراض به اصل زندانی کردن زنان به جرم های سیاسی عده ای از زنان ازجمله نرگس منصوری از امضاکننده گان بیانیه ۱۴ نفر مبنی بر درخواست استعفای خامنه ای، درحیاط زندان اوین، از اول مهرماه ۱۴۰۳برای آزادی زندانیان سیاسی –عقیدتی بویژه زندانیان نوجوان و سالخورده دست به تحصن زده است . وی از دیداربا خانواده خود محروم شده است.به گفته یکی از بستگانش جان این زندانی سیاسی در خطر است.
وریشه مرادی به رغم فشارها و شکنجه‌های روانی از روز پنج‌شنبه ۱۹ مهر دراعتراض به افزایش میزان صدور و اجرای اعدام‌ها در ایران، و همچنین دراعتراض به بلاتکلیفی و محرومیت‌های ایجاد شده برای خودش دست به «اعتصاب غذای نامحدود» زده است. در نتیجه اعتصاب غذا با کاهش وزن شدید مواجه شده و به دلیل افت فشار، میگرن، درد مفاصل و کمر وضعیت سلامتی او در شرایط وخیمی قرار گرفته است.
نرگس محمدی نماد مقاومت زنان در دفاع از حقوق زنان و حقوق بشر، برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳ بدلیل مشکلات قلبی و ریوی وتشخیص توده ای مشکوک درپستان به درمان و مراقبت های پزشکی فوری نیاز دارد. با اینحال مقامات زندان از خود سلب مسولیت کرده و می گویند در مورد نرگس محمدی خارج از زندان تصمیم گیری می شود!
ما از نهادهای حقوق بشر و سازمانهای بین المللی میخواهیم که خواست های زنان اعتصاب کننده زندانی را درفهرست خواست های خود از جمهوری اسلامی بگنجانند وآزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی – عقیدتی،و فعالان مدنی را درخواست کنند.
ما از همه فعالان حقوق بشر و حقوق زنان میخواهیم که صدای نرگس منصوری ، وریشه مرادی ، پخشان عزیزی، پریوش مسلمی ، ده زن بهایی،نرگس محمدی، وهمه زنانی باشند، که زندانی حکومت اسلامی زن ستیز حاکم بر ایران هستند.
ما تاکید می کنیم که جمهوری اسلامی هیچگونه پایبندی به موازین اخلاقی و حقوق بشری در رابطه با مخالفان و حتی منتقدان خود ندارد.
ما نگرانی عمیق خود را نسبت به سلامتی زنان زندانی اعلام می کنیم و خواهان آزادی آنها هستیم.
آزادی کلیه زندانیان سیاسی نه تنها خواسته زندانیان اعتصاب کننده بلکه کمترین خواسته هر انسان آزاده ایست. در این راه زنذانیان ازاده زن را که جان بر کف با حکومت اسلامی در جنگ و ستیز هستند را تنها نگذاریم.
کمپین توقف قتل های “ناموسی” آبان ۱۴۰۳
نهاد های امضا کننده :
کمپین توقف قتل های “ناموسی”
اییتلاف بین المللی علیه خشونت در ایران ( ایکاوی)
کمیته آزادی زندانیان سیاسی
شبکه جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی وعقیدتی در ایران
حامیان مادران پارک لاله فرزنو
کانون فرهنگ وهنر فرزنو
اتحاد زنان چپ
بنیاد اسماعیل خویی
