بیش از صد تن از فعالان جامعه ی مدتی و همچنین جامعە زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) ضمن تقدیر از از وریشه مرادی به خاطر ایستادگی و مقاومت او در اعتراض علیه حکومت استبدادی ایران، از او خواستند به اعتصاب غذای خود پایان بدهد.
در متن درخواست بیش از صدنفر از فعالان مدتی آمده است:
دو هفته از اعتصاب غذای وریشه مرادی می‌گذرد. دو هفته که او با جسارت و شهامت، در اعتراض به احکام ظالمانه اعدام که بر بسیاری از شهروندان تحمیل شده، با اعتصاب خود فریادی رسا سر می‌دهد.
در این لحظات حساس و پراهمیت، ما به عنوان بخشی از جامعه‌ای که به عدالت، آزادی و حقوق بشر باور دارد، همدلانه در کنار وریشه مرادی ایستاده‌ایم. وریشه، نمادی از ایستادگی و مقاومت مدنی است که در طول دو هفته اخیر با تصمیم و اقدام به اعتصاب غذا، اعتراض خود را علیه ظلم، نابرابری و احکام غیرعادلانه و روزافزون اعدام نشان داده است.
اعتصاب غذای او نه تنها نمادی از اراده‌ای پولادین در برابر ستم، بلکه صدایی است که فریاد حقانیت و مقاومت را به گوش جهانیان می‌رساند. ما با تمامی وجود درک می‌کنیم که او از چه شرایط سخت و دشواری عبور کرده و چه تصمیم پرخطر و پرهزینه‌ای را برای اعتراض به این بی‌عدالتی‌ها انتخاب کرده است.
با این وجود، ما امروز، به عنوان همراهان وی در این مسیر، از او می‌خواهیم که به اعتصاب غذای خود پایان دهد. مبارزه او نه فقط در اعتصاب کنونی، بلکه در تمامی فعالیت‌ها و تلاش‌هایی که تاکنون انجام داده، نمایان است. او چهره‌ای است که جامعه ما برای ادامه مبارزات مدنی به‌حق خود به آن نیاز دارد؛ او نماینده‌ای است برای تمام کسانی که آرزوی جامعه‌ای آزاد و عادلانه را در دل دارند.
ما به هیچ وجه قصد نادیده گرفتن اهمیت و معنای این اعتراض را نداریم؛ بلکه بالعکس، اقدام او را یکی از گام‌های مهم در مسیر مقاومت مدنی می‌دانیم. اما همان‌گونه که وریشه مرادی خود همواره بر نقش جامعه و مشارکت فعالان تأکید داشته، امروز بیش از هر زمان دیگری به حضور و توان او برای ادامه مسیر نیازمندیم. مقاومت مدنی نیاز به نیرو، توان و مداومت دارد، چرا که این مبارزه، مبارزه‌ای طولانی و پرچالش است.
از او می‌خواهیم که با پایان دادن به اعتصاب غذای خود، این فرصت را به ما و دیگران بدهد تا در کنار او و با استفاده از تمام توان و نیروی خود، مبارزه برای آزادی و عدالت را ادامه دهیم. هیچ چیزی نباید ارزشمندتر از جان انسان‌ها باشد، و ما به او نیاز داریم که با تمام وجودش، نه تنها در این لحظه، بلکه در طول مسیر مقاومت حضور داشته باشد.
در این راستا، ما جمعی از فعالان همسو با تمام نیروهای آزادی‌خواه، تصمیم گرفته‌ایم در جهت پاسداشت تلاش‌ها و مقاومت‌های شجاعانه او، و به عنوان نمادی از همبستگی و حمایت، روز شنبه پنجم آبان به اعتصاب غذا بپردازیم. این اقدام، اگرچه نمادین و نمودی کوچک در قیاس با حرکت‌های اعتراضی گسترده است، اما به مثابه گامی معنادار در حمایت از او و جنبش‌های مدنی گسترده‌تر می‌باشد. این کنش، همدلی ما را با وریشه و تمامی کسانی که برای عدالت و آزادی تلاش می‌کنند، به تصویر می‌کشد. با این وجود، از او تقاضا می‌کنیم که پس از گذشت این روز، اعتصاب غذای خود را به پایان برساند، چرا که جنبش‌های مدنی و اعتراضی، راهی دشوار و طولانی دارند و ما برای پیمودن این مسیر پیچیده به تداوم حضور فعالان نیاز داریم. ما در همدلی کامل با اعتصاب و اعتراض وریشه مرادی به اعدام، بر این باوریم که این گونه احکام غیرانسانی که جان انسان‌ها را ناعادلانه به خطر می‌اندازد، تنها از طریق همبستگی، اعتراض جمعی و حرکت‌های مدنی فرد به فرد می‌تواند متوقف شود. هر کدام از ما باید به سهم خود، صدای این اعتراض باشیم و در مسیر تحقق عدالت و دفاع از حقوق بشر، دست از تلاش نکشیم.
درخواست جامعە زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) از وریشه مرادی برای پایان دادن به اعتصاب غذا
بە افکار عمومی و زنان مبارز
طبق خبرهای رسیدە از زندان اوین رفیق‌مان وریشە مرادی (جوانا سنە) بە علت افت شدید فشار وضعیت وخیمی داشتە و احتمال دچار شدنش به کما بسیار بالا است.
رفیق‌مان وریشە مرادی از اعضای جامعە زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) در ماه آگوست ٢٠٢٣ در کوردستان توسط نیروهای رژیم ایران دستگیر و ماهها تحت انواع شکنجەهای فیزیکی و روانی قرار گرفت. وی در دادگاه توسط قاضی صلواتی بە “بغی” متهم و تا کنون در وضعیت بلاتکلیف نگهداری می شود. وریشە همچنین در دومین جلسە دادگاهش در اعتراض بە صدور حکم اعدام برای شریفە محمدی و پخشان عزیزی از حضور در دادگاه امتناع کردە بود. ایشان از روز دهم اکتبر ٢٠٢۴ و همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام علیه صدور و اجرای احکام اعدام در ایران دست به اعتصاب زدە است. این اعتصاب جسورانه‌ی ایشان به مرحله‌ای از مبارزات زنان مبارز در زندان‌ها بدل شده و صدای مقاومت و آزادی‌خواهی‌اش به گوش آزادی‌خواهان رسیده و ندای مقاومت زندانیان زن را به چهار گوشه‌ی جهان رسانده است.
ما، جامعە زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) ضمن درود فرستادن بە رفیق مقاوم و پیشاهنگمان، با توجه به احساس وظیفه‌مان در مقابل این وضعیت و در راستای روحیه‌ی مبارزاتی‌مان از ایشان درخواست می کنیم کە بە اعتصاب خویش پایان دهد تا کمیتەهای ما در تداوم اعتصاب غذای ایشان این اعتصاب را ادامه دهد. در این راستا اعلام می‌داریم که از فردا بە صورت دورەای در کشورهای مختلف اروپایی اعتصاب غذای سە روزە را در حمایت از وریشە و تمامی زندانیان سیاسی و تمامی انسانهایی کە در معرض خطر اجرا و روبرو شدن با این قتل عمد دولتی «اعدام» هستند آغاز خواهیم کرد. از تمامی آزادی‌خواهان هم دعوت می‌نماییم کە بە این همبستگی و پشتیبانی پیوسته و از وریشە و دیگر پیشاهنگان جامعە در زندانهای جمهوری اسلامی صیانت بە عمل آورند.
انسانیت و آزادی‌خواهی پیروز واقعی میدان مبارزه خواهند بود!
زن، زندگی، آزادی!
جامعە زنان آزاد شرق کوردستان (کژار)
جمعه ۴ آبان ۱۴۰۳
با ورود به عزیزان ( کژار )، و تحسین حرکت انسانی آن، در همبستگی با وریشه عزیز، در مبارزه با « قتل عمد حکومتی»، که حکومت به غلط نام «اعدام» بر آن مینهد، تصمیم شما به اعتصاب دوره ای، هر چند که خود نوعی اعتراض و مبارزه هست، اما آنرا « انفعالی » میدانم. ما در مبارزه طولانی خود با این حکومت خونریز، بجای اینکه فشار را بر خودمان وارد کنیم، کاراتر است که، فشار را بر حکومت وارد کنیم. ضمن احترم به تصمیم شما، پیشنهادم اینست که در جلو سفارتخانه ها و کنسولگری های حکومت، با جلب حمایت مردمی، و دعوت به شرکت در تجمعات، به «قتل عمد حکومتی» دست به اعتراض بزنیم، و با جلب توجه رسانه های جمعی، و سازمان های مدافع حقوق بشر، به انتشار وسیع این اعتراضات اقدام کنیم، تا بتواند برد وسیع اجتماعی پیدا کند. برای مبارزه با کشتار جنایتکارانه این حکومت، تحت نام اعدام، نیاز به جنبش های بزرگ اجتماعی داریم، تا تاثیری کارا داشته باشد. وقت همگان خوش!