اتحادیه اروپا در بیانیه مشترک خود با اعضای شورای همکاری خلیج فارس در ۲۵ مهرماه ۱۴۰۳ به‌طرز بی‌سابقه‌ای از ادعای واهی مالکیت امارات متحده عربی بر جزایر سه‌گانه ایرانی تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی حمایت کرد و از ایران خواست تا به “اِشغال” این جزایر پایان دهد. موضعگیری غیرمسئولانه و جانبدارانه اتحادیه اروپا در حمایت از امارات متحده عربی با متهم ساختن ایران به « نقض حاکمیت امارات و اصول منشور سازمان ملل متحد»، آن‌طور که در بند ۴۶ این بیانیه مشترک درج شده است، نقض آشکارِ تمامیت ارضی و تهدید امنیت ملی ایران است. بی‌تردید هدف اتحادیه اروپا با “اِشغالگر” نامیدن ایران، افزایش سطح تنش و تحریم و فشار بر ایران و شعله‌ورساختن اختلافات مرزی میان دو همسایه، یعنی ایران و امارات متحده عربی است.
چرخش رادیکال موضعگیری اتحادیه اروپا در رویکرد به اختلافات ایران و امارات متحده عربی را می‌توان در بازخوانی بیانیه پایانی نشست مشترک اتحادیه اروپا و شش کشور خلیج فارس در سال ۲۰۱۰ سراغ گرفت. اتحادیه اروپا در آن زمان ضمن به رسمیت شناختن اختلاف میان ایران و امارات بر سر جزایر سه گانه، از تلاش‌ها و خواست‌های امارات برای حل این اختلاف مرزی از راه‌های مسالمت‌آمیز از جمله مذاکرات دوجانبه یا دادگاه بین المللی حمایت می‌کرد. آشکار است که دستآویز موضعگیری جدید و خطرناک اتحادیه اروپا و سبک گفتار آمرانه بیانیه اخیر، مانند تشدید تحریم‌ها و تحریم خطوط ناوگان هوایی ایران، استفاده سیاسی و ابزاری حمایت از امارات متحده عربی برای تصاحب این سه جزیره، که جایگاه کلیدی ژئوپولیتیک و استراتژیک فوق‌العاده در تنگه هرمز دارند و از منظر نظامی برای ایران مهم هستند، با هدف رویارویی هر چه بیشتر با ایران در سطح منطقه و جهان گره خورده است.
نقش جمهوری اسلامی با فرصت‌سوزی‌ها و سیاست‌های نامتوازن و بحران‌خیز خود در شکل‌گیری این نوع ائتلاف‌ها و اتحادهای جهانی علیه منافع ملی ایران انکارناپذیر است. خودسری امارات متحده عربی در ادعای بی‌پایه خود ناشی از انزوای ایران در منطقه و جهان است. اما نمی‌توان هم حق حاکمیت ایران بر این سه جزیره را اِنکار کرد و هم بر اهمیت مشارکت دیپلماتیک با ایران برای کاهش تنش منطقه‌ای تاکید داشت.
نقض آشکار و خصمانه تمامیت ارضی ایران، خط قرمز ما است و ما با هر گونه وجه‌المصالحه قراردادن این آب و خاک توسط اتحادیه اروپا یا هر کشور دیگری سر سازگاری نداریم.
حزب دموکراتیک مردم ایران
دوشنبه ۳۰ مهرماه ۱۴۰۳
این جزایر می‌تواند مرکزی برای اختلافات بیشتر تا مرز درگیری هم بشود ، عاقلانه آنست که آن را آزاد تعریف کنند و تحت کنترل عمومی کشورهای خلیج قرار دهند