در روز ۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، بیش از صد هزار کارگر در تظاهراتی بزرگ در آنکارا به خیابان‌ها آمدند تا علیه سیاست‌های اقتصادی دولت اردوغان اعتراض کنند. این تظاهرات که توسط کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری ترکیه (Türk-İş) سازماندهی شده بود، نشان‌دهنده نارضایتی گسترده کارگران از وضعیت اقتصادی فعلی کشور و برنامه‌های ریاضتی دولت به شمار می رود. کارگران با شعارهایی چون “ما مشکل داریم، نمی‌توانیم زندگی خود را تأمین کنیم” خواستار استعفای دولت و بهبود شرایط زندگی و کار شدند.
به گزارش رسانه های چپ ترکیه، یکی از مسائل اصلی که کارگران را به خیابان‌ها کشاند، پایین بودن دستمزدها و افزایش نابرابری‌های مالی است. بسیاری از شرکت‌کنندگان با حمل پلاکاردهایی خواستار افزایش دستمزدها و تغییر سیاست‌های مالیاتی بودند. بر روی برخی از این پلاکاردها نوشته شده بود: “خط قرمز ما دستمزد قابل زندگی است” و “آیا کشور با کارگران مشکلی دارد؟”
کارگران همچنین از سیاست‌های خصوصی‌سازی و افزایش پیمان‌کاری فرعی در صنایع مختلف انتقاد کردند. در این تجمع کارگران صنعت انرژی نیز حضور داشتند که به‌طور ویژه به خصوصی‌سازی‌ها اعتراض داشتند. شعارهایی چون “با اتحاد پیروز می‌شویم” و “نه کار، نه نان، نه صلح” در بین معترضان طنین‌انداز شد و نشان داد که نارضایتی از وضعیت کنونی فراگیر است.
بخش بزرگی از خشم کارگران متوجه دولت اردوغان و تیم اقتصادی او به‌ویژه وزیر دارایی، محمد شیمشک بود. شعارهایی نظیر “دولت استعفا” و “بایستید، دولت به زانو در خواهد آمد” نشان از نارضایتی عمیق کارگران از عملکرد دولت داشت. همچنین، تریبون اعتراضات، محل انتقاد شدید از وزیر دارایی بود.
ارگون آتالای، رئیس کنفدراسیون Türk-İş، در سخنرانی خود از اختلاف عمیق میان وضعیت اقتصادی کارگران و سیاست‌های دولت انتقاد کرد. وی با اشاره به اینکه “دنیای شیمشک با دنیای ما متفاوت است”، تأکید کرد دولت باید به مطالبات کارگران گوش دهد و هشدار داد در صورت عدم توجه به این مطالبات، دولت بهای سنگینی خواهد پرداخت.
این تظاهرات یکی از بزرگ‌ترین تجمعات کارگری در سال‌های اخیر در ترکیه بود و پیام روشنی به دولت ارسال کرد که اگر به مطالبات کارگران توجه نشود، اعتراضات و نارضایتی‌ها ادامه خواهند یافت.
در پایان تجمع، رئیس کنفدراسیون Türk-İş اعلام کرد ۱۵۰ هزار نفر در این تجمع شرکت کردند.
