کارشناسان سازمان ملل در گزارشی که روز پنجشنبه ۱۷ اکتبر منتشر شد، ضمن متهم کردن نیروهای مسلح و نیروهای پشتیبانی سریع سودان به استفاده از تاکتیک گرسنگی دادن ٢۵میلیون غیرنظامی در این کشور، هشدار دادند ٩٧درصد از آوارگان سودان به همراه غیرنظامیانی که در خانه‌های خود باقی مانده‌اند، با سطوح شدید گرسنگی روبرو هستند. به گفته این کارشناسان، در تاریخ معاصر سابقه نداشته است که چنین شمار وسیعی از مردم، با گرسنگی و قحطی مواجه باشند.
به گزارش ار. اف. ای؛ کارشناسان سازمان ملل هشدار دادند که سودان با یکی از بدترین قحطی‌های دهه‌های اخیر روبرو است. بر این اساس، با وجود بازگشایی یک گذرگاه مرزی به روی ارسال کمک‌های بشردوستانه برای یک دوره سه ماهه، حجم کمک‌هایی که در حال حاضر از طریق این کریدور منتقل می‌شود، برای رفع نیازهای مردم سودان کافی نبوده و ترس از گرسنگی و قحطی همچنان ادامه دارد. آغاز فصل بارندگی و جاری شدن سیل در شرق سودان نیز وضعیت را بدتر کرده است. اگرچه برآورد آن سخت است اما خسارات وارده به بخش کشاورزی و تلفات دام، قابل توجه است و آلودگی آب هم بحران را پیچیده تر می‌کند.
در پی درگیری‌های میان ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع این کشور، تا کنون بیش از ٨,۴ میلیون نفر مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. اردوگاه زمزم در دارفور شمالی، محل زندگی نیم میلیون آواره، از مناطقی است که با شرایط وخیم گرسنگی مواجه است. سایر اردوگاهها در الفشر نیز در معرض خطر قحطی قرار دارند.
کارشناسان سازمان ملل می‌گویند که نیروهای مسلح و نیروهای پشتیبانی سریع سودان، برای پایان دادن به گرسنگی و قحطی در این کشور باید فورا موانعی که بر سر راه ارسال کمکها ایجاد کرده‌اند را رفع کرده و دولتهای خارجی نیز حمایت مالی و نظامی خود از این نیروها را متوقف کنند.
بر این اساس، باید به سازمان‌های بشردوستانه اجازه داده شود تا فعالیت‌های خود را گسترش داده و مواد غذایی و داروهای ضروری را به غیرنظامیان برسانند. برای سازمان‌های حقوق بشری نیز ضروری است که از همه کانال‌های موجود، از جمله مسیرهایی که کمتر استفاده می‌شود، برای ارسال کمک‌های بشردوستانه استفاده کنند تا اطمینان حاصل شود که کمکها به دست آسیب‌پذیرترین اقشار می‌رسد.
به گفته کارشناسان سازمان ملل، “هم ارتش سودان و هم نیروهای پشتیبانی سریع، همراه با حامیان خارجی خود، مسئول استفاده آشکار از (تاکتیک) گرسنگی دادن هستند که بر اساس قوانین بین‌الملل، جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی محسوب می‌شود”.
دو سوم جمعیت سودان در مناطق روستایی زندگی میکنند و معیشت آنها در اثر جنگ در حال ویران شدن است. کارشناسان سازمان ملل از مقامات محلی می‌خواهند تا مشارکت ایمن در فعالیت‌های کشاورزی را از طریق حمایت از کمیته‌های حفاظت از محصولات تسهیل کنند.
در دارفور، الجزیره و خارطوم، بازارها مورد حمله قرار گرفته‌اند و در بسیاری از مناطق خصومتها منجر به افزایش قیمت مواد غذایی، آسیب دیدن مزارع، محصولات کشاورزی و ماشین آلات شده است. در همین حال شبکه‌های جامعه مدنی محلی از وضع مالیات اجباری بر کشاورزی و دامداری در دارفور و همچنین ایجاد موانع اداری برای تحویل کمک‌های بشردوستانه در ایالت نیل آبی از سوی نیروهای پشتیبانی سریع خبر می‌دهند. با نزدیک شدن به فصل برداشت در ماه نوامبر، بسیاری از کشاورزان ممکن است به دلیل تخریب زیرساختها، افزایش هزینه بذر و همچنین ترس از سرقت و حمله، نتوانند دوباره کاشت کنند.
کارشناسان سازمان ملل بار دیگر با اشاره به اینکه “جهان باید به بزرگترین قحطی مدرن که امروز در سودان شکل گرفته است توجه کند”، خواستار “برقراری یک آتش بس فوری و در پیش گرفتن یک راه حل سیاسی برای ارسال فوری کمکها و پایان دادن به این وحشت” شدند. آنها در انتهای گزارش خاطر نشان میکنند که در گذشته نیز بارها هشدارهایی را با مقامات مطرح کرده و خواستار اقدام برای جلوگیری از این فاجعه آشکار شده بودند اما “وضعیت اکنون به سطوح بحرانی رسیده و به توجه فوری جهانی نیاز دارد”.
