ناتان اودنهایمر، بلال شبایر و پاتریک کینگزلی تهیه کنندگان گزارش نیویورک تایمز با ۱۶ سرباز و مقام اسرائیلی که شاهد به کار بردن این شیوه بوده و یا در آن شرکت داشتند، همچنین با سه فلسطینی که مجبور به شرکت در آن بودند مصاحبه کرده اند. نیویورک تایمز به این نتیجه رسیده که استفاده از غیرنظامیان فلسطینی در موقعیت‌های خطرناک جنگی در باریکه غزه به شیوه‌ای معمول، عادی و سازمان‌دهی تبدیل شده است. نکته قابل توجه دیگر این که این روش با پشتیبانی لجستیکی قابل‌توجه رده های بالاتر نظامی اسرائیل در میدان جنگ انجام می شود
موضوع استفاده نظامیان اسرائیل از ساکنان غیر نظامی فلسطین به عنوان سپر انسانی تازه نیست. رسانه هایی که به اطلاعات رفتار سربازان اسرائیل در غزه دسترسی دارند تا به حال از تایید خبرهایی هایی که در این باره طرح می شد اجتناب می کردند. همین دو ماه پیش بود که هاآرتص در گزارشی اعلام کرد که نیروهای ارتش اسرائیل در یورش به تونل‌ها و ساختمان‌های نوار غزه از فلسطینیان به عنوان سپر انسانی استفاده می‌کنند.
هاآرتص تاکید کرد که این اقدام ضدانسانی، با آگاهی افسران بلندپایه و حتی رئیس ستادکل ارتش اسرائیل انجام می‌شود.
حالا نیویورک تایمز در گزارشی به شرح جزئیات بخشی از عملکرد سربازان اسرائیل در غزه پرداخته است. تحقیقات این روزنامه ی آمریکایی نشان می دهد اسرای فلسطینی توسط نظامیان اسرائیلی مجبور به کاوش در مکان‌هایی در غزه شده‌اند که ارتش اسرائیل مشکوک به ایجاد کمین و یا تله انفجاری از سوی نیروهای حماس بوده اند. شیوه‌ای که از آغاز جنگ در غزه به تدریج گسترده تر شده است.
نیویورک‌تایمز با اشاره به این که چنین عملیاتی در قوانین بین‌المللی و حتی قوانین اسرائیل، غیرقانونی است، افزود: گستره و مقیاس این شیوه در غزه ناشناخته است، اما تحقیقات نشان می‌دهد چنین روشی توسط حداقل ۱۱ جوخه در پنج شهر غزه و اغلب با دخالت افسران سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل، مورد استفاده قرار گرفته است.
ناتان اودنهایمر، بلال شبایر و پاتریک کینگزلی تهیه کنندگان گزارش نیویورک تایمز با ۱۶ سرباز و مقام اسرائیلی که شاهد به کار بردن این شیوه بوده و یا در آن شرکت داشتند، همچنین با سه فلسطینی که مجبور به شرکت در آن بودند مصاحبه کردند. نیویورک تایمز به این نتیجه رسید که استفاده از غیرنظامیان فلسطینی در موقعیت‌های خطرناک جنگی در باریکه غزه به شیوه‌ای معمول، عادی و سازمان‌دهی تبدیل شده است. نکته قابل توجه دیگر این که این روش با پشتیبانی لجستیکی قابل‌توجه رده های بالاتر نظامی اسرائیل در میدان جنگ انجام می شود.
محمد شبیر: سربازان مرا مثل یک سگ به یک آپارتمان انفجاری فرستادند
محمد شبیر به خبرنگاران نیویورک تایمز گفت: پس از اینکه سربازان اسرائیلی در اوایل ماه مارس، وی را در حالی که با خانواده اش مخفی شده بود، پیدا کردند، او را به مدت ۱۰ روز بازداشت کردند و سپس بدون هیچ اتهامی آزادش کردند. شبیر گفت که در آن مدت سربازان از او به عنوان سپر انسانی استفاده کردند. شبیر که در آن زمان ۱۷ سال داشت، گفت که مجبور شد با دستبند در میان ویرانه های خالی زادگاهش، خان یونس، در جنوب غزه قدم بزند و به دنبال مواد منفجره ای که حماس تنظیم کرده بود بگردد. محمد شبیر گفت که برای اینکه خودشان منفجر نشوند، سربازان او را مجبور کردند که جلوتر برود.
در یکی از ساختمان های ویران شده، او در مسیر خود متوقف شد: به گفته او، در امتداد دیوار یک سری سیم به مواد منفجره متصل بود.
محمد شبیر، دانش آموز دبیرستانی، گفت: “سربازان مرا مانند یک سگ به یک آپارتمان انفجاری فرستادند.” فکر می کردم این آخرین لحظات زندگی من باشد.
شبیر گفت که گلوله های سربازان اسرائیل به ساختمان آنها اصابت کرد و پدرش را که آهنگر بود، کشت. خواهر ۱۵ ساله شبیر بعداً پس از ورود سربازان اسرائیلی به ساختمان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد.
او گفت که چند روز قبل از آزادی، سربازان دست های او را باز کردند و او را وادار کردند که لباس نظامی اسرائیل بپوشد. سپس او را آزاد کردند و به وی گفتند که در خیابان های غزه بگردد تا جنگجویان حماس به سمت او به عنوان سرباز اسرائیلی شلیک کنند و موقعیت خود را لو بدهند. اسرائیلی‌ها پنهانی او را تعقیب می کردند.
تحقیقات نیویورک تایمز نشان داد که سربازان و ماموران اطلاعاتی اسرائیل، در طول جنگ غزه، به طور مرتب فلسطینیان اسیر شده ای مانند محمد شبیر را مجبور به انجام ماموریت های شناسایی تهدید کننده جان خود کرده اند تا سربازان اسرائیلی را در معرض خطر قرار ندهند.
به گفته جهاد سیام، ۳۱ ساله، طراح گرافیک فلسطینی که بخشی از این گروه سپر انسانی بود، یک جوخه اسرائیلی جمعیتی از فلسطینی‌های آواره را مجبور کرد تا برای پوشش به سمت مخفیگاه شبه‌نظامیان در مرکز شهر غزه پیشروی کنند.
سیام گفت: “سربازها از ما خواستند که به جلو برویم تا طرف مقابل به عقب شلیک نکند.” سیام گفت، هنگامی که جمعیت به مخفیگاه رسیدند، سربازان از پشت غیرنظامیان بیرون آمدند و به داخل ساختمان رفتند.
نیویورک تایمز در بخشی از این گزارش نوشته است: حماس بخش‌های وسیعی از غزه را به هزارتویی از تله‌های انفجاری و شبکه‌های تونل پنهان تبدیل کرده است، خانه‌ها و مؤسسات غیرنظامی را با تله‌های انفجاری ساخته و یا از آنها به عنوان پایگاه‌های نظامی موقت و انبارهای تسلیحاتی استفاده می‌کند.
پس از حمله به غزه در اواخر اکتبر، سربازان اسرائیلی گفتند که اغلب هنگام ورود به خانه‌ها یا ورودی‌های تونل‌هایی که احتمالاً با تله‌ها پوشانده شده بودند، در معرض خطر قرار می‌گیرند. برای مبارزه با این تهدید، آنها از هواپیماهای بدون سرنشین و سگ های مواد یاب برای شناسایی مکان قبل از ورود استفاده کردند.
زمانی که هیچ سگ یا هواپیمای بدون سرنشینی در دسترس نبود یا زمانی که افسران معتقد بودند که یک انسان موثرتر است، فلسطینی ها را به آنجا می فرستادند.
بشیر الدالو: با چشمان بسته پا برهنه روی خرده شیشه ها راه می رفتم
بشیر الدالو، یک داروساز از شهر غزه، به گزارشگران نیویورک تایمز گفت: او صبح روز ۱۳ نوامبر پس از دستگیری در خانه اش مجبور شد به عنوان سپر انسانی عمل کند. الدالو که اکنون ۴۳ سال دارد، هفته‌ها قبل به همراه همسر و چهار پسرش از محله گریخته بود، اما برای مدت کوتاهی برای آوردن وسایل اولیه بازگشته بود، هرچند محله میدان جنگ بود.
او را را سربازان اسرائیل دستگیر کردند و به وی دستور دادند تا لباس زیر خود را در بیاورد، سپس او را دستبند زده و چشمانش را بستند…
الدالو گفت که پس از بازجویی در مورد فعالیت های حماس در این منطقه، سربازان به او دستور دادند که وارد حیاط خلوت یک خانه پنج طبقه مجاور شود. او گفت که حیاط مملو از آوار از جمله قفس پرندگان، مخازن آب، ابزار باغبانی، صندلی های شکسته، شیشه های شکسته و یک ژنراتور بزرگ بود. الدالو به یاد می آورد: «پشت سر من، سه سرباز با خشونت مرا به جلو هل دادند. آنها از تونل های احتمالی زیر زمین یا مواد منفجره پنهان شده در زیر هر شیئی می ترسیدند. او گفت که پابرهنه راه می رفت، پاهایش را خرده های شیشه برید.
او گفت که تقریباً هفت یا هشت سرباز پشت آوار دیوارهای متلاشی شده حیاط مخفی شدند تا در صورت برخورد الدالو با بمب، در پناه باشند. یکی از آنها با استفاده از بلندگو او را راهنمایی کرد.
الدالو گفت که در حالی که دستانش از پشت بسته شده بود، به وی دستور داده شد که در اطراف حیاط قدم بزند، آجرها، قطعات فلزی و جعبه های خالی را لگد بزند. در نقطه‌ای، سربازان دستبند او را جابجا کردند و دست‌های او را از جلوی بستند تا درمسیر پیش روی خود راحت‌تر بتواند اشیاء مشکوک را جابجا کند.
بعد ناگهان چیزی از پشت یک ژنراتور در حیاط تکان خورد. او گفت که سربازان شروع به تیراندازی به سمت منبع سر و صدا کردند و لی معلوم شد گربه است.
او گفت که بعد، سربازان به او دستور دادند که سعی کند ژنراتور را جابجا کند، زیرا مشکوک بودند که ورودی تونل را پنهان کرده است…
او گفت که بعداً در همان روز به او دستور داده شد تا در حالی که یک تانک اسرائیلی به سمت مسجدی پیش می‌رفت که در آن سربازان نگران بودند که با شبه‌نظامیان روبرو شوند، جلوی آن برود. او گفت که برخی از همسایگان او برای جستجوی ورودی تونل در بیمارستانی در نزدیکی الرنتیسی برده شدند و او از آن زمان آنها را ندیده است…
بنابر گزارش نیویورک تایمز ، سربازانی که با آنان گفتگو شده است، تایید کردند که افراد بازداشت شده توسط افسران سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل، اغلب بین جوخه‌ها جابه جا می شدند، روندی که مستلزم هماهنگی بین گردان‌ها و آگاهی فرماندهان ارشد میدانی است.
نیویورک تایمز همچنین با سربازان و مقاماتی در مورد این شیوه عمل گفتگو کرده که همگی به شرط ناشناس ماندن پذیرفتند تا درباره یک راز نظامی صحبت کنند.
سرلشکر تامیر هیمن، رئیس سابق اطلاعات نظامی که به طور معمول از سوی مقامات ارشد نظامی و دفاعی در جریان جنگ قرار می گیرد، استفاده از این روش را تأیید کرد و گفت که برخی از بازداشت شدگان مجبور به ورود به تونل‌های خطرناک شده اند. به این افراد وعده داده شد که جانشان در خطر نخواهد بود. سه فلسطینی در مورد استفاده از آنها به عنوان سپر انسانی گزارش های ثبت شده ارائه کردند.
در یک مورد، یک افسر اسرائیلی پس از آن که یک زندانی که برای جستجوی ساختمانی فرستاده شده بود، متوجه وجود یک ستیزه جوی پنهان شده در آن نشد و یا حاضر نشد حضور این فلسطینی را اطلاع دهد، هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد.
تایمز افزود: این در حالی است که قوانین بین المللی استفاده از غیرنظامیان و یا حتی نظامیان به عنوان سپر در برابر حمله طرف مقابل را ممنوع می کند.
لارنس هیل-کاتورن، استاد دانشگاه بریستول در انگلستان و متخصص قوانین حاکم بر بازداشت در درگیری به نیویورک تایمز گفته است: وادار کردن زندانیان فلسطینی به کاوش در مکان های خطرناک “صرف نظر از اینکه این بازداشت شدگان غیرنظامی باشند یا اعضای شاخه جنگی حماس” غیرقانونی است.
بر اساس این گزارش، ارتش اسرائیل در اوایل دهه ۲۰۰۰ از رویه مشابهی در غزه و کرانه باختری رود اردن استفاده کرد. سربازان اسرائیل، غیرنظامیان فلسطینی را مجبور می‌کردند تا به خانه‌های شبه‌نظامیان نزدیک شوند تا آنها را متقاعد کنند که تسلیم شوند.
پروفسور مایکل ان. اشمیت، محققی در وست پوینت که استفاده از سپر انسانی در درگیری های مسلحانه را مطالعه کرده است، گفت که غیر از ارتش اسرائیل، از ارتش دیگری که به طور معمول از غیرنظامیان، اسیران جنگی یا تروریست های اسیر شده برای ماموریت های شناسایی تهدید کننده جان در دهه های اخیر استفاده کند بی اطلاع است. با این حال مورخان نظامی می گویند که این شیوه توسط نیروهای آمریکایی نیز در ویتنام مورد استفاده قرار گرفت.
پروفسور اشمیت گفت: “در بیشتر موارد، این یک جنایت جنگی است.”
این گزارش افزود: موضوعی که باعث شد برخی سربازان اسرائیلی با نیویورک تایمز در این مورد مصاحبه کرده و اطلاعات و شواهد خود را در اختیار این روزنامه قرار دهند این بود که حتی این سربازان که خود چنین روشی را اجرا کرده و یا از نزدیک شاهد آن بوده اند، آن را عمیقا نگران‌کننده و خطرناک می دانند.
این سربازان اذعان کردند چنان چه سربازی به این روش اعتراض کند، مقام بالاتر آن را با این ادعای بدون مدرک، که بازداشت‌شدگان تروریست هستند و نه غیرنظامیان عادی، توجیه می کنند.
به گزارش نیویورک تایمز به سربازانی که مخالف بودند گفته می شود که ارزش جان نیروهای حماس و حتی غیرنظامیان فلسطینی کمتر از جان اسرائیلی‌ها است.
