کمیتە مرکزی کومەلە زحمتکشان کردستان نشست وسیع خود را در روز ١٧ مهرماە برگزار کرد. در این نشست که همەی اعضا کمیتە مرکزی و علل بدل ها حضور داشتند مسائل و رویدادهای اخیر کردستان و ایران و منطقە و همچنین پارەای از مسائل و ارگان های حزبی مورد بحث و بررسی قرار گرفتند.
این نشست با یک دقیقە سکوت به یاد و به پاس فداکاری رفیق ریبوار کریمیان عضو کمیتە مرکزی و مسئول کومیسیون نظامی کومەلە که در درگیری با نیروهای رژیم در روز ٢٩ شهریورماە جان باخت، آغاز شد.
نشست کمیتە مرکزی ابتدا بە بررسی رویداد درگیری و جانباختن رفیق ریبوار کریمیان (دارسیران) پرداخت. انعکاس این رویداد و همبستگی و شور و همپیمانی سراسری کردستان به ویژە با جانباختن فرماندەای که کماکان و علیرغم شرایط، عزمش جزم است که مشوق و پیشتاز ادامە و تداوم راە مقاومت و مبارزە باشد را طی سە هفتە اخیر شاهد بودیم. پیام های فراوان در حمایت و همبستگی با کومەلە و در گرامیداشت رفیق ریبوار و برگزاری دو مراسم شایستە در کردستان و در آلمان، نشان داد که احزاب سیاسی کردستان علیرغم فشارها و تهدیدها و حملات رژیم باید نقش و رسالت خود را ایفا کنند.
این نشست عملکرد رهبری و کادرها و اعضایش را در این واقعە درست، سنگین و با مسئولیت ارزیانی کرد و به عنوان نمونە و الگویی که در کار جمعی باید سرمشق قرار گیرد، یادآور شد.
مبحث بعدی این نشست بررسی اوضاع سیاسی کردستان و موقعیت جنبش آزادیخواهی آن بود. براین واقعیت تاکید داشت که کردستان پس از گذشت چهار دهە و نیم از حاکمیت اشغالگرانە رژیم و علیرغم سرکوب مداوم و تبدیل کردن کردستان به یک پادگان نظامی بزرگ، استوار ایستادە و بسی آبدیدەتر گشتە است. کردستان به سنگر مهم مبارزە علیە رژیم تبدیل شدە و پس از طی دورەهای طولانی از مقاومت و نبرد و ابتکارات مدنی و سیاسی مردمی که هربار با مشارکت چشمگیرتر مردمی تداوم داشتە است، با انقلاب ژینا به موقعیت شایستەتری رسید که جمهوری اسلامی برای به انزوا کشاندنش دەها سال با تمام توان مادی و سرکوبش کار کرد. اعتصاب متحدانە مردم کردستان در سال دوم انقلاب ژینا در ٢۵ شهریور نشان داد که جنبش کردستان کماکان محکم و پا برجا و متحد ایستادە است. فشارها و سرکوب های رژیم، اعدام رضا رسایی از مبارزین کرد یارسان و صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، میلیتاریزەتر کردن منطقە، یورش به احزب کردستان و بستن قرارداد امنیتی ویژە با دولت عراق برای محدودکردن احزاب را باید آخرین تقلاهای رژیم تلقی کرد که مایوسانە دنبال می کند. کردستان در این سال ها نه تنها موقعیت محکم خود را حفظ کردە که به قطبی مهم و الگویی برای خروش مبارزاتی علیە جمهوری اسلامی تبدیل شدە و ترس و وحشت فزونتری در میان حکام اسلامی دامن زدە و دلایل تمرکز ویژەاش بر سرکوب کردستان و تداوم دشمنی اش همین واقعیت است. به ویژە در شرایط متحول کنونی که همگان سرنوشت رژیم را در هالەای از تاریکی تصور می کنند، کردستان و موقعیت آن اهمیت برجستەتری یافتە است.
نشست کمیتە مرکزی حضور پرصلابت مردم کردستان را در سال دوم انقلاب ژینا در ٢۵ شهریور با اعتصاب پیروزمندانەشان، ستود. به این واقعیت اشارە کرد که علیرغم خواست همگانی مردم کردستان برای اتحاد و همکاری و تشکیل مرجع سیاسی کردستان از سوی احزاب، متاسفانە نتوانستیم فراخوانی مشترک صادر کنیم. این واقعیت، پراکندگی احزاب و عدم وجود مرجعی مشترک، نقطە ضعف اساسی جنبش کردستان است. کومەلە زحمتکشان تلاش های صمیمانەای از خود نشان دادە است و جنب و جوش هایش در این زمینە ادامە خواهد داد تا احزاب کردستانی بدور یک همپیمانی پایدار و اصولی و دمکراتیک گرد هم آیند و این خواست دیرین و ضروری مردم کردستان را پاسخ دهند. کومەلە زحمتکشان برای تشکیل یک جبهە کردستانی هیچ قید و شرطی ندارد و خواهان حضور همەی احزاب کردستان در چنین ائتلافی است که می تواند به سرعت به مرجع سیاسی و رهبری کنندە جنبش کردستان تبدیل شود.
نشست کمیتە مرکزی در حالی برگزار شد که جهانیان چشم به خاورمیانە دوختەاند و هر روز ممکن است که جنگی گستردە و فراگیر مرزهای وسیعتری از این منطقە را در برگیرد. قدرت های بزرگ در تکاپویند که از آنچە که رقم خوردن آیندە خاورمیانە نام نهادەاند، سهم و جایگاە خود را تضمین کنند.
سیاست های جنگ افروزانە جمهوری اسلامی با صدور انقلابش و گسترش هلالە شیعەاش در بن بست کامل قرار دارد و در میان دود و آتش و ویرانی های گستردە زانو زدە و اینک تمام سعی این رژیم هار و سرکش زبونانە دور انداختن جنگ از خود و معاملە بر سر نیروهای نیابتی اش است که در چند دهە گذشتە دەها میلیارد دلار برای سازماندهی و سرپا نگەداشتنشان و قربانی کردن بخش چشمگیری از نیروی انسانی خود، هزینە کردە است. از اعماق جوامع لبنان و غزە که جمهوری اسلامی را باور کردە بودند، سوظن به خیانت جمهوری اسلامی و معاملە بر سر حزب اللە و حماس و دیگران قوی و قویتر می شود. جمهوری اسلامی با حملە موشکی سوم اکتبر رسما و مستقیم وارد جنگی تمام عیار گشتە است که بیش از همگان خود از عواقب و نتایج آن هراسان و سر در گم شدە است.
جنگ افروزی رژیم در خاورمیانە پایانی نخواهد داشت. از همان لحظەهای نخست پی ریزی این نظام سرکوبگر و فاشیستی مذهبی جمهوری اسلامی با صدور انقلاب اسلامی (بخوانید صدور ارتجاع و تروریسم و جنگ و مداخلە در کشورهای منطقە) طراحی شد و ۴۵ سال گذشتە بازیگر و طراح اصلی هرگونە نابسامانی منطقەای بودە است. واقعیت این است که منشا جنگ کنونی که رژیم را به طرز بیسابقەای به تنگنا، زبونی و وحشت از فروپاشی انداختە است در روز هفتم اکتبر سال گذشتە است که حماس و حزب اللە و با حضور و امکانات مادی و تسلیحاتی نه چندان پوشیدە جمهوری اسلامی با قساوت غیرقابل وصف شهروندان و یورش به فستیوال موسیقی، جنگی را آغاز کردند که اینک برپاکنندگانش در برابر دیدگان جهانیان به دریوزگی و درمانگی و ازهم گسستگی افتادەاند. رژیم اسلامی سرنوشت خود را به جنگ افروزی و معاملە با آن گرە زدە است. اما دیگر مجالی برای نوشیدن جام زهر دیگری ندارد.
جامعە ایران آبستن انقلاب و جنب و جوش های گستردەای است که طی سال های اخیر با خیزش های مردمی فراگیر که بە اعتراف سران رژیم جمهوری اسلامی را سخت به لرزە انداخت، روبرو است. یک جامعە ٨٠ میلیونی را اسیر فقر و بیکاری و بحران عمیق و چارەناپذیر اقتصادی و سیاسی و اجتماعی در داخل و ترور و جنگ و تقویت و سازماندادن گروهای مسلح در منطقە کردە است که دیگر نمی تواند با جنگ افروزی و اختصاص دادن بخش هنگفت درآمد در راە مقاصد جنگ افروزانه، تروریسم و گروگان گیری و هزینەهای هزاران نیروی مسلح نیابتی ها خرج کند.
التهابات جامعە ایران و خواست طبقات و اقشار و ملل برای آزادی و رهایی هر روز اوج و شتاب بیشتری به خود می گیرد. کارگران با سلسە اعتصابات و خیزش هایشان، زنان که تابوی جمهوری اسلامی را به تازیانە بستەاند، ملل که دیگر نمی پذیرند که سرزمین هایشان اشغال و ملیتاریزە گردد و سرکوب شوند، جوانان و همەی دیگر اقشار در یک اتحاد نانوشتە در تلاشند تا شر این رژیم را از زندگی و سرنوشت و آیندە خود کم کنند.
کومەلە در این شرایط پرتلاطم و متحول کنونی که صدا و حضور آلترناتیوهای “بالائی ها” بلندتر و برجستەتر گردیدە، تلاش خواهد که با اتکا و حضور آلترناتیویی مردمی، عدالت محور و دمکراتیک با مشارکت مستقیم کارگران، زنان و ملل تحت ستم روند تحولات سیاسی را شکل بخشد و در فردای جمهوری اسلامی نه تکرار سناریوهای ١٠٠ سال گذشتە و چنگ انداختن بر گلوی مردم و زندگی و سرنوشت آنان و سرکوب ملل، که شاهد دورانی باشیم که عدالت برای کارگران و برابری برای زنان و دمکراسی در جامعە و تامین حقوق ملی ملل شرط شکلگیری هر ائتلاف و بازیگر سیاسی باشد.
بخش دوم نشست کمیتە مرکزی به بررسی پارەای از مسائل حزبی و چند عرصە که در شرایط کنونی لازم است توجە جدیتری به آنان شود، پرداخت.
کمیتە مرکزی کومەلە زحمتکشان کردستان
١٨ مهرماە ١۴٠٣
٩ اکتبر ٢٠٢۴
