روز شنبه مقاله مشترکی به امضای ایهود المرت، نخست وزیر اسبق اسرائیل و ناصر القدوه، وزیر خارجه سابق تشکیلات خودگران فلسطین همزمان در واشینگتن پست، فاینشنال تایمز، لوموند، فرانکفورتر آلگماینه، نشریه فلسطینی القدس، آل پائییس و چند نشریه معتبر جهان چاپ شد که در آن با تاکید بر این که زمان گفتگو و اقدام برای صلح پایدار فرا رسیده است، راه‌حلی برای پایان دادن به جنگ غزه و ایجاد صلح پایدار بین اسرائیل و فلسطین ارائه کرده اند. در این طرح مشترک, از جمله به موضوع توقف فوری جنگ، تبادل گروگان ها و زندانیان، آینده غزه، وضعیت شهرک‌های یهودی نشین در مناطق فلسطینی، نحوه اداره بیت‌المقدس و ایجاد کشور مستقل فلسطینی و …اشاره شده است.
این طرح مشترک را به نقل از واشنگتن پست می خوانید:
وزرای سابق اسرائیل و فلسطین: راهی برای خروج از این جنگ بی پایان
زمان آن فرا رسیده است که صلحی پایدار برای اسرائیلی‌ها، فلسطینی‌ها و منطقه وسیع‌تر تضمین شود
ایهود اولمرت از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ نخست وزیر اسرائیل بود. ناصر القدوه وزیر امور خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶ بود.
در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، فصل جدید و تکان دهنده ای در تاریخ رویارویی‌های خشونت‌آمیز فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها و ویرانگرترین جنگ که تا به حال ادامه دارد آغاز شد. تقریباً یک سال بعد، هزاران نفر از هر دو طرف کشته شده اند. نوار غزه ویران شده است و بیشتر ساکنان آن بار دیگر آواره و بی پناه شده اند. اکنون حدود ۲ میلیون بی خانمان غزه وجود دارد. بیش از ۲۰۰۰۰۰ اسرائیلی نیز آواره شده و مجبور به ترک خانه های خود در نزدیکی غزه و در شمال، نزدیک مرز با لبنان شده اند. این جنگ اکنون تهدید می کند که در سراسر لبنان و شاید منطقه ی وسیع تر نیز گسترش یابد.
ما در مناصب رسمی گذشته خود در خدمت مردممان خود، یکدیگر را نمی شناختیم. و همچنین مسیرهای حرفه ای ما با هم تلاقی نداشت – تا به حال. پس از ساعت ها بحث، ما معتقدیم که به طرحی برای دستیابی موفق در پایان دادن به جنگ در غزه رسیده ایم. این همچنین نقطه شروعی برای مذاکرات مجدد برای دستیابی به توافقی خواهد بود که یک بار برای همیشه به درگیری خشونت‌آمیز بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها پایان می‌دهد – و با انجام این کار یکی از بزرگترین موانع برای صلح پایدار منطقه‌ای را از بین می‌برد.
پیشنهاد هرگونه تغییر ریشه ای، البته به عنوان تسلیم یا اعطای پیروزی به طرف مقابل تلقی می شود. اما آزمون واقعی رهبری در پیروی از افکار عمومی نیست، بلکه در تعیین بهترین مسیر استراتژیک برای آینده و ارائه شجاعانه و بدون ترس آن است.
ما با اصول اولیه شروع می کنیم: جنگ در غزه باید پایان یابد. گروگان های اسرائیلی که در دست حماس هستند باید به خانواده هایشان بازگردانده شوند. و اسرائیل باید تعداد توافق شده اسیران فلسطینی را آزاد کند. اسرائیل نیز باید از غزه خارج شود. و فلسطینی ها باید یک نهاد حاکم جدید، مسئول و مشروع در غزه ایجاد کنند که متشکل از سیاستمداران هیچ یک از جناح های فلسطینی نباشد – یک ساختار دولتی که به طور ارگانیک به تشکیلات خودگردان فلسطین مرتبط باشد اما به اندازه کافی مستقل باشد تا بتواند پذیرش فلسطینی، همسایگان عرب و جامعه بین المللی را به دست آورد.
بخش زیر از برنامه ما شامل شرایطی است که صلح پایدار اسرائیلی-فلسطینی را فراهم می کند. این صلح باید مبتنی بر وجود کشورهای اسرائیل و فلسطین باشد که در کنار هم بر اساس مرزهای ۴ ژوئن ۱۹۶۷ زندگی می کنند. ما موافقیم که ۴.۴ درصد از کرانه باختری، جایی که بلوک‌های اصلی شهرک‌سازی اسرائیل (از جمله در منطقه بیت‌المقدس) وجود دارد، نشان‌دهنده واقعیت‌هایی در زمین است که بازگرداندن آن بسیار دشوار است. این سرزمین باید به اسرائیل الحاق شود، در ازای آن، همان مقدار زمین به دولت جدید فلسطین واگذار شود.
ما همچنین پیشنهاد می کنیم شهر قدیمی اورشلیم [بیت المقدس]- مرکز اماکن مذهبی – را از کنترل انحصاری حاکمیت اسرائیل یا فلسطین خارج کنیم. شهر قدیم اورشلیم [بیت المقدس] توسط قیمومیت پنج کشور از جمله اسرائیل و فلسطین اداره خواهد شد.
این طرح همه جزئیات را ندارد. ما بر روی خطوطی توافق کرده ایم که صلح واقعی اسرائیل و فلسطین باید بر چه مبنایی باشد. در آینده ای نه چندان دور، نسل جدیدی از رهبران اسرائیل و فلسطین وظیفه مذاکره و تبدیل این دیدگاه را به واقعیت خواهند داشت.
به عنوان بخشی از تعهدمان، ما زمان و تلاش خود را برای جلب حمایت مردم اسرائیل و فلسطین، صاحب نظران، و رهبران سیاسی در منطقه و فراتر از آن برای پیشنهادمان صرف می کنیم. ما حقیقت اجتناب‌ناپذیری را ارائه می‌دهیم: این درگیری باید از طریق دیپلماتیک حل شود تا مسیری برای فردایی متفاوت ایجاد کنیم. ما به طور خستگی ناپذیری تلاش می کنیم تا برنامه خود را توضیح دهیم و تا حد امکان حمایت عمومی را تضمین کنیم. برای ما، این صرفا یک سند نیست، بلکه یک چشم انداز زنده از آینده ای بهتر برای اسرائیل، فلسطین و جهان است.
در دوره ای از چنین تاریکی ترسناک، ما به دنبال روشن کردن نور امید هستیم که به راهی که دو ملت ما باید طی کنند، اشاره می کند.
