این اعتصاب به رهبری اتحادیه بین‌المللی کارگران اسکله پس از شکست مذاکرات برای یک قرارداد جدید شش‌ساله آغاز شد و سه روز ادامه یافت. این اولین اعتصاب بزرگ تحت رهبری این اتحادیه از ۱۹۷۷ به این سو بوده است.
پس از چندین روز اعتصاب گسترده ی کارگری در بنادر ساحل شرقی و خلیج آمریکا؛ اتحادیه کارگران و کارفرمایان به یک توافق موقت در مورد دستمزد دست یافتند.
به گزارش خبرگزاری فرانس ۲۴، این توافق موقت شامل افزایش حدود ۶۲ درصدی دستمزد در طول شش سال است که دستمزد متوسط را از ۳۹ دلار در ساعت به ۶۳ دلار در ساعت افزایش خواهد داد.
اتحادیه کارگران بین‌المللی اسکله‌ها (ILA) خواستار افزایش ۷۷ درصدی دستمزد بود، در حالی که گروه کارفرمایان «ائتلاف دریایی ایالات متحده» (USMX) قبلاً پیشنهاد افزایش ۵۰ درصدی دستمزد را داده بود.
چند ساعت پس از اینکه اتحادیه کارگران بندری در سواحل شرقی و خلیج فارس تصمیم به تعلیق اعتصاب گرفت، بنادر مهم تلاش کردند دوباره بازگشایی شوند.
این اعتصاب که از روز سه‌شنبه آغاز شد و بسیاری از بزرگترین بنادر آمریکا را تعطیل کرد، ضربه ای به اقتصاد این کشور در هفته‌های منتهی به انتخابات این کشور بود. دولت بایدن در روزهای اخیر فشار زیادی را به “اتحادیه دریایی ایالات متحده” که نماینده کارفرمایان بندری است و اتحادیه کارگران بین‌المللی بندر (I.L.A) وارد کرد تا راهی برای پایان دادن به این اعتصاب بیابند.
دو طرف در اواخر روز پنجشنبه اعلام کردند به توافق موقتی در مورد دستمزد – با افزایش ۶۲ درصدی طی شش سال – دست یافته‌اند و قرارداد فعلی را تا اواسط ژانویه تمدید کرده‌اند تا درباره موضوعات دیگر مذاکره کنند. بزرگترین مساله باقی‌مانده، اتوماسیون و استفاده از ماشین‌آلات خودکار در بنادر است که اتحادیه آن را تهدیدی برای اشتغال می‌داند. این اولین اعتصاب کامل بنادر ساحل شرقی آمریکا از سال ۱۹۷۷ بود.
کارشناسان کارگری می‌گویند اتحادیه I.L.A در مذاکرات قراردادی نسبت به اتحادیه‌های سایر صنایع قدرت بیشتری دارد، زیرا اعتصاب می‌تواند تاسیسات بندری را که جایگزین‌های عملی ندارند، تعطیل کند. کارشناسان همچنین می گویند افزایش دستمزد یک پیروزی بزرگ برای اتحادیه و رئیس مبارز آن، “هارولد جی. دگت”، که یک کارگر بندری نسل سوم ۷۸ ساله است، به شمار می‌رود.
پاتریک ال. اندرسون، مدیرعامل شرکت مشاوره اقتصادی اندرسون، گفت: “من نمی‌توانم به یاد بیاورم که یک اعتصاب اینچنین کوتاه و بدون تاثیر عمده بر اقتصاد منجر به چنین افزایش چشمگیر درآمد برای کارگرانی که قبلاً بیش از ۱۰۰ هزار دلار در سال درآمد داشتند، شده باشد.”
کارگران بندری خواهان دستمزدهای بیشتری هستند و می‌گویند آن‌ها ساعت‌های طولانی و در شرایط سخت کار می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌گویند خواسته‌هایشان بخش کوچکی از سودهای بزرگی است که کارفرمایان بندری در دوران رونق تجاری در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ کسب کردند.
اکنون سوال بزرگ این است که آیا اتحادیه و “اتحادیه دریایی” می‌توانند تا اواسط ژانویه به یک توافق دائمی برسند. با وجود اینکه در مورد افزایش دستمزد توافق شده است، اما هنوز اختلافات بسیاری بین دو طرف باقی است.
قرارداد فعلی به اتحادیه I.L.A مقداری حفاظت در برابر خودکارسازی ارائه می‌دهد و تجهیزاتی را که “از تعامل انسانی خالی باشد” ممنوع می‌کند. اما این ماده مانع از این نشده است که برخی از بنادر ساحل شرقی ماشین‌آلات بزرگی را معرفی کنند که می‌توانند کانتینرها را بدون دخالت انسان جابجا کنند.
