پژمردگی
پژمردن من
در پاییز نبود
ما چه زود
سرد می‌شویم
نه این که در سخت‌سوزِ زمستان
بلکه در بهارِ هر طوفان
تابستان‌های داغ گاهی
حرارتمان بالا می‌زند
پاییزها گه‌گاه
تبخالی می‌شکفد
شقایقی درشت
بر دهانِ شوریده یک تند‌باد
که در شتابِ فروکشش
می‌پاشند گلبرگ‌های خشک
در خاکستردانِ زمهریر و باز
زودهنگام بهار می‌شود و هنگامه‌ی
پژمردن من
در سکوتِ کشنده‌ی ما.
نیلوفر شیدمهر
۲۵ شهریور ۱۴۰۳
