«تو نیستی که ببینی
چگونه عطر تو در عمق لحظه‌ها جاری‌ست
چگونه جای تو در زندگی سبز است!»
پنج‌شنبه شب ۲۹ شهریور ۱۴۰۳ فرخنده انصاری، مادری دیگر از تبار مادران فدایی، که خود از فعالین سیاسی دهۀ ۳۰ و نهضت ملّی شدن نفت بود، در تهران چشم بر جهان ما فروبست. مادر انصاری که در دهۀ ۳۰ خورشیدی در یکی از حوزه‌های تشکیلات زنان حزب تودۀ ایران به مسئولیت مادر جزنی عضویت داشت و در همین رابطه طعم زندان ستم‌شاهی را نیز چشید، مادر فرخ نگهدار از بنیان‌گذاران جنبش فدایی و سازمان ما بود.
فرخنده انصاری چهار دهه از زندگی ۹۹ ساله‌اش را پشت درهای زندان‌های ساواک و جمهوری اسلامی برای ملاقات و گرفتن خبری ابتدا از برادر و سپس پسران‌اش گذراند. مادر فرخنده طی ۳۰ سال گذشته یکی از یاران ثابت‌قدم و همراهان جمع‌های مادران و همسران دادخواه فدایی و دادخواهان خاوران بود.
نه تنها خانواده و فرزندان که هرکدام از یاران و رفقای فدایی که مادر را از نزدیک می‌شناختند و یا حتی آنان که دیداری کوتاه با او داشتند، مادر را به خوش‌رویی و با لبخند زیبا و مهربانش به یاد دارند. او در دل اطرافیانش خاطره‌‌ای زلال و شیرین از عشق و مهربانی بر جای گذاشت و رفت.
مادر فرخنده انصاری، فرخنده زنی از خیل مادران فدایی، به مادرانی پیوست که هرچند امروز در میان ما نیستند اما عطر وجود مهربان‌شان فراموش‌شدنی نیست.
ما خود را در غم از دست دادن مادر فرخنده انصاری با رفقا فرخ نگهدار و صبا انصاری و سایر اعضای خانواده همراه و هم‌دل می‌دانیم و در این روزهای سخت با آنان در سوگ مادر شریک‌ایم.
جمعه، ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ (۲۰ سپتامبر ۲۰۲۴ میلادی)
دبیرخانهٔ شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
