بیانیه مشترک جمعی از فعالان و مدافعان حقوق زن به مناسبت دومین سالگرد قتل حکومتی ژینا مهسا امینی و شروع انقلاب “زن، زندگی، آزادی”

نه به حجاب، نه به اعدام، نه به فقر و فساد و گرانی، نه به حکومت آپارتاید جنسی و جنسیتی

ایستاده ایم تا پیروزی انقلاب زن زندگی آزادی

ما جمعی از فعالان و مدافعان حقوق زن، در دومین سالگرد انقلاب “زن، زندگی، آزادی”، با صدایی رساتر از همیشه و با خشمی فروزان، عزم شکست‌ناپذیر خود را برای پیروزی این انقلاب عظیم و ریشه کن کردن این شرایط ضدانسانی اعلام کنیم.

این انقلاب پس از قتل حکومتی ژینامهسا امینی، زن جوانی که به جرم بیرون بودن چند تار مویش با خشونت و توحش نیروهای گشت ارشاد به کُما رفت، شعله‌ور شد. این جنایت، چهره زشت و غیرانسانی رژیمی را بار دیگر و عریان تر از همیشه به دنیا نشان داد که سال‌هاست با زور، سرکوب، جنایت و خشونت، مردم و به ویژه زنان ایران را به بند کشیده است. اما این بار، خون مهساژینا آتش خشم مردم را برافروخت و فریاد “زن زندگی آزادی” از سراسر ایران برخاست و در جهان طنین‌انداز شد.

“زن، زندگی، آزادی” تنها یک شعار نیست؛ این سه واژه، معانی عمیقی در خود نهفته دارند که بنیان‌های یک زندگی انسانی و عادلانه را با خود حمل میکند. “زن” به عنوان نماد مقاومت و شجاعت در برابر تبعیض و ستم حاکم، “زندگی” به عنوان حق مسلم هر انسانی برای زیستن با کرامت و منزلت، و “آزادی” به عنوان اساسی‌ترین نیاز و خواسته تک تک افراد در جامعه. این شعار، تجسم آرزوهای سرکوب‌شده میلیونها انسان است که دیگر تحمل زنجیرهای استبداد را ندارد و برای دستیابی به یک زندگی آزاد و برابر و مرفه و بدون دخالت و تحمیل دین در زندگی انسانها، به پا خاسته است.

پس از قتل حکومتی مهساژینا امینی، زنان و جوانان و دانشجویان و دانش آموزان و مردمی که دل در گرو رهایی از ظلم دارند در سراسر کشور به خیابان‌ها آمدند و با فریاد “زن، زندگی، آزادی” علیه سال‌ها ستم و تبعیض انقلابی را آغاز کردند که در جهان از آن بعنوان اولین انقلاب زنانه تاریخ بشریت یاد میشود. این انقلاب، نه تنها خواسته‌های زنان، بلکه خواسته تمامی کسانی است که به دنبال آزادی، برابری، انسانیت، کرامت و منزلت انسانی، رفاه و عدالت اند. در ماه‌های نخست این انقلاب، یکی از دو منشور تدوین شده توسط تشکلها و فعالین این انقلاب و جنبشهای مبارزاتی، “منشور مطالبات پیشرو زنان ایران” بود که به عنوان صدای رسای مطالبات به حق، مدرن، جهانشمول و سکولار زنان و نقشه راهی برای دستیابی به آزادی زن، برابری جنسیتی و عدالت اجتماعی است.

در طول این دو سال که از شروع این انقلاب می گذرد، با تلاش بی‌وقفه زنان در خیابان‌ها علیه حجاب اجباری و در جنگ علیه زنان که حکومت به راه انداخته، و در زندان‌ها به ویژه بند زنان زندان اوین، مبارزه با تمام قدرت ادامه داشته و زنان شجاعی که در این شرایط سخت و غیرانسانی مقاومت می‌کنند، همچنان الهام‌بخش و پیشگامان این انقلاب و تداوم آن هستند. مبارزات بی وقفه زنان در برابر سرکوب و شکنجه، نشانگر قدرت اراده و ایمان به پیروزی است و در تاریخ مبارزه برای رهایی زن از نظام آپارتاید جنسیتی و مذهب و مردسالاری ثبت شده است.

از دستاوردهای مهم این انقلاب، بی‌حجابی سراسری است که به نماد مقاومت در برابر اجبار و زورگویی و استبداد تبدیل شده است و لغو عملی حجاب اجباری از سوی جامعه را به حکومت تحمیل کرده است. حجاب، به عنوان خاکریز اول حکومت، اکنون از دست آن خارج شده و این دستاورد، هزینه‌ای سنگین بر پیکر فرسوده رژیم تحمیل کرده است. این هزینه، نشان‌دهنده شکست رژیم در کنترل و تحمیل ارزش‌های مذهبی و ارتجاعی بر جامعه است، و ما این پیروزی را گام بلندی در مسیر سرنگونی کامل جمهوری اسلامی می‌دانیم.

در این دوسال نقش زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان، برجسته و الهام‌بخش بوده است. زندانیان سیاسی یک رکن اساسی این انقلاب اند و تداوم مبارزه در زندانها را با بیانیه و تحصن و اعتصاب و اعتراض تداوم بخشیده‌اند و پیامی گویایی دارد که زندان نمیتواند مبارزه ما مردم ایران را متوقف کند که گواه آن بند زنان زندان اوین می باشد که تبدیل به خط مقدم انقلاب زن زندگی آزادی شده است.

یک رکن اصلی این انقلاب، خانواده‌های دادخواه هستند که عزیزان خود را در جریان سرکوب‌های خونین رژیم از دست داده‌اند، اما با وجود درد و اندوهی جانکاه، با شجاعت و استقامت، در برابر زندان و تهدیدها و فشارها ایستاده‌اند و فریاد دادخواهی سر داده اند. مبارزه دادخواهان برای روشن شدن حقیقت و مجازات عاملان این جنایات، نه تنها یاد و نام جانباختگان راه آزادی را زنده نگه می‌دارد، بلکه چشم انداز محاکمه تک تک آمرین و عاملین جنایات رژیم اسلامی را تقویت میکند.

در طی این دو سال در برابر اعدامها که ماشین کشتار است جنبشی وسیع تر از گذشته در سراسر کشور حتی در قلب زندانها با پرچمداری زندانیان سیاسی و محکومین به اعدام و نیز فراتر از مرزها شکل گرفته که خواهان از کار انداختن ماشین قتل عمد حکومتی ست و یکی از پرچم‌های این انقلاب لغو اعدام است.

از سوی دیگر آسیب دیدگان انقلاب زن زندگی آزادی، رنگین کمانیها،‌ آتئیستها، هنرمندان و ورزشکاران و نویسندگان همراه با اعتراضات مردم هم به تهدید بزرگی برای رژیم تبدیل شده اند.

از وجوه دیگر تاثیرات این انقلاب، اعتراضات و اعتصاب پرستاران، کارگران و بازنشستگان است که علیه بیحقوقی و تبعیض و فقر و استثمار که بصورت سراسری و مستمر در جریان است و به یکی از ارکان مهم بازتولید فضای اعتراضی تبدیل شده است و مبارزه از سویی دیگر در عرصه جهانی، اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون زنان سازمان ملل، تنها یکی از نشانه‌های فشار بین‌المللی است که باید هر روز بیشتر شود. ما از تمام نهادهای بین‌المللی، حامیان و مدافعین حقوق انسانی و دولت‌ها می خواهیم که در کنار مردم، در کنار زنان ایران در صف مقدم اعتراضات، بایستید و با بایکوت رژیم آپارتاید جنسیتی آن را به زانو درآورند.

امروز ما امضا کنندگان این بیانیه از ایران و سراسر جهان، در دومین سالگرد شروع انقلاب زن زندگی آزادی، با قدرت و قاطعیت اعلام می‌کنیم که برای پیروزی نهایی، اعتصابات و اعتراضات سراسری و اعتصاب عمومی نه تنها یک گزینه، بلکه یک ضرورت انکارناپذیر است. این وضعیت و مسبب آن دیگر جایی برای ادامه ندارد و ما عهد می‌بندیم که تا برچیدن ریشه ظلم و استبداد از پای نخواهیم نشست. ما در برابر هرگونه تهدید و سرکوب از بازداشت و زندان گرفته تا شکنجه و اعدام، ایستاده‌ایم و با اتحاد و همبستگی، این مبارزه را تا رسیدن به آزادی، برابری، رفاه همگانی، سکولاریسم و عدالت به سرانجام خواهیم رساند.

با خشم و اراده‌ای شکست‌ناپذیر،
قسم به خون یاران ایستاده‌ایم تا پایان
پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی

امضا کنندگان:

۱. لیلا میرغفاری – فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی سابق – ایران
۲. راحله احمدی – فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی سابق – ایران
۳. سوری بابایی چگینی – فعال کارزار حجاب بی حجاب، زندانی سیاسی – ایران
۴. پوران ناظمی – فعال حقوق زنان – ایران
۵. رها احمدی – مدافع حقوق زنان و کودکان – ایران
۶. فرشته دیدنی – فعال حقوق زنان – ایران
۷. حدیث صبوری – فعال حقوق زنان – ایران
۸. نرگس ظریفیان – فعال حقوق زنان – ایران
۹. ریحانه سعیدی – پزشک و کنشگر اجتماعی از فعالان انقلاب زن زندگی آزادی – ایران
۱۰. سارا سیاهپور – فعال صنفی معلمان – ایران
۱۱. نصرت بهشتی – معلم بازنشسته، فعال جنبش زنان و کارگری – ایران
۱۲. خدیجه مهدی پور – فعال سیاسی – ایران
۱۳. کوکب بداغی پگاه – فعال صنفی معلمان – ایران
۱۴. محبوبه فرح‌زادی – عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران – ایران
۱۵. برزان محمدی – زندانی سیاسی سابق و دادخواه – ایران
۱۶. سهیل عربی – زندانی سیاسی در تبعید،‌ کارگر دادخواه – ایران
۱۷. مجتبی نایری – زندانی سیاسی سابق
۱۸. جواد حسینی نژاد – زندانی سیاسی سابق
۱۹. فرنگیس مظلوم – مادر دادخواه سهیل عربی زندانی سیاسی در تبعید – ایران
۲۰. دایه شریفه – مادر دادخواه رامین حسین پناهی – ایران
۲۱. نادیا بهاری – فعال حقوق زنان و کودکان کار – ایران
۲۲. شیرین شمس – از مسئولین تشکل انقلاب زنانه
۲۳. فریبا بلوچ – برنده جایزه بین‌المللی «زنان شجاع ۲۰۲۴» از سوی وزارت خارجه آمریکا
۲۴. مهسا پیرایی – دختر دادخواه مینو مجیدی از کشته شدگان انقلاب زن زندگی آزادی
۲۵. لادن بازرگان – از خانواده های دادخواه دهه شصت شمسی
۲۶. شهناز مرتب – عضو انجمن خانواده‌های دادخواه هواپیمای اوکراینی
۲۷. کیوان صمدی – از آسیب دیدگان انقلاب زن زندگی آزادی
۲۸. ملیکا زر – مدیر اجرایی شبکه شش‌رنگ و کنشگر جامعه ال‌جی‌بی‌تی+
۲۹. یحیی سرخانی – فعال محیط زیست و از آسیب دیدگان چشمی در انقلاب زن زندگی آزادی
۳۰. مهشید ناظمی – فعال حقوق زنان
۳۱. فریبا برهان‌زهی – فعال حقوق زنان و اهل بلوچستان
۳۲. نسترن پایبندی – فعال سیاسی و فعال حقوق زنان
۳۳. شعله پاکروان – مادر دادخواه ریحانه جباری
۳۴. عظمت اژدری – از خانواده های دادخواه هواپیمای اوکراینی
۳۵. شیلان میرزایی – فعال سیاسی
۳۶. مژگان کشاورز – فعال حقوق زنان
۳۷. ناهید حسینی – مدیر هماهنگی شبکه استقلال و برابری پایدار زنان (وایز)
۳۸. گلین شیرزاد – فعال حقوق زنان
۳۹. اوین مصطفی‌زاده – کنشگر حقوق‌بشر و سخنگوی سازمان کُردپا
۴۰. گلاله شرفکندی – فعال حقوق زنان
۴۱. واحد روزنورد – فعال سیاسی و آسیب دیده انقلاب زن زندگی آزا‌دی
۴۲. کیان آذر – دبیر سازمان جوانان کمونیست
۴۳. ماریا محمودی – همسر دادخواه محمد فرامرزی جانباخته راه آزادی
۴۴. علی قلی لو – فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی سابق
۴۵. فاطمه اختصاری – شاعر و نویسنده
۴۶. علی مصری – آسیب دیده انقلاب زن زندگی آزادی
۴۷. مینا احدی – سخنگوی کمیته بین المللی علیه اعدام
۴۸. صبا آلاله – روانشناس بالینی، روان‌تحلیل‌گر سیاسی و اجتماعی
۴۹. هاجر مهرابی – خواهر محمود مهرابی زندانی سیاسی محکوم به اعدام
۵۰. مهین علیپور – مسئول سازمان سراسری حق زن
۵۱. شیوا محبوبی – فعال حقوق زنان و سخنگوی کمیته آزادی زندانیان سیاسی
۵۲. مهدی موسوی – شاعر و نویسنده، مدافع حقوق زنان
۵۳. شهلا دانشفر – سخنگوی کمپین برای آزادی کارگران زندانی (فری‌دم‌ناو)
۵۴. امید حبیبی‌نیا – زندانی سیاسی سابق، روزنامه‌نگار و مدافع آزادی بیان
۵۵. فواد گودرزی – فعال سیاسی
۵۶. بهاره روحی – فعال سیاسی
۵۷. محمود عبدی – آسیب دیده انقلاب زن‌زندگی‌آزادی
۵۸. مریم نمازی – فعال حقوق زنان
۵۹. بهروز علی‌بخشی – فعال سیاسی
۶۰. اعظم بهرامی – فعال حقوق زنان و محیط زیست
۶۱. آزاده دواچی – فعال حقوق زنان
۶۲. نسیبه شمسایی – فعال حقوق زنان
۶۳. ساره صدیقی همدانی – فعال ال‌جی‌بی تی‌کیو و حقوق زنان
۶۴. الناز کریمی – فعال سیاسی و کارگری
۶۵. مرجان اروندی – پژوهشگر و استاد دانشگاه
۶۶. سروناز سینایی – فعال حقوق زنان
۶۷. پیمانه ملازهی – فعال حقوق زنان اهل بلوچستان
۶۸. ملیکا امینا – هنرمند و فعال حقوق زنان و حقوق رنگین کمانیها
۶۹. ایمان آقایاری – فعال سیاسی
۷۰. ماه‌منیر ندیم – خواننده و مدل، فعال حقوق زنان و افراد دارای معلولیت