چند روز دیگر خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» دو سالگی خود را جشن می گیرد و انقلاب آرام و استوار مردم ایران وارد سومین سال خود می شود. خیزش انقلابی ژینا که با قتل حکومتی «دخترمردم ایران» ژینا مهسا امینی در ۲۵ شهریور۱۴۰۱ شعله ور شد، علیرغم سرکوب به شدت خشن، به راه خود ادامه می دهد زیرا تمامی علت های برانگیزانندۀ این خیزش همچنان پابرجاست. این خیزش انقلابی می خواهد استبداد حاکم و هر نوع تلاش استبدادی را از میان بردارد و آزادی های گسترده را نهادینه کند، عدالت و برابری را پایه ریزی نماید، از استقلال ایران دفاع کند و سیاست موازنه مثبت را خط راهنمای سیاست خارجی خود قرار دهد. با این هدف هاست که مردم ایران با درس گرفتن از تجربه تلخ خود در چهل و چند سال گذشته به حاکمیت اسلامی پشت کرده اند. طبق آمار رسمی حکومتی ۹۲ درصد مردم از وضعیت کنونی ناراضی هستند و برای تغییر این حکومت تلاش می کنند.
حاکمیت اسلامی در سرزمین ثروتمند ایران، قرار گرفته بر روی دریای نفت و گاز و منابع زیر زمینی بیشمار، مهمترین کشور در حساس ترین منطقه جهان با جمعیتی جوان و تحصیل کرده، فاجعه ای آفریده است که پول این کشور، بی ارزش ترین ارز جهان شده است. در تابستان ها، مردم با قطعی مدام برق و آب روبرو هستند. دارنده دومین ذخیره گازی جهان، محتاج واردات گاز شده است. کارخانجاتش از کار افتاده اند و مواد اولیه ندارند. “اقتصاد مقاومتی رهبر” با بلعیدن هولناک تمامی ذخایر آبی، با غیرقابل زیست کردن کشور، زندگی نسل های آینده ما را به خطر انداخته است. حاکمیت مدیران دزد و اختلاسگر که برای خودی ها و از جمله نمایندگان مجلس شان “وام های عشقی” تصویب می کنند و آن ها را با “چای دبش” بالا می کشند، توان پرداخت دستمزدها و حقوق کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان را ندارد و این زحمتکشان را اسیر یک زندگی غیرقابل تحمل کرده است. در برابر این ناکارآمدی های چهل و چند ساله و چنین مدیریت ویرانگری، مردم ایران به پاخاسته اند. خیزش های انقلابی دی ماه ۹۶ ، آبان ۹۸ و شهریور و مهر ۱۴۰۱، اعتراضات مردمی علیه این وضعیت نگران کننده و به شدت خطرناک است. مردم برای آزادی های خود در همه عرصه ها، برای زندگی شایسته انسانی و جامعه ای برابر برای همه به پاخاسته اند و روزانه دست به اعتراض می زنند.
حکومت اسلامی ناتوان از پاسخگویی به مشکلات واقعی جامعه و مردم، سیاست سرکوب سیستماتیک را راه نجات خود تعریف کرده است. مشت آهنین حاکمیت، با موج اعدام های روزانه ، عقب راندن مردم را در دستور کار خود قرار داده است. اجرای احکام اعدام گروهی زندانیان آسیب های اجتماعی، اعدام ۶ زندانی بلوچ در زندان زاهدان، و صدور مدام احکام اعدام برای فعالان زندانی مانند شریفه محمدی و پخشان عزیزی، کیفرخواست «مشارکت در قتل»، «اجتماع و تبانی علی امنیت ملی» و «محاربه» برای هشت نفر از جوانان پرونده موسوم به “بچه های اکباتان” از نتایج این سیاست است. در کنار اعدام های رذیلانه، احضارها و اجرای احکام زندان و دستگیری های گسترده با هدف بی سر کردن جنبش های اجتماعی و مدنی انجام می گیرد. پرونده سازی، تعلیق، اخراج و زندانی کردن فعالان صنفی معلمان و پرستاران روز به روز گسترده تر می شود. محروم کردن از ترم های تحصیلی و جابجائی ها و اخراج دانشجویان سر باز ایستادن ندارد. در هفته اخیر تنها در کردستان بیش از ۵۰ فعال مدنی دستگیر شده اند. انتقام گیری از کردستان و بلوچستان به دلیل حمایت بیدریغ شان از جنبش انقلابی ژینا، سیاست شناخته شده ای است. تشدید فشار بر احزاب و گروه های کرد مستقر در اقلیم کردستان نیز با همین هدف و برای جلوگیری از اقدامات اعتراضی مردم کرد صورت گرفته است. فشار بر فعالان جنبش زنان نیز روز به روز شدید تر می شود. خانواده های دادخواه نیز یکی دیگر از گروه هائی هستند که خشونت سرکوب فاشیستی را با تمام وجود احساس می کنند. این عزیز از دست داده ها، مدام مورد اذیت و آزار ماموران امنیتی حکومت هستند.
اما مشت آهنین فاشیسم دینی حاکم بر ایران، نتوانسته مردم را بترساند. زنان شجاع ایران چهره شهرها را دگرگون کرده اند. جنبش های مطالباتی روز به روز گسترده تر می شوند. کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و کشاورزان خواست های خود را روزانه فریاد می زنند به گونه ای که تنها در ماه مرداد ۱۳۷ حرکت کارگری ثبت شده به وقوع پیوسته است. زندانیان سیاسی، با مقاومتی شورانگیز به مردم ایران امید می بخشند. دانشجویان آگاه، سر تسلیم شدن ندارند. تلاش حاکمیت برای بی سر کردن جنبش های اجتماعی با شکست تمام عیار روبرو شده است. نسل جوانان خوشفکر ما مجهز به تکنولوژی روزآمد، راه های سازمانیابی جدید را یافته اند. همگرائی های جنبش های اجتماعی روز به روز گسترده تر می شود.
ما خود را جزیی از این جبنش انقلابی روز به روز گسترش یابنده در ایران دانسته و وظیفه خود می دانیم که صدای آنها در چهار گوشه جهان باشیم. در اعتراض به این شرایط و در بزرگداشت سالروز خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی ، در همراهی با کومه له ( سازمان کردستان حزب کمونیست ایران ) ونهادها و سازمانهای مدنی فعال در این منطقه، از اعتصاب عمومی سیاسی در کردستان در روز یکشنبه ۲۵ شهریور پشتیبانی می کنیم. ما همچنین از فراخوان ۲۷ تشکل، نهاد و کلکتیو چپ، دمکراتیک و فمینیست در حمایت از خیزش انقلابی داخل کشور در روز شنبه ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴ برابر با ۲۴ شهریور۱۴۰۳ فعالانه حمایت می کنیم. ما سیاست سرکوب فاشیستی حاکمیت اسلامی و بویژه اعدام های جنایتکارانه این رژیم را به شدت محکوم می کنیم و از همگان می خواهیم در دومین سالگرد خیزش انقلابی ژینا، از هر طریق ممکن و موثر علیه این جنایات اعتراض کنند و افکار عمومی مردم جهان را نسبت به اقدامات ضدبشری جمهوری اسلامی آگاه سازند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
پیروز باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
حزب کمونیست ایران
سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
پنجشنبه ۲۲ شهریور ۱۴۰۳ برابر با ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴
