صلاح آزادی، انجمن صنفی فرهنگیان کوردستان – مریوان: اخیرا آقای پزشکیان از وضعیت آموزش و پرورش انتقاد کرده و ابراز داشته قابل قبول نیست کسی که در کشور پول ندارد نباید در مدرسه ایی خوب آموزش ببیند.
جناب رئیس جمهور،
سالهاست که فعالین صنفی و کنشگران عرصه تعلیم و تربیت در تشکل های صنفی، نابرابری آموزشی و کالایی شدن آموزش را فریاد می زنند، اما دولتمردان صدای دغدغه مندان و متولیان اصلی نظام آموزش و پرورش را نشنیده گرفتند، و به جای تعامل سازنده با منتقدان وضع موجود که خیرخواه آموزش و پرورش کودکان هستند، و هدفی جز تعالی و پیشرفت آموزش و پرورش و حفظ شان و منزلت ساحت تعلیم و تربیت ندارند، متاسفانه با اتهام های واهی روانه زندان ها کردند.،
جناب رئیس جمهور، با وجود کالایی شدن آموزش، تبعیض آموزشی، ایجاد مدارس خصوصی، غیرانتفاعی و رشد قارچ گونه مدارس غیردولتی با عناوین مختلف که غالبا توسط مسولین و مقامات نزدیک با حلقه قدرت تاسیس شده اند، همچنین عدم اراده ایی جدی در ساختار حاکمیت و بی تفاوتی دولتمردان نسبت به مهمترین نهاد آموزش کشور از مرحله تهدید عبورکرده و باید منتظر بحران های جبران ناپذیر باشیم.
معلمان مطالبه گری که مطالبه آنها آموزش رایگان و با کیفیت برای همه کودکان می باشد، چرا باید از کار اخراج شوند؟
یا با احکام واهی به تحمل حبس محکوم گردند؟ فعالین صنفی سالهاست برای احیای اصول مندرج در قانون اساسی از جمله اصل ۳۰ قانون اساسی در تشکل های مستقل صنفی فعالیت می نمایند.
عدم تخصیص بودجه کافی برای تنها نهاد رسمی تعلیم و تربیت تبعات جبران ناپذیری را بدنبال دارد، که پرداختن به آن دراین مقال نمی گنجد.
کم نیستند کودکانی که صرفا به جهت عدم تامین مالی ناتوان از پرداخت هزینه های تحصیلی در مدارس دولتی به ترک تحصیل اجباری تن داده اند، افزایش آمار کودکان بازمانده از تحصیل در سال های اخیر بسیار نگران کننده است، و در تضاد با اصل ۳۰ قانون اساسی مبنی بر آموزش رایگان و با کیفیت برای همه کودکان می باشد.
با نگاهی به نتایج قبول شدگان کنکور متاسفانه گسترش تبعیض آموزشی در کشور بیشتر نمایان می شود، بیشترین پذیرفته شدگان رتبه های برتر از مدارس غیردولتی می باشد و درصدی اندک سهم مدارس عادی در میان قبول شدگان دیده می شود.
توسعه و پیشرفت هر کشوری در تمام ابعاد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و … ریشه در آموزش و پرورشی مدرن دارد که بافراهم نمودن بسترهای لازم جهت تربیت و پرورش کودکان، نوجوانان و شهروندانی مسئولیت پذیر، اخلاق مدار، کاردان و شایسته جهت قبول مسئولیت های فردی و اجتماعی در آینده فراهم سازد، و تا نگاه حاکمیت به این دستگاه عریض و طویل تغییر نکند، امیدی به روی آب آمدن کشتی به گل نشسته آموزش و پرورش غیرممکن خواهد بود.
بعنوان معلمی که سال ها از نزدیک مسایل حوزه آموزش و پرورش را دنبال کرده ام، عمیقا باور دارم تا زمانی که آموزش و پرورش در اولویت سیاست گزاری های حاکمیت و دولتمردان قرار نگیرد امید به بهبود وضع موجود کان لم یکن تلقی می گردد.
با این امید که اراده ایی قوی در دولت شما برای این مهم وجود داشته باشد تا منزلت و جایگاه آموزش و پرورش بیشتر از این متزلزل نگردد.
منبع: شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان
