فرمانبری از ولایت!
نشستن مسعود پزشکیان بر مسند ریاست جمهوری نظام ولایی، بیش از همه تثبیت مطلقیت جایگاه ولی فقیه در ساختار جمهوری اسلامی است. واقعیتی که به ویژه در فرایند تعیین وزراء به نمایش درآمد و با تائید یکپارچه‌ی کابینه از سوی مجلسِ زیر نگین ولایت، شکلی عریان‌تر به خود گرفت. ترجیع بند مداوم رئیس جمهور جدید مبنی بر اطاعت کامل از «مقام معظم»، چه در سخنرانی‌های انتخاباتی پسا تایید صلاحیت توسط شورای نگهبان منصوب ولی فقیه و چه در جریان اخذ رای صوری از مجلس اسلامی برای وزرای کابینه، بازتابی از همین رخ‌داد سیاسی بود. ترجیع‌بندی که متکی بر عبارات نهج البلاغه بود و دادن این کُد به نظام که او مالک اشتر علی خامنه‌ای است و وزرایش کوچک ابدال‌های دستگاه ولایت. چینش کابینه بطور همه‌شمول با نظر مطلق «آقا» و ابراز تعهد پیشاپیش «رئیس جمهور» به اخذ هر تصمیم دولتی مطابق با فرامین «رهبری»، پرده‌برداری باز بیشتر از فقدان جمهوریت در جمهوری اسلامی بود.
طی ۳۵ سال ولایت مداری خامنه‌ای و برگزاری ۱۰ مراسم تنفیذ و تحلیف دولت‌های متبوع نظام، این نخستین بار بود که «رئیس جمهور» نه به استعاره، بلکه مکرر و آشکار بر این تصریح و تاکید داشت که همه‌ی وزراء با صلاحدید ولی فقیه و اکثرشان هم به سفارش و دستور شخص او در لیست کابینه نشسته‌اند. خود خامنه‌ای در جاانداختن رسم ِهر چیز به اذن بیت و اینکه دولتِ وفاق ملی یعنی هیئت اجرایی مد نظر ولایت تعمد دارد. تائید همه‌ی وزراء از سوی مجلس، حمایت سپاه بازوی ولایت از کابینه و پرهیز دادن شریعتمداری هرزه‌گو از جر دادن چاک دهن، همگی نشانه‌اند. چینش به حُکمِ ولایت، در واقع پازلی بود از برنامه‌ای به درازای ۳۵ سال و اثبات اینکه جمهوری اسلامی اگرچه سلطانیسم نیست، اما ولایتی دارد که نمی‌خواهد بی موافقت او آب از آب تکان بخورد. به این اعتبار، پدیده‌ی پزشکیان تازه‌ترین نمود قلدری ولایت علیه «جمهوریت» ناپیدا در این نظام به نیت تضمین فرادستی ولی فقیه بعدی در سیستم است.
اصل کدامست: سیاست یا ساختار؟
سیاست یا ساختار، در فضای اپوزیسیونی ایران پرسشی است متدیک به درازای عمر جمهوری اسلامی با نتیجه‌ی نحوه مواجهه با آن. آیا تغییرات در نظام و اصلاح این سیستم، یا تمرکز بر صلبیت ساختار ولایی و تعیین تکلیف با ساختار را مقدم دانستن بر تزریق فلان یا بهمان سیاست به درون آن؟ حرف اولی‌ها در تحلیل نهایی این است که مبتنی بر اصل توازن قوا می‌توان بر همین ساختار ولایی، سیاست اصلاحی بار کرد و به باور بخشی‌شان حتی ساختار را متدرجاً تعدیل و آنگاه تغییر داد. حرف دومی‌ها اما اینکه، ساختار مستبد موجود برای دوام خود اگر هم به این یا آن «عقب نشینی قهرمانانه» تن دهد که اجباراً هم می‌دهد، بمنظور بازتولید ولایت است و لذا، مشکل سر جای خود. اولی‌ها با هر تنوع در ترکیب خود طی این ۴۵ سال، طیفی هستند با نام‌های «خط امام»، سازندگی، اصلاح طلب، اعتدال، اصلاحات قسماً ساختاری و اکنون هم «توافق ملی»؛ دومی‌ها ولی با هر تنوع در امر جایگزینی، شاخص به مشی گذار از نظام ولایی.
جمهوری اسلامی هیچگاه و نیز از همان آغاز، جمهوری در معنی متعارف نبوده است. اما چون سربرآورده از متن شورش – انقلابِ حاملِ اسلام سیاسی از یکسو و جمهوری‌خواهی ضد سلطنت و آمریکاستیز از سوی دیگر بود، از دل خود حکومت اسلامی در رنگ جمهوری بیرون داد و بر نظامی که رکن رکین ساختاری‌اش ولایت فقیه بود مولفه‌هایی از جمهوریت تحمیل شد. تجارب غنی بعدی اما نشان داد که نظام حاکم در سیر تکوینی خود پیوسته از عناصر جمهوری تهی میشود تا قدرت ولایی جنبه‌ی مطلقیت بیابد. اگر دهه‌ی نخست این کشاکش زیر اقتدار خاص خمینی و با دخالت‌های آمرانه‌ی او، ارثِ تثبیت ولایت از خود بر جای گذاشت، خامنه‌ای نابرخوردار از کاریزمای ولی فقیه اول، چالشِ حفظ و اقتدار ولایت فقیه در جمهوری اسلامی را با اتکاء بر میراث در شکل پروژه‌‌ای پیش برده است. صحت هر ارزیابی در اپوزیسیون جمهوری اسلامی همواره به این بوده که نظام را نه در جمهوری بلکه در مشخصه‌ی ولایی‌اش تبیین کند.
پدیده‌ی پزشکیان فتحی دیگر از سوی ولایت!
این هیچ تصادفی نیست که طیف اصلاح – اعتدال، نشستن پزشکیان بر کرسی ریاست جمهوری را پیشرفت نسبت به «خالص‌سازی» در وجود نمادهایی چون رئیسی رَفته و جلیلی‌های هنوز محفوظ برمی‌شمرد. این به وجدآمدن و جان تازه گرفتن از «موفقیت» اخیر، در هم‌خوانی با متدی است که اینان دارند و آن را چنین می‌خوانند: سیاست، ساختار را متاثر کرده و به عقب نشینی وا‌می‌دارد. از نظر اینها چون خامنه‌ای ابعاد بحران نظام را دریافته و بخاطر هراس از شبح سونامی‌های اجتماعی درون‌مرزی و فشارهای برون‌مرزی اندکی به اعتدالیون میدان داده است، پس راه اصلاحات هم گشوده است! این فهم که هر عقب‌نشینی را خوش‌بینانه اصلاح‌گری می‌نامد، نمی‌خواهد بپذیرد که این تاکتیک ولی فقیه فقط بر متن تداوم استراتژی ولایت کسب معنا میکند. اعلام بیعت بیش از پیش طیف اصلاح – اعتدال با مطلقیت ولایت فقیه، از نگاه راهبردی نه پیشرفت که پس‌روی است؛ گرچه هضم آن برای تاکتیسین‌های نزدیک بین نیازمند زمان!
دلبسته‌های تزِ امکان خوراندن سیاست به راس نظام چونان حلال مسئله‌ی ساختار نظام، مخالفان خود یعنی معتقدین به مشی تغییر ساختار حاکم را به بی‌سیاستی و تعلیق سیاست متهم میکنند. اما این ناصحان مدعی سیاست‌ورزی، جدا از عملکرد منافع در آنان و تعلقات مختلفی که دارند، به لحاظ روشی از بی‌ثبات‌ترین‌ها در سیاست‌اند. به این دلیل نیز که دولت‌محورند و عملاً با مانوورهای قدرت تنظیم سیاست میکنند. منش این اسیران اصلاح‌گریِ محض که گاه البته ناشی از بداخلاقی بیش از حد ولی فقیه موقتاً از تعبد هنجاری خویش فاصله می‌گیرند، کلاً تابعی است از اراده‌ی مقطعی قدرت. اینان با هر تنوع در خود، بی تامل بر قانونمندی نظام ولایی، تا «روزنه»ای کشف میشود، در سُکرِ شهود ناشی از چشمک زدن راس قدرت فرومی‌روند، پا در اصلاح نظام سفت میکنند و هر چیزی جز اصلاح‌طلبی را خشونت‌پروری و خارج‌نشینی می‌نامند. دسته‌ای شان به اصولگرای اصلاح طلب رای میدهند و دسته‌ی دیگر به محور مقاومتی.
راهبرد مبارزه با نظام یا راهکارِ تمکین به آن؟
بحث نه بر سر ضرورت و فایده‌مندی سیاست عقب نشاندن جمهوری اسلامی است و نه مخالفت با هر اصلاح جزیی اگر به سود مردم صورت گیرد. اصلاً جانمایه‌ی سیاست هدفمند اپوزیسیونالی، اعمال فشار است بر نظام بمنظور عقب نشاندن آن و پشتوانه‌ی چنین سیاستی، مبارزات جاری و برآمدهای جامعه‌ی جنبشی که در خیایان، کارخانه، دانشگاه، تظاهرات و اعتصابات و نیز نافرمانی‌های مدنی و نه گفتن به صندوق رای مهندسی شده چهره میکنند. اختلاف اپوزیسیون با شبه اپوزیسیون و نیمه اپوزیسیون، حتی بر سر امر تعامل چه بسا ضرور در فردایی از روزگار با این یا آن بخش از حکومت در شرایط درماندگی نظام و به محاصره مدنی درآمدن ولایت فقیه از سوی نیروی جنبش نیست. اما یک چنین امکانی در آینده آنهم فقط در حد یک احتمال، هیچ ربطی به رقصیدن‌های امروزین در میدان بازی ولایت فرمانروا ندارد. هم از اینروست که وجه مکمل مبارزه با نظام، روشنگری علیه توهمات زهرآگین و توهم‌آفرینی‌های ناشی از آنست.
مسئله، پایداری و استواری است در مبارزه برای گذار از جمهوری اسلامی بجای امید بستن به تغییر رفتار نظام. مبارزه‌ی پیگیر با ولایت فقیه و نه سپر انداختن در برابر مانوورهای خامنه‌ای تحت عنوان بهره‌مندی از فرصت به اصطلاح عقب نشینی او. وظیفه، درآمیزی با مبارزات جاری است نه تقلیل مبارزات مردم به این دغدغه که کارگزار جدید نظام چه خواهد کرد؟ عقل سلیم مبارزاتی توسل به شانس ولایی نمی‌جوید تا متهم به گم کردن سوراخ دعا شود. مسئله، پابرجا ماندن بر مبارزات مردمی و جنبش‌هایی چون «زن – زندگی – آزادی» است و مقابله با خوشه چینی از مبارزات مردم. مسئله، ارتقای رفراندوم عملی مردم در جریان «انتخابات»های اخیر است به تحقق رفراندوم ملی در نفی قانون اساسی مبتنی بر ولایت فقیه و نه تنزل تا سطح تمکین به مانوور ولی فقیه. مسئله، فهم اینست که دل بستن به پدیده‌ی پزشکیان، هم‌دستی است با تقویت موقعیت ولایت و لذا شراکت در تغییر مسیر روند مبارزاتی جامعه علیه نظام.
بهزاد کریمی ۴ شهریور ۱۴۰۳ برابر با ۲۵ اوت ۲۰۲۴
وقتی حرکت اخیر در کشور را مورد توجه قرار دهیم چنین بنظر می رسد ، خامنه ای
پذیرفته که رفتارش در سال ۸۸ اشتباه بوده و همچنین پذیرفته سنگ اندازی در مسیر دولت روحانی نیز اشتباه بوده است.
که باید گفت، پذیرش این اشتباهات بمعنی نوعی پذیرش گه خوردن است.
اما در این حرکت اخیر و بازی جدید،
ولایت دارد زیرکی بخرج می دهد
که موضوع رفتار مشکوک گذشته و پذیرش گه خوریش به حاشیه برود. و مواظب است در این حرکت رقبایش اعتباری پیدا نکنند. و اگر نتیجه مثبتی حاصل شد
در تاریخ خود را بگونه دگر معرفی کند و ویرانگری های تا کنونیش به حاشیه برود.
پرسشی است:
نوشتار آقا کریمی
و نظرات بعضی از نظر دهندگان
در خدمت اعتبار بخشی به خامنه ای است و یا بپرسش گرفتن او بخاطر ویرانی هایش است.
خواستم
در مورد روند حرکات داخل کشور
و مجموعه برون کشوری های و درون کشوری نکاتی بیاورم
که آنها چگونه رفتار می کنند دیدیم با توجه به سیاست جدید نظر دهیمطالب نیمه کاره خواهند ماند
این مطلب بماند شاید آینده شرایطتی پیش بی
سپاس ازاخبار روزبابت حذف سهمیه ولوموقتی۲کامنتی وبامید ادامه آن جهت امکان گفتگو:
سیامک گرامی؛
-شما رژیم ارتجاعی ج.ا راهمانند فرقا ن ومجاهدین محدود به ملاهاوصحبتی ازسیستم غارتگرانه سرمایه داری و پیوند آن باسرمایه داری جهانی(شرقی وغربی)نمیکنید
-سازمانهای چپ رامحدود به توده-اکثریت مینمایید.جهت اطلاع دههاسازمان چپ:
کومله؛پیکار؛رزمندگان؛راه کارگر؛اقلیت؛اتحادیه کمونیستها؛اشرف…ازابتدا ویا کمی دیرتربه افشای ماهیت جنایتکارانه و فاشیستی حاکمان پرداخته وشوربختانه به وحشیانه ترین شکل ممکن ازهمان۵۸باتوپ وتانک قتلعام شدند(ص۱۱۳:شرمندگی وپوزش آقای کریمی ازسیاست خصمانه اکثریت نسبت به سازمانهای خط۳:پیکا ر-کومله…)
مجاهدین م.ل(بعدها سازمان پیکار) دراوج اسلامگرایی شاه؛ ضربه محکم به اسلامیستها را البته با هزینه گزاف وارد کرد (۴۱اعدام زمان سلطنت و۵۶۰اعدام زمان اسلامیستها) وکومله بیش از۲۵۰۰ نفرو…
تمام دول غرب وشرق که برای رئیسی گریستند؛درتمامی دهه خونین۶۰وکشتار۶۷خفقان گرفته بودند
شاد باشید
چند اقدام «زینتی» نهج البلاغه خوان : چند زن، و یک سنی را وارد جمع کردند. اینها نماینده چه بخشی از مردم ایرانند؟ اصلن همه کابینه را زن و سنی بکنید، بناست چه مشکلی از جامعه حل بشود؟ کارهایی که انجام آنها در این مقطع ضروری و حیاتی هستند، عبارتند از : زندانی ها را آزاد کنید، شکنجه را ممنوع کنید.همه اخراجی را به کار برگردانید. فیلترینگ کثیف را از حلقوم مردم بردارید. حقوق بازنشستگان و کارگران و پرستاران و معلمان را بپردازد، اجباری شدن کچک ننگین را از زندگی زنان بردارید. نمایش مضحک اربعین را بردارید. سپاه مزدور و تروریست را منحل کرده و پرسنل سالم آنرا وارد ارتش کنید. تروریست های قدس را از عراق و لبنان و سوریه و یمن و جاهای ذیگر خارج کنید، و با هدر ندادن امکانات جامعه در این مسیر ویرانگر، همین امکانات را صرف مردم ایران کنید. رانت خواران و دزدان را شناسایی و به جامعه معرفی کرده، و اموال به سرقت رفته را پس گرفته و خرج مردم کنید. تشکیل حزب و سازمان و نهاد های مختلف مردم را آزاد کنید. فریب مردم بس
کامنت گذار گرامی سیامک. ش دوسلدورف، با سلام و تشکر از ابراز نظر و طرح پرسش. بسیارانی از دور و نزدیک در جریان هستند که من از اوایل سال ۶۲ نقد اندیشه و روش سازمان متبوعم و طبعاً نوع نگاه و عملکرد خودم به عنوان جزیی از آن را به نقد برخاسته‌ام. نوشتارها برای مدتی صرفاً درون سازمانی و مندرج اسناد آن بوده‌اند، ولی از سال ۷۰ ببعد به شکل نوشتاری منتشره و یا گفتار و مصاحبه رادیویی و تلویزیونی. شمارشان آن اندازه است که بتوان از ده‌ها مورد و شاید هم از نزدیک به صد یاد کرد. نوشتارها به ترتیب زمان تقویمی در نشریه‌ی کاغذی کار(اکثریت)، سایت اخبار روز، عصر نو، ایران گلوبال و … بعدها هم با تشکیل حزب چپ ایران و انتقال فعالیت حزبی من به حزب چپ ایران در سایت به پیش متعلق به این حزب. اما نزدیک به دهسال پیش بود که نقد و بررسی خود را در کتابی با عنوان «سیر گفتمانی ما» انتشار دادم که شکل پ.د.اف آن در ادرس زیر قابل دسترس است https://iranglobal.info/sites/default/files/2022-06/seire-goftmani.pdf موفق باشید.
در این کامنت بهزاد کریمی فقط مطلبی را بازگو کرده و سایتی را معرفی کرده است .
واقعا قابل درک نیست که چرا بدون هیچ دلیل ، ۴ منفی به این اطلاع رسانی داده شده است !
کامنت های زیادی نیز جهت تخریب ایده چپ ، تخریب ایده مبارزه ،مقاومت ،تخریب هر گونه الترناتیو ضد ج.ا ، در این سایت دیده میشود.
از نگاه من این منفی ها و این نوع کامنت ها بسیار هدف دار و جهت دار ، جهت شکاف و تخریب تولید میشوند .
میشود حدس زد در عصر قدرت زیاد شبکه های مجازی، چه نیروهایی از اینگونه تخریب ، تردید و ابجاد شک و شبهه ، استفاده میبرند !
جناب کریمی گرامی ممنون از آدرس لینکی که گذاشتید، کتاب شما را دانلود کرده و بعد از خواندنش برمیگردم به دنباله بحث؟ ولی استاد به چند سوالم در زیر هم میتوانستید مختصرا جوابی بدهید برای روشن شدن اذهان ما یا نه؟ با مروری سریع به فهرست تیترهای آمده در اول این کتاب بنظر میرسد جوابگوی برخی ابهامات شاید باشد؟ ولی انکار هم نکردید که بیژن جزنی نابغه چرا میگفت شرایط عینی واقعا موجود برای انقلاب علیه شاه آنزمان هنوز فراهم نبوده، شاید ابتدا بایستی توده مردم یا خلق را آگاه کرده باشید؟ اگر امروز از شما بپرسند که دشمن اصلی واقعی ایران و مردمش آیا اول شاه دیکتاتور و امپریالیسم آمریکا و سرمایه داری بوده یا حضور اسلام نکبتی ضد مدرنیته و وجود آخوندهای نحس واپسگرا چه خواهید گفت با نگاهی به گذشته و حال اسفناک امروز ایران؟ چرا سچفخا به نظرات عالمانه بیژن جزنی که شناخت عالی از جامعه ایران و بافت مردمش داشت توجه نشد و به انحراف رفت؟ شاید اثر منفی حزب توده سرسپرده هم بوده؟
تندرست و شادکام باشید تا فرصتی دیگر!
با درود؛
بنظرمیرسد شما نقش موثرشاه “مظلوم” وژاندارم منطقه درقدرت گیری روحانیون با ساخت هزاران مسجد و مدارس اسلامی خصوصی مانند کمال؛مفید؛علوی..و زندانها وکشتارانقلابیون درچند دهه؛ که شرایط را برای به قدرت رسیدن ارتجاع شیعی(جهت مقابله با رشد چپ و مبارزات انقلابی سازمانهای چریکی) فراهم کرد؛نادیده گرفته وبسادگی عبور میکنید.دراوج کشف خانه های تیمی و سرکوب مبارزان چپ و اعدام گلسرخی-دانشیان؛علی شریعتی درحسینیه ارشاد که توسط مطهری ساخته شده بود؛مشغول مخ زنی نسل جوان بود
صدوردارودسته خمینی ازغرب هم برای سرکوب انقلاب وکشتارمبارزان وچپ انقلابی ومقابله با آن دربهمن۵۷ صورت گرفت
یک نمونه کوچک از”مدرنیته”شاه:آلونک نشینهای فراوان که به لطف “انقلاب” شاه وملت؛دردهه ۴۰ ازروستاها آواره تهران شده بودند بعد ازمدتی تخریب وبانکهای خصوصی شهریار وعمران و…به جای آنها سربه فلک کشیدند.تخریب زاغه های حاشیه نشینان تهران ودرگیری با ماموران شهرداری درتابستان ۵۶؛جرقه قیام ۵۷ بود
نه به ستمگر-چه شاه باشه چه رهبر
جناب کهنسال، با جمله آخری شما کاملا موافقم (نه به ستمگر-چه شاه باشه چه رهبر)،ولی توجه نمیکنید که من از نظام شاهنشاهی سرکوبگر هم دفاع نکردم و نمیکنم فقط میگویم در مقایسه امروز ما و آنچه بر ما ایرانیان در صد سال اخیر بطور دردناک گذشت در مقایسه میشه گفت نظام فاسد ملایان و دیکتاتوری اسلامی به مراتب صدبار بدتر است و کارنامه رژیم شیعه فاشیستی ملاها ننگین تر است. من اعتراضم به سران روشنفکری چپ سابق این است که حداقل معروفترین جمله کارل مارکس را که دیگر شنیده بودن که گفته بود دین افیون یا تریاک توده هاست ولی بعد چطور با اراذل واوباش مذهبی خمینی اتحاد عمل داشتن و او را به عنوان رهبر ضدامپریالیست معرفی کردند. خب چه فایده دارد وقتیکه خمینی ضد امپریالیست آمریکا باشد ولی در درون حکومتش فاشیسم شیعی را میساخته؟ در همین نوشته بالا جناب کریمی هم آمده رهبری کاریزماتیک خمینی! ایا خمینی جلاد واقعا کاریزماتیک بوده یا خونخوار و عقبمانده ذهنی بیسواد ومرتجع؟ یکسری غش دارند و نسبت به خمینی ابراز ارادت و احترام!؟
گرامی سیامک
درود و سپاس از شما به خاطر طرح سوالات ارزشمندتان ، که سؤالات بسیاری از ما میباشند. تمام احزاب و گروه هایی که در آن سال‌ها از خمینی جنایتکار حمایت کردند، یک پوزش خواهی بلند و بالا به ملت ایران و به تاریخ بدهکارند. گویا در دوران عنقلاب ۵۷ فقط یک روشنفکر در ایران وجود داشت که به درستی گفت: صدای نعلین آخوند ها بسیار خطرناک تر از صدای پوتین نظامیان است و…!
حد اقل انتظار از گروه های چپ این بود، که در آن زمان از زنده یاد شاهپور بختیار حمایت می‌کردند.
جنایتکاران نظام سرمایه داری ازآخوندحیله گرتاجماعت کت وشلوارپوش(اصولگرا،اصلاح طلب؛پایدارچی..)ازاوضاع اطلاع کامل دارند ولی ازآنجاییکه همگی دریک کشتی نشسته اند نگران غرق شدن آنند.
خمینی:۲۶مرداد۵۸اگراز روز اول قلمها را شکسته؛احزاب راممنوع؛چوبه های دا ررا درمیدانها برپاکرده بودیم…
خمینی:۲۵آبان۶۰(اوج کشتارهای سال۶۰بالغ برصدها نفردر روز):
“حفظ نظام اوجب واجبات وحتی حفظ جمهوری اسلامی ازحفظ جان امام عصراهمیتش بیشتراست”
وای برآنانکه دیدند،شنیدندوهمکارشدند!
پزشکیان:اعضای کابینه باهماهنگی خامنه‌ای انتخاب شدند
حسین بازجو:بخاطرآبروی نظام،پزشکیان باید سخنان خود را پس بگیرد
روشنست که طبق ۴۵سال ازکارکرد استراتژیکی این نظام ضدبشری فتوای خمینی یکی از اهداف واصول اساسی ج.ا است
شنبه١٣مردادپزشکیان باشرکت درنشست ستاداربعین:
همۀ دستگاهها وبخش‌های دولتی،موظفند تعهداتشان درمورد اربعین را به بهترین وجه ممکن اجرا کنند
بازنشستگان۲سالست هرهفته کف خیابان فریاد میزنند“سفرۀ ماخالیه–وعده وعیدکافیه
جناب کریمی محترم حالا که پا به سنین پیری بالا گذاشتید (با آرزوی طول عمر!) وقتیکه نگاهی به گذشته ۴۵ سال پیش اوایل انقلاب لعنتی اسلامی میکنید چه نگاه انتقادی به عملکرد رفقای چپ آنزمان دارید و سهم شما که بدون شک پیشکسوت جنبش چپ کمونیستی بودید در روی کار آمدن خمینی مرتجع جلاد چقدر بوده؟ شخصا نمیفهمم اگرچه زنده یاد بیژن جزنی در کتابچه اش هشدار داده بود که اگر شاه هرچند دیکتاتور سرنگون شود رفقا مواظب باشید که ارتجاع سیاه مذهبی های شیعه مثل مار در کمین نشستند تا به قدرت برسند و آنوقت مشکل جنبش چپی سخت تر و حتی غیرممکن میشود که همین نظر جزنی مغز متفکر کمونیستی درست هم از آب درآمد. خب چرا به هشدار بیژن جزنی توجه نکردید؟ آیا یک نیروی انقلابی چپ ترقی خواه باید دنبال خمینی مرتجع راه می‌افتاد یا امثال جنابعالی کمتر شناختی روی آن آخوند فاشیست داشتید؟ شده تا حالا در جایی به حرکت خودتان در گذشته انتقاد هم بکنید؟ آیا امروز جنبش کمونیستی آنزمان را بیراهه میدانید؟ روشنگری کنید چطور به فاجعه ج.ا. رسیدیم؟؟
کسی که از زنده یاد بیژن جزنی نقل قول می کند . وظیفه دارد در مورد یا موارد «ادعا » یش از همان مرجعی که خوانده یا شنیده درست و دقیق نقل قول کند. نه هر چه دلش خواست بنویسد.
درمورد گدارازحکومت پادشاهی مطلقه به حکومت مشروعه دربین سالهای ۵۵ تا ۵۷ نیز دقیقا همان طور که در صحنه جهانی و ایران صورت گرفت بنویسد. در صورت جوانی و نبودن در آن شرائط عجیب که تصمیمات درپشت درهای بسته بین شاه و نزدیکانش با اربابان وسران ارتش و نمایندگان خمینی صورت می گرفت پرت و پلا ننویسد.
درآن روزگارهیچ جریان سیاسی دیگری در مذاکرات و انتقال قدرت وجود نداشت. توده های میلیونی و گروههای سیاسی که حق فعالیت نداشتند ازاتفاقی که در حال فروپاشی حکومت کودتا بود صد البته خوشحال بودند.جنابعالی انتظار دارید که نیروهای چپ باید در آن واقعه در کنار نیروهای حکومت نظامی و ساواک قرارمی گرفتند تا روحانیون به رهبری خمینی به قدرت نرسند؟
بر اساس کدام منطق از مردم و نیروها که ۲۵ سال زیر بار زور زندگی کردند چنین انتظارداری؟ چرا لطفا بنویس
منبع: تاریخ سی ساله ایران، جلد ۱، بیژن جزنی! سرچ کنید در اینترنت مجانی قابل دانلود است! آدم عاقل بین بد و بدتر قاعدتا بد را انتخاب میکند نه بدتر را. به نظرم نظام شاهی هرچند بد ولی بدتر از استبداد خمینی نبوده که پیشاپیش در کتب و رساله هایش افکار پوسیده دوران صدر اسلامی را نوشته بود طوریکه در نامه ای به شاه حتی اعتراض کرد که چرا به زنان حق رای داده که سندش موجوده! خب وقتیکه چنین آدم مرتجعی میآید رهبر میشود و میخواهد انقلاب را بدزدد و از گروه های سیاسی دیگر استفاده ابزاری میکند چرا سران سیاسی خصوصا چپ روشنفکر گذشته ما باید فریب وعده های تو خالی خمینی را میخوردند که بعدا گفت خدعه کردم و در اسلام برای پیشبرد اهداف اسلام دروغ هم لازم میشود گفت یا مردم را فریب داد! مراجعه کنید به همه سخنرانی خمینی مرتجع که در یوتیوب هست چه وعده هائی دروغینی داده که بعد از محکم کردن میخ قدرتش زیر همه حرفهای دمکراسی و آزادیخواهی زد مثل قولش که حتی کمونیستها هم مجازند فعالیت بکنند! بحث برسر انتخاب عاقلانه! است!
یک – مغلطه نکن و نقل قولت ربطی به بیژن جزنی نداشت.
دو – مردم و مخالفان پدر تاجدارت و اربابانش علیه استبداد و تبعیض ۲۵ سال مبارزه کردند.
سه – در سال ۵۵ آمریکا دوباره وارد صحنه سیاسی ایران شد.
خواسته های نیروهای موجود در آن زمان متفاوت بود. فقط شاهی ها داستان خود را تعریف می کنند و تو هم از آن قماش هستی.
چهار – حکومت پادشاهی منحل شد. تو نمی تونی تغییری در آن چه واقعا اتفاق افتاد انجام دهی.
پنج – این حکومت هم به همانجا خواهد رفت.
شش-بحث شاه بهتر بود یا خمینی مضحک ست.
هیچ حکومت پادشاهی که در این صد سال منقرض شدند مثل شما برای آنها چونه نمی‌زنند. مثل ا ینکه بگی تزار از استالین بهتر بود.
دو کلمه حرف حساب بزن
جناب پرویز صدری سعی کنید در تبادل نظرتان با دیگران کمی محترمانه برخورد کنید و ظرفیت انتقاد پذیری خودتان را بالا ببرید وگرنه دیگران هم بلدند برخورد چاله میدانی با شما بکنند! اولا آنچه من از بیژن جزنی گفتم خود بهروز کریمی میتوانست آنرا رد کند که نکرده. دوما در صفحه ۵۵ همان کتابش دیدگاه بیژن آمده که زمینه انقلاب علیه شاه یا شرایط عینی واقعا موجود برای سرنگونی شاه فراهم نیست شاید که خطر روی کار آمدن روحانیون را پیشاپیش خوب تحلیل کرده بود؟ چون هزاران مسجد و غیره پایگاه در بین مردم داشتند که نیروهای چپ به غیر از دانشگاه ها نداشتند! خب معلومه وقتیکه انقلاب راه بیافتد مرتجعین مذهبی پیروز میشوند. سوما تغییر رژیم شاهی بدون چراغ سبز قدرتهای خارجی غیر ممکن بود و بیشتر توطئه ای درکار است وگرنه خمینی دجال را تا شروع انقلاب کمتر کسی میشناخت!درضمن فراموش میکنید که حالا ملاها صاحب ثروت چاه های نفت ایران هم شدند که برای حفظ حکومت شان خرج میکنند.حالا شما بشین بگو انقلاب ۵۷ اتفاقی است که افتاده دیگه، راحت!
درود و سپاس بهزاد گرامی بابت مطلب ارزشمندتان
به درستی برخی از هموطنانمان صحبت از : انتصابات، انتخابات بازی ، تئاتر روحوضی ، تدارکاتچی، آبدارچی، پادو، نخودی، زرشکیان، ناجمهوری و… میکنند. این خود گویای تیزبینی مردم میباشد.
دوستی شوخ طبع ، نظری خاص در این رابطه داشت. او با طنزی گزنده میگفت که رئیس جمهور در ایران ، نه نقش رئیس جمهور، بلکه ” نقش دیوار” را بازی میکند.
پرسیدم، نقش دیوار دیگر چگونه نقشی است؟ پاسخش طنزی گزنده، و البته ساختگی، بود. گفت که در فیلم های وسترن، همیشه یک نفر باید نقش دیوار را بازی کند.
از آنجاییکه فیلم های وسترن در وسط بیابان و صحرا بازی میشوند، باید هر وقت که گانگستر اصلی فیلم، قضای حاجت داشت، به پشت دیواری برود و آنجا بشاشد. از آنجاییکه در صحرا و بیابان دیواری نیست، یک فلک زده ای میبایستی نقش دیوار را بازی کند. به این میگویند نقش دیوار، همان نقشی که خاتمی از آن به عنوان ” تدارکاتچی ” نام برده است!
نقش رئیس جمهور در ایران نیز همین نقش دیوار است.
حاصل عشق مترسک به کلاغ، مرگ یک مزرعه بود : آنان که در این نمایش مضحک انتصاباتی، تیغ ولی فقیه انسانکش را تیز کرده اند، نه تنها عناصر و باند هایی هستند که در اینجا کاربران بدرستی به آنها اشاره کرده اند، بلکه شبه روشنفکرانی هم هستند که سفسطه گر هستند، و روز وشب صفحافی را پر میکنند و ویدیوهایی را صادر میکنند، تا گنجشک را رنگ کنند و به نام قناری به فروش برسانند. افرادی سفسطه گری همانند عباس عبدی، احمد زیدآبادی، محمد خاتمی، و همانندشان، که گویا عشق نهج البلاغه خوان را به ولی مطلقه فقیه، «تاکتیکی» میدانند که پزشکیان، در مقابل خامنه ای اتخاذ کرده است تا کارهای خودش را پیش ببرد.اینها از حیله گری آخوند جماعت، چندان اطلاعی ندارند. از پزشکی که، بر خلاف سوگند نامه بقراط، در دانشگاه تبریز دانشجو میکشت، و در بیمارستان ها حجاب اجباری بر سر زنان میگذاشت، انتظار معجزه را تبلیغ میکنند. به این رانت خواران سفسطه گر، باید گفت : عرض خود میبری و زحمت ما میداری. وقت همگان خوش!
هیچ معلوم نیست که اپوزیسیون برای آینده ایران چه برنامه ای دارد ؟ اگر سئوال شود بعد از سرنگونی این نظام برنامه شما چیست ؟ همان جواب “همه باهم ” و “بحث بعد از مرگ شاه ” داده میشود .
البته چه نویسنده و چه کامنت‌گذاران هنوز انقلاب “زن زندکی آزادی” را در دستور روز قرار میدهند . انقلابی که مبلغ چنین اهدافی است :
” از همین رو، این جنبش برآن است تا برای همیشه به شکل‌گیری هرگونه قدرت از بالا پایان دهد و سر آغاز انقلابی اجتماعی و مدرن و انسانی برای رهائی مردم از همه اشکال ستم و تبعیض و استثمار و استبداد و دیکتاتوری باشد”.
ناگفته نماند که این مطالبات از :”منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی ایران” است که حتی در تخیلات هم نمی‌گنجد !؟
جناب کریمی به نکات مهم و تعیین کننده اشاره کرده اید. شایسته است کسانی که هنوز از این رژیم حمایت می کنند و بذر توهم می کارند را نیز افشا کنید. جریان منشعب از فداییان با نام فداییان اکثریت به همراه جریان بابک امیر خسروی و فعالان مرتبط با آنها بخصوص فرخ نگهدار و ملیحه محمدی جزو جریانی بودند که علنا و تلویحی مردم را به شرکت در انتخابات تشویق کردند. اینها از دوستان و رفقای دور و نزدیک شما بوده اند. قبلا شما در مقالاتی مفصل سایت ده مهر و رضا فانی یردی را مورد نقد قرار دادید. شایسته است با توجه به اینکه این افراد امکانات گسترده رسانه ای همچون بی بی سی را در اختیار دارند، “کارپایه” بعدی خود را متوجه دوستان و رفقای دور و نزدیک خود معطوف کنید تا کمکی به توهم زدایی بیشتر بشود.
کاملا با جنابعالی موافقم .
در نبردهای طبقاتی نمیتوان ونباید بی طرف باقی ماند!
افرادی که نام بردید بخصوص نگهدار و ملیحه محمدی و دیگرانی که دارای تریبون ثابت در شبکه های خارج کشور هستند ، با حمایت شان از ارتجاع اسلامی و مواضع میلتاریستی و تروریستی حکومت ، در عصر شبکه های اجتماعی و قدرت رسانه‌ها ، بیشترین صدمه و ضد تبلیغ برای مبارزین
عدالت اجتماعی و کل چپ ایران محسوب میشود !
از دیدگاه من مبارزه ایدئولوژیک با این افراد ، همان مبارزه با ج.ا است !
ولین کارپزشکیان حمله گاز انبری به صندوق بازنشستگان وغارت آن برای راهپیمایی اربعین وهمنشینی با هسته سخت قدرتبود ونشان داد که مداحی زبردست وحجاب بانی ماهراست.ولی فقیه وسپاه (دولت اصلی) مجهز به کروز وبالستیک حرف اول-آخر را میزنند.او /ازابتدا هم ادعایی نداشت؛گفته بود:که [ذوب درولایت؛اصولگرای اصلاح طلب؛ادامه دهنده راه رئیسی وکابینه خود را براساس نظرات سیدعلی انتخاب میکندوکسی حق توهین به رهبر ندارد واختیاری هم برای آزادی زندانیان سیاسی و…نداشته و از رهبری هم بابت هدایت از درآمدن نامش از صندوقها تشکر کرد].
این تیم فرخ-ملیحه وشرکا بود که هندوانه زیربغل او گذاشته وجراح سرسپرده حاکمیت؛پزشک همدست وحامی جنایتکاران (مثال:اعدام ۸ دانشجوی پزشکی هوادارسازمان پیکار دانشگاه تبریز و پزشکان خوشنام بهایی آن شهرواعدام دسته جمعی ۵۹ کودک وجوان مهابادی درزندان تبریز…)را بزک؛”صادق؛پاکدست و با مردم داغدیده کردستان مهربان…”؟! معرفی کردند.
کابینه “وفاق ملی”او؛نظامی-امنیتی وکابینه بحران است.
تاریخ وقایع را نباید جابجا شود!
آخوندیسم حاکم خودش خدای خدعه و فریب است.
چپاول این صندوق برای فریبکاری بنام چهلم
مربوط به زمان قبل از جابجای این پزشکیان است.
رژیم تبهکار و جنایتکار شیعه فاشیستی ملاها همواره سعی میکند نظام فاسد و ساختار پوشالی آنرا به عنوان جمهوری بفروشد که جنسی بنجل است مثل خود ملارهبر خامنف. نباید فریب بازی همیشگی این دیکتاتوری اسلامی را خورد که برگزاری انتخابات پیشاپیش مهندسی شده جعلی با نتایج دستکاری شده دلیلی بر جمهوریت این ساختار استالینیستی فاشیستی نمیشود چون در یک نظام جمهوری حتی شخص رهبر توسط اکثریت آرای مردم انتخاب میشود نه اینکه ملارهبر دست گماشته باند مافیای قدرت خودی ها باشد. خامنه ای یک رهبر تحمیلی است نه انتخاب شده توسط مردم که بعد از ۳۵ سال حکومت یکنفره اش هنوز منفورترین سیاست باز در بین اکثریت مردم ایران است. خب این چه جمهوری مسخره ای است که ملارهبر حق وتو بر همه چیز را دارد اگر مطابق میلش نباشید. یعنی دیکتاتوری مطلقه! پزشکیان هم عروسک خیمه شب بازی در سیرک ملارهبر و نوکر است که آورده شده تا نظام فاسد را از فروپاشی شاید کمی به تاخیر بیاندازد. ۸۵% اکثریت بزرگ مردم به ج.ا. شیعه فاشیستی نه خودشان را بارها گفتند!!
“پدیده‌ی پزشکیان تازه‌ترین نمود قلدری ولایت علیه «جمهوریت» ناپیدا در این نظام به نیت تضمین فرادستی ولی فقیه بعدی در سیستم است.”