جنگل و ما
جنگل
وسیع و تنیده
با ریشه‌هایی که
به قلب زمین می‌رسد
ما
با ریشه‌‌های جدا شده اما
تُنکیم و پراکنده
در سطح زمین.
جنگل پیوند بی‌شمار درختانی
که تنه به تنه
پشت هم ایستاده‌اند
یکی اگر خم شود
نزدیکانش
جمع شده و نگه‌ش می‌دارند
و چنانچه بیافتد از دلش
جنگلی دیگر رشد می‌کند.
ما که دور از هم
ریشه زمین گذاشته‌ایم اما
زیر بار کوله‌هایمان می‌مانیم
همچنان خم شده
و وقتی که بیافتیم
افتاده‌ایم و کسی نیست
باری از دوشمان بردارد.
جنگل
رویش شاخه‌ها با هم
انگشتانی که قلاب کرده‌اند
تا دیگری‌ها نیز
از نردبام نور
بالا بروند
و به آفتاب برسند.
ما در تاریکی تک‌افتادگی اما
همچنان دست و پا می‌زنیم
و هر چه هم یکی
برای خودش به تنهایی
رشد کند و بالا بکشد
به آسمان ستاره‌های جهانی
نمی‌رسیم.
/
نیلوفر شیدمهر – ونکوور
۳۰ ژوئیه ۲۰۲۴
