گزارشی از سرکوب زنان زندانی زندان وکیلآباد مشهد
طی روزهای گذشته، گزارشهایی از اعتراض های زنان زندانی محبوس در زندان وکیل آباد مشهد، منتشر شده است.
بنا بر این گزارشها، اعتراض زنان زندانی به شرایط بسیار نامناسب زندگی در بندهای این زندان که در دو نوبت انجام شد با سرکوب خشن ماموران صورت گرفته است.
به گفته یک عضو خانوادههای یکی از زندانیان زندان وکیلآباد مشهد، اولین اعتراض در اولین هفته مرداد و همزمان با گرمای شدید در مشهد و دومین اعتراض نیز روز شنبه ۱۳ مرداد انجام شد و زندانیان زن در زندان وکیل آباد مشهد به مشکلات خود اعتراض کردند و «شیشهها، مهتابیها، و دوربینها» را شکستند. دلیل اصلی، گرمای طاقتفرسای بندها و آشپزخانه بود که از سوی زندانیان به جهنم تشبیه شده است اعلام شده است. آنها همچنین به «افتضاح بودن غذا»، کثیف بودن آشپزخانه، نبود یخچال و لباسشویی، وجود جانوران مضر مانند ساس، سوسک، و موش، نبود وسایل گرمکننده در زمان سرما و یا نبود وسایل تهویه هوا در زمان گرما، کثیف بودن پتوها، و ازدحام بیش از حد زندانیان در بندها اعتراض کرده اند.
نظافت بندها با زندانیان است، اما حتی مواد شوینده و ضد عفونیکننده به آنها داده نمیشود و از طرف دیگر، در شرایطی که ماشین لباسشویی در دسترس زندانیان نیست، آنها مجبور هستند تا در حمام، دستشویی و یا در جایی که خود و یا ظرفهایشان را میشویند، لباسهای خود را بشویند.
ساختمان زندان بسیار قدیمی است و برای مدت طولانی، به آن رسیدگی نشده، دیوارها قارچ و کپک زده هستند و زندانیان را به بیماریهای پوستی دچار می کنند. ورود داروهای پوستی به زندان ممنوع است و بهداری به مشکلات زنان توجه ندارد و زندانیان مورد درمان قرار نمیگیرند.
در پی نخستین اعتراض، به دستور رئیس زندان وکیلآباد (علی عبدی)، ماموران گارد ویژه وارد زندان زنان شدند و اقدام به سرکوب و ایجاد رعب و وحشت زندانیان کردند. برخی از زندانیان مورد ضرب و شتم نیز قرار گرفتند که از سوی بهداری زندان مداوا نشدند.
در اعتراض دوم زندانیان یه طور شدیدتری مورد حمله ماموران قرار گرفتند. درهای سلولها دستکم به مدت ۸ ساعت بسته شدند و در نتیجه، دسترسی به دستشویی، کارگاه، فروشگاه، هواخوری و بهداری ممنوع شد.
به دستور رئیس و حفاظت فیزیکی زندان، برخی از زندانیان برای تنبیه به بند آسایش که تنبیهگاه (شکنجهگاه) زندان است، منتقل شدند. برای برخی از زندانیان پرونده شورای انضباطی باز شد و همچنین برخی از این زندانیان از ملاقات، تماس و مرخصی محروم شدند.
در بند موسوم به «آسایش»، زندانیان به صورت صلیبی، به تخت بسته شدند. چون دستان و پاهای زندانیان در این وضع به چهارگوشه تخت دستبند زده میشود، به طور معمول، باعث زخمی و خونی شدن دستان و پاهای زندانیان میشود.
در این نوع تنبیه تنها برای دستشویی، دستان زنان باز میشود. در زمان غذا خوردن، زندانی تنها با یک دست امکان خوردن غذا را دارد. همچنین زنانی که در این بند هستند که مدام و به اجبار باید داروهای خوابآور مصرف کنند.
امیر پاسبان” (مدیر داخلی زندان)، “جاهدی” (رئیس حفاظت اطلاعات)، “ولی خانی” (جانشین رئیس حفاظت) در کنار علی عبدی، رییس زندان، از عاملان اصلی سرکوب و شکنجهی زنان زندانی در زندان وکیلآباد مشهد هستند.