اعلام پیروزی مادورو در انتخابات ریاست جمهوری نه تنها واکنش اپوزیسیون داخلی و جامعه بین‌المللی به‌ویژه آمریکای لاتین را برانگیخت بلکه حزب کمونیست این کشور هم با انتشار بیانیه ای اعلام کرد علیه تقلب در نتایج انتخابات و مداخله خارجی در امور ونزوئلا است.
کمیته مرکزی حزب کمونیست ونزوئلا پس از انتشار گزارش انتخابات و تداوم ریاست جمهوری مادورو با انتشار بیانیه ای اعلام کرد: وضعیت کشور بسیار پیچیده است. مناقشه سیاسی بین دو بلوک هژمون بورژوازی ملی در نتیجه کاستی های انتخابات ریاست جمهوری در ۲۸ ژوئیه به اوج خود می رسد. از یک سو حزب PSUV جناح بورژوازی که نماینده سیاسی خود را در حاکمیت دارد به کنترل سیاسی دولت چسبیده و حتی به تقلب در انتخابات متوسل می شود و از سوی دیگر احزاب بورژوازی سنتی (…) به برنامه سابق خود برای جلب دخالت خارجی باز می گردند.
در این مناقشه برای طبقه کارگر ونزوئلا، همه چیز سیاه و سفید نیست. این درست نیست که مطالبه حق شفافیت در روند انتخابات و احترام به اراده اکثریت مردمی که در پای صندوق های رای بیان شود به معنای جانبداری از نیروهای سیاسی راست سنتی و امپریالیسم تلقی شود.
جناح بورژوازی در قدرت با این سیاه نمایی خام به دنبال رد صلاحیت و جرم انگاری مبارزات مشروع کارگران و طبقات مردمی است که امروز خواستار شفافیت، بازشماری و تأیید نتایج انتخابات هستند. نیروهایی هستند که حتی از خارج از کشور سعی در تحمیل تز شر کوچکتر دارند، حتی اگر این به معنای تایید یک تقلب انتخاباتی فاحش باشد. (…)
همانطور که ما اعلام کردیم (…)، هیچ یک از این احزاب دو جناح متضاد بورژوازی نماینده منافع و آرزوهای طبقه کارگر ونزوئلا نیست. (…) این به آن معنی نیست که تحریم ها در بروز بحران در کشور بی تاثیرند، بلکه نیکلاس مادورو از قدرت سرکوب دولت برای محافظت از سرمایه داران در برابر تأثیرات این تحریم ها استفاده کرده و عواقب آن را برای کارگران و مردم تشدید می کند.
به همین دلیل است که دولت به بهبود اقتصادی و رونق سرمایه گذاری خصوصی می بالد، در حالی که کارگران تقریباً تمام حقوق کار و اجتماعی خود را از دست داده اند. (…)
دولت PSUV برای طبقه کارگر ونزوئلا بیانگر هیچ گونه پیشرفتی نیست، برعکس، تجسم حادترین و پست ترین نیازهای سرمایه در مرحله بحران عمیق سرمایه داری رانتی و وابسته ونزوئلا است.
بحران سیاسی کنونی تجلی خشونت آمیزی از ویژگی های خاص اختلاف تاریخی بین جناح های بورژوازی ملی و جهانی برای کنترل درآمدهای نفتی ونزوئلا است.
حزب کمونیست ونزوئلا PCV برنامه استراتژیک خود برای ساختن آلترناتیو طبقه کارگر در برابر دو قطب بورژوازی را حفظ می کند. (…)
اجازه دادن به یکی از دو جناح بورژوازی برای پیروز شدن از طریق تقلب در انتخابات یا کودتا، گامی در جهت تحکیم یک رژیم استبدادی و تهاجم سرمایه داری علیه کارگران ونزوئلا است.
انتخابات ریاست جمهوری و اتخاذ موضع حزب در قبال آن باعث شد شکاف در حزب کمونیست ونزوئلا (PCV) عمیق تر شود. چند روز پیش از انتخابات کمیته مرکزی تصمیم به اخراج دو تن از اعضای قبلی رهبری از حزب گرفت. این تصفیه علاوه براورسولا آگیله را Úrsula Aguilera، شامل کارلوس ویمر Carolus Wimmer دبیر قدیمی امور بین المللی PCV هم بود. هر دو عضو باسابقه ی حزب متهم‌اند که به “طرح دولت نیکلاس مادورو برای انحلال حزب« تاریخی» کمونیست پیوسته اند.
پیشینه ی این انشعاب در درجه اول تضییقات قانونی توسط دولت نیکلاس مادورو علیه PCV است. در اوت ۲۰۲۳، دادگاه عالی اعلام کرد که رهبری منتخب حزب که شش ماه زودتر در کنگره حزب انتخاب شده بود، برکنار شده و کنترل را به گروهی به رهبری “هنری پارا ” که قبلاً کمتر شناخته شده بود، واگذار کرد. این امر باعث شد PCV «رسمی» به اردوگاه دولتی بازگردد و روز یکشنبه با آرم حزب کمونیست از مادورو حمایت کند. اما حزب کمونیست سنتی مشی مستقل خود را حفظ کرد و علیه هر دو نیروی جناح سرمایه داری که برای کسب کرسی ریاست جمهوری به مصاف هم رفتند موضع گرفت.
پیش از برگزاری انتخابات ۶ حزب کمونیست آمریکای لاتین: حزب کمونیست آرژانتین، حزب کمونیست انقلابی برزیل، حزب کمونیست السالوادور، پلاتفرم کارگران کمونیست ایالات متحده، حزب کمونیست مکزیک، حزب کمونیست پاراگوئه با انتشار یک اعلامیه مشترک نوشتند: برخلاف آنچه که تبلیغات دولت اشاعه می‌دهند، این انتخابات در ونزوئلا، به دلائل بسیار، از جمله به دلیل ممانعت عمدی از ثبت نام نامزدهای احزاب و نیروهای انقلابی، ماهیتی عمیقاً ضد-دموکراتیک دارد. در این اعلامیه همچنین تاکید شد: «ما دروغی را که دولت و رسانه‌های آن سعی می‌کنند درباره یک «انشعاب» در حزب کمونیست ونزوئلا اشاعه دهند نمی‌پذیریم. هر نگاه صادقانه و جدی نشان می‌دهد که این یک حمله غیرقابل قبول ضدکمونیستی دولت است.»
در این اعلامیه امضاکنندگان در همبستگی با حزب کمونیست ونزوئلا نوشتند: ما همبستگی خود را با کارگران ونزوئلا، و با حزب کمونیست ونزوئلا، کمیته مرکزی آن به رهبری دبیرکل آن، رفیق اسکار فیگوئرا، و همه مبارزان آن، و همچنین با جوانان کمونیست ونزوئلا اعلام می‌کنیم.
یکشنبه گذشته ونزوئلایی‌ها در مهم‌ترین انتخابات ربع‌قرن گذشته که تحت حکمرانی حزب سوسیالیست برگزار شد، در صفوف رأی‌گیری حاضر شدند و امیدوار بودند تا بتوانند در روندی انتخاباتی، حزب سوسیالیست را از قدرت برکنار کنند اما مادورو فعلا بر کرسی قدرت نشسته و با توسل به قهر می کوشد اعتراضات را خاموش سازد. واکنش مادوررو نشان می دهد که او به جای توجه به خواست اکثریت مردم ونزئلا و کشورهای آمریکای لاتین برای شفاف سازی نتایج انتخابات، قصد دارد یک دوره ۶ ساله دیگر در جایگاه خود باقی بماند.
پس از اعلام نتایج انتخابات، اعتراضاتی در حمایت از گونزالس رقیب انتخاباتی مادورو شکل گرفت و نیروهای امنیتی و حامیان دولت برای مقابله وارد شدند. به‌گفته دادستان کل ونزوئلا، دست‌کم ۱۷ نفر کشته شده‌اند
با درود
یکی از عوامل اصلی رشد و رواج پوپولیسم در امریکای لاتین همین احزاب کمونیست بنیادگرا هستند. تازه کمی از خواب بیدار شده‌اند. چپ هنوز و عمدتاً اسیر بنیادگرایی و نگرش اردوگاهی است.
توقف در هر فکر و دست‌آوردی به آئین‌سازی و مذهب‌وارگی می‌انجامد.
مقاله بسیار خواندنی که بار دیگر ثابت میکند که سوسیالیسم اگر دموکراتیک و اکولوژیک نباشد ،سوسیالیسم نبوده بلکه نوعی سرمایه داری فاسد دولتی است !
مگر در ونزوئلا سوسیالیسم برقرار است ؟ به حق چیزهای نشنیده !!!!