اکنون دار و دسته نتانیاهو نقشه بعدی را می کشند. هدف حداکثری، حمله آمریکا به ایران است به بهانه اقدام تلافی جویانه ای که خامنه ای وعده آن را داده است. هدف حداقلی نتانیاهو، تبدیل لبنان به غزه دوم است
طبق یک نقشه جنایتکارانه دولت اسرائیل، اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس همراه با یک محافظش در تهران به قتل رسید. این اقدام آن قدر رسواست که حتی دولت فاشیستی نتانیاهو هم می ترسد رسما مسئولیت آن را به عهده بگیرد، ضمن آنکه برای مصرف داخلی در خود اسرائیل، خشنود است از این که کسی در این که قاتل هنیه کیست، تردیدی ندارد.
ترور هنیه مرا به یاد ترور زنده یاد قاسملو توسط جمهوری اسلامی انداخت: با یک نیروی مخالف وارد مذاکره می شوی و در عین حال نقشه قتل فرد اصلی مذاکره کننده در طرف مقابل را اجرا می کنی. پشتت هم گرم است به حمایت قلم به مزدانی که مقتول را تروریست می خوانند. قصد من اصلا مقایسه ماهیت و جایگاه قاسملو و هنیه نیست. موضوع اصلی نفس عمل است که در دو مورد بسیار مشابه است.
صرف نظر از رذالت و فرومایگی کسانی که عرف هزاران ساله مذاکره را این چنین زیر پا له می کنند، قتل روی داده در تهران از جهات دیگری نیز جنایتی بزرگ است.
این قتل با یک نیت بسیار جنایتکارانه صورت گرفته است، با این نیت که به جنایتی بسیار هولناکتر و بزرگتر از قتل دو نفر بیانجامد. دولت نتانیاهو سالهاست می کوشد بین ایران و آمریکا جنگی تمام عیار آغاز شود. تنها ظرف کمتر از شش ماه، این تلاش دو نمود بسیار چشمگیر داشت. نخست، حمله به محوطه سفارت ایران در دمشق و اینک، قتل در مرکز جمهوری اسلامی ایران و هدف گرفتن یک مهمان رسمی بلندپایه. در هر دو مورد، مهمترین هدف این بوده است که بین ایران و آمریکا درگیری مستقیم نظامی روی دهد. چنین جنگی اگر درگیرد، تلفاتی خواهد داشت که مرگ دو نفر در انفجار شمال تهران را تحت الشعاع قرار خواهد داد. در جهان وارونه ما، کسی که با چاقو یکی دو نفر را می کشد تروریست است، اما دولتمردی که در پناهگاه امن نقشه قتل هزاران و صدها هزار نفر را می ریزد، تروریست نیست.
تاثیر قتل تهران بر مردم فلسطین نیز در طراحی نتانیاهو جا داشته است. مردم غزه که اسرائیل در ده ماه گذشته چهل هزار نفر از آنان را سلاخی کرده است، کورسوی امیدی داشتند به این که معامله آزادی گروگانهای اسرائیلی در ازای خاموشی ولو موقت سلاحهای آمریکایی ارتش اسرائیل، سر گیرد. دولت اسرائیل این امید را به یأس تبدیل کرد، شاید با این حساب که مردم غزه عاقبت به کلی از ماندن در خانه منصرف شوند و پاکسازی قومی غزه پیش برود.
اکنون دار و دسته نتانیاهو نقشه بعدی را می کشند. هدف حداکثری، حمله آمریکا به ایران است به بهانه اقدام تلافی جویانه ای که خامنه ای وعده آن را داده است. هدف حداقلی نتانیاهو، تبدیل لبنان به غزه دوم است.
باز بدون این که قصد یکسان نگاری شرایط بسیار متفاوت تاریخی را داشته باشم، ناچارم بگویم عملکرد دولت اسرائیل در ده ماه گذشته، مرا به یاد نقشه مرحله به مرحله آلمان نازی در سالهای ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۱ انداخت. آلمان در دو سال اول جنگ جهانی دوم، یک رشته جنگهای برق آسا – به آلمانی بلیتس کریگ – به راه انداخت. نخست، همه نیروی نظامی آلمان روی لهستان متمرکز شد که ظرف چند هفته از پای در آمد. تنها پس از یکسره کردن کار لهستان بود که هیتلر توانست نیروی اصلی ارتش خود را به غرب بفرستد و نخست کشورهای سه گانه بنلوگز و بعد در جنگی طولانی تر، فرانسه را تسخیر کند. و تنها پس از تسلیم فرانسه بود که تدارک حمله به اتحاد شوروی وارد مرحله جدی شد و یک سال پس از حمله به فرانسه به اجرا در آمد.
حالا در ابعاد بسیار کوچکتر، فاشیستهای اسرائیلی نقشه ای را با الگوبرداری از هیتلر به اجرا گذاشته اند. آنها مانند هیتلر دیوانه نیستند که گمان کنند می توانند کل غرب آسیا را اشغال نظامی کنند. نقشه آنها این است که غزه و کرانه غربی رود اردن را مانند بلندی های جولان ضمیمه خاک اسرائیل کنند. بدین منظور، یا باید رسما اسرائیل را یک دولت آپارتاید اعلام و اعراب را از مابقی حقوق شهروندی محروم کنند، یا باید نیمی از جمعیت را از کشور بیرون کنند، یعنی پاکسازی قومی در ابعاد هفت – هشت میلیونی.
مکمل این نقشه، ایجاد به اصطلاح حاشیه امن و عمق استراتزیک برای اسرائیل است که عملا حکم ایالت پنجاه و یکم آمریکا را دارد. پس از ویرانی غزه، هدف بعدی لبنان است. اسرائیل کاری را که در حمله به لبنان در سال ۲۰۰۶ موفق به انجام آن نشد، اکنون می خواهد پی بگیرد. حماس دیگر مدتهاست قادر به مقاومت نظامی در مقابل اسرائیل نیست. اکثر رهبران اصلی آن در غزه و نیز بالاترین نمایندگان آن در خارج از غزه کشته شده اند و از سرنوشت مابقی رهبران حماس در غزه نیز اطلاعی در دست نیست. در چنین شرایطی، حتی دولت نتانیاهو نیز نمی تواند به کشتار وسیع در غزه ادامه دهد. حزب الله لبنان اعلام کرده است که با قطع کشتار در غزه، حملات موشکی و پهبادی به اسرائیل را متوقف خواهد کرد.
همین مایه نگرانی فاشیستهای اسرائیل است. اگر جنگ بسیار نابرابر موشکی و پهبادی با حزب الله لبنان پایان یابد، دیگر چه بهانه ای برای حمله به لبنان می ماند؟
در تلاش برای تدارک مرحله بعدی جنگ بود که اسرائیل فواد شکر از رهبران حزب الله و سپس اسماعیل هنیه را به قتل رساند. نقشه اشغال بخشی از لبنان مدتهاست توسط وزارت جنگ اسرائیل تهیه شده است.
لبنان، آخرین حلقه کمربند امنیتی و نظامی دور اسرائیل است. این حلقه که تکمیل شود، می ماند اقدامات تکمیلی در عرصه های غیرنظامی، که در یک پهنه بسیار گسترده، از شمال آفریقا تا مرز شرقی ایران را شامل می شود. هدف اسرائیل این است که در سراسر این منطقه وسیع که از اروپا نیز بزرگتر است، هیچ دولت مخالف اسرائیل روی کار نباشد.
همان گونه که لبنان آخرین حلقه مانع ایجاد کمربند نظامی حول اسرائیل است، ایران از نظر طراحان استراتژی اسرائیل، واپسین مانع اصلی بر سر راه تکمیل عمق استراتژیک سیاسی این کشور است. بیهوده نبود که نتانیاهو سخنرانی اخیر خود در کنگره آمریکا را با حمله به ایران آغاز کرد و دشمنی با ایران را محور کل نطق خود قرار داد. اکثر نمایندگان و سناتورهای حاضر، بیش از پنجاه بار ایستاده برای نتانیاهو کف زدند. این صحنه هولناک نشان داد که نقشه تغییر در غرب آسیا با وسایل نظامی، سیاسی و اقتصادی، تنها تخیلات دیوانه وار یک باند جنایتکار حاکم بر اسرائیل نیست، بلکه از حمایت جریان غالب گرداننده دستگاه امپریالیستی آمریکا برخوردار است. غرب آسیا، یکی از کانونهای اصلی جنگی جهانی است که در حال حاضر وضعیتی میان جنگ سرد و گرم را به خود گرفته است.
به همان نشانه که کف زدن برای نتانیاهو مرز حزبی نداشت و جمهوریخواه و دمکرات را کنار یکدیگر قرار داد، انتخابات آتی آمریکا در اجرای نقشه برای غرب آسیا تاثیری ندارد. آنچه در رسانه های غربی در مورد مشاجره بین بایدن و نتانیاهو منتشر می شود و ژست کامالا هریس که هنگام سخنرانی نتانیاهو در کنگره به آنجا نرفت، آمیزه ای است از یک مانور انتخاباتی و اختلاف سلیقه در حد استفاده از زور در پیشبرد نقشه ای که بر سر اصل آن توافق وجود دارد. حزب دمکرات آمریکا می خواهد به مسلمانان این کشور که رأی آنها حداقل در یک ایالت سرنوشت ساز یعنی میشیگان می تواند تعیین کننده شود، چنین القا کند که با روی کار آمدن هریس، اندکی از ابعاد عرب کشی و مسلمان کشی کاسته خواهد شد. در عین حال، قابل تصور است که بین دمکراتها و جمهوریخواهان بر سر این که نیروی اصلی آمریکا باید روی کدام کانون جنگ جهانی متمرکز شود، اختلاف نظر وجود داشته باشد، بسته به این که کدام میلیاردر با چه منافعی تامین کننده مالی نمایندگان دو حزب باشد.
این تصور که جمهوریخواهان از دمکراتها جنگ طلب ترند، احتمالا در ماه های آینده غلط از آب در خواهد آمد. جفری ساکس که استاد دانشگاه کلمبیا و از منتقدان سیاست خارجی آمریکاست، معتقد است در حال حاضر این حزب دمکرات است که از حزب جمهوریخواه جنگ طلب تر است. در مورد جنگ با روسیه این ادعا نیاز چندانی به استدلال مفصل ندارد و رویدادهای دو سال اخیر هرگونه تردید در صحت آن را باطل کرده است. در مورد رویارویی با چین، دو حزب اصلی آمریکا توافق دارند. به یاد داشته باشیم که دور جدید تنش با چین زمانی آغاز شد که نانسی پلوسی رئیس وقت مجلس نمایندگان ایالات متحده و از چهره های اصلی حزب دمکرات، به تایوان رفت تا عملا سیاست پنجاه ساله چین واحد را عوض کند.
در مورد کانون اصلی سوم یعنی غرب آسیا، یک تصور رایج این است که روی کار بودن یک رئیس جمهور از حزب دمکرات آمریکا برای فلسطینی ها و در مقیاس گسترده تر برای صدها میلیون جمعیت کشورهای مسلمان نشین، قابل ترجیح است. این تصور اگر هم در دهه های گذشته درست بوده، اکنون دیگر در مورد صحت آن تردید جدی رواست.
یک نمونه کوچک از مجموعه شواهدی که به این تردیدها دامن می زند، مواضع اخیر جان بولتون دشمن سرسخت و دیرینه ایران است. بولتون به یکی از منتقدان اصلی دونالد ترامپ و جی دی ونس که ترامپ او را به عنوان نامزد معاونت خود برگزیده، تبدیل شده است. بولتون معتقد است قصد ترامپ، توافق با جمهوری اسلامی است. بولتون همچنین ونس را متهم به انزواطلبی در سیاست بین المللی می کند. خود بولتون، مدافع پر و پا قرص جنگهای بی پایان است. او از رژیم چنج در ایران دفاع می کند. لحن یک مصاحبه اخیر او با سی ان ان به نحو مشهودی به سود هریس و علیه ترامپ بود.
در چنین شرایطی، برای تاثیرگذاری بر تحولات منطقه از جمهوری اسلامی کار چندانی بر نمی آید. به نیت و راهکار پیشنهادی آن دسته از نیروهای جمهوریخواه ایرانی که ضمن محکوم کردن ترور هنیه، از حکومت ایران خواسته اند خویشتن داری کند و به پیگیری حقوقی ترور هنیه بپردازد، ایرادی وارد نیست جز القای این تصور که عملکرد جمهوری اسلامی در تحولات کوتاه مدت آینده غرب آسیا تعیین کننده است.
چنین نیست. وقتی اسرائیل با نقض آشکار و فاحش حقوق بین الملل، کنسولگری ایران در دمشق را ویران کرد و شماری از مقامات ایرانی را به قتل رساند، واکنش جمهوری اسلامی بسیار حساب شده و در راستای احتراز از یک جنگ تمام عیار بود. جمهوری اسلامی به محض حرکت پهبادهایش به سمت اسرائیل، آغاز این حرکت را اعلام کرد و به آمریکا فرصت داد تا چتر حفاظتی بر فراز اسرائیل را تکمیل کند. جمهوری اسلامی به دنبال درگیر شدن در جنگ مستقیم نیست، نه با اسرائیل و به طریق اولی نه با آمریکا، چرا که به خوبی واقف است که زیان چنین جنگی برایش از نفع آن به مراتب بیشتر است.
اما درست به همین دلیل، دولت نتانیاهو هر از چندی می کوشد ایران و آمریکا را درگیر جنگ کند. شرایطی قابل تصور است که جمهوری اسلامی برای جلوگیری از بی اعتبار شدن باز هم بیشتر در انظار هواداران ایرانی و منطقه ای خود، ناگزیر شود دست به عملی بزند که بهانه لازم را به دشمنانش برای حمله مستقیم و شدیدتر و آشکارتر به ایران بدهد.
اوضاع پس از قتل هنیه در تهران، می تواند به چنین شرایطی تبدیل شود. حماس که در صفوف آن اتحاد با جمهوری اسلامی همواره مخالفانی داشته، اکنون می بیند که روی یک پشتیبان خارجی حساب باز کرده بود که حتی در قلمرو خود نیز بسیار آسیب پذیر است. مهمتر از ضربه امنیتی به جمهوری اسلامی، ضربه سیاسی به اتحاد جمهوری اسلامی با اسلام گرایان اهل تسنن است. این اتحاد برای جمهوری اسلامی یک دستاورد مهم سیاسی است. ممکن است سران جمهوری اسلامی برای حفظ تتمه اعتبارشان نزد متحدان نه چندان استوار، دست به ریسکی بزرگ بزنند. اگر این بار هم چنین نشود و منطقه غرب آسیا از این پیچ خطرناک کمابیش به عافیت بگذرد، تلاش دشمنان جمهوری اسلامی در اسرائیل و آمریکا برای کشاندن تهران به ورطه جنگ ادامه خواهد یافت. نمونه روسیه پیش روی ماست. این کشور سی سال در برابر پیشروی ناتو عقب نشینی کرد و بالاخره زمانی رسید که تصمیم به جنگ گرفت. با این تفاوت که امکانات جمهوری اسلامی برای مقاومت نظامی با امکانات جنگی روسیه به هیچ وجه قابل قیاس نیست.
در بالا نوشتم که از جمهوری اسلامی کار زیادی بر نمی آید. اما همین که این سطور انتشار می یابد، شاید ناشی از یک امید کوچک است که سران جمهوری اسلامی نیز واقعیت را آن گونه ببینند که نه این نگارنده کوچک، که اکثر کسانی می بینند که در سراسر جهان دلواپسی صلح دارند.
من عطر خوش مجاهدین خلق را از کامنت های «سیامک ش. – دوسلدورف» استشمام می کنم، و تلاش ایشان برای توجیه «دیپلماسی انقلابی» آن سازمان پرافتخار که ازسرسپردگی به جان بولتون ها و مایک پمپئو ها و درندگانی از این دست می گذرد برای من به راحتی قابل رمزگشایی است، حتی اگر ایشان این را تکذیب کنند.
خوشبختانه یکی از مجموعه ویژگی های مثبت این سایت که همچنان حفظ شده اند، مخالفت با جنگ افروزی و حمله و تجاوز نظامی به ایران و متلاشی کردن میهن ما، و حساس بودن به بازی های امپریالیسم و متحدان منطقه ای آن علیه ما ومردم تمام منطقه و جهان است.
از سهراب مبشری، به خاطر احساس مسئولیت و مقاله ی هشدار دهنده ی ایشان بار دیگر سپاسگزاری می کنم.
(ضمناً اگر دقت کنید متوجه مثبت و منفی های سازمان دهی شده به کامنت ها هم می شوید.)
عکس العمل رژیم کودک کش وجنایتکاراسلامی به کشته شدن سلیمانی تروریست؛سرنگونی هواپیمای اوکراینی و“انتقامی سخت” از۱۷۶مسافربیگناه بود.طبق معمول دود تروری دیگرتوسط دولت نژادپرست وفاشیست اسرائیل که دهه هاست به نسل کشی وجنایت علیه بشریت مشغول است درنهایت فقط به چشم مردم وزحمتکشان منطقه وآوارگان این جنگ خانمانسوز خواهد رفت.ترورهنیه درتهران؛بیشترضربه ای است به”اعتبار”نداشته حکومت نسل کش؛زن ستیزوتحقیرج.ا تا تروریستهای حماس که یادآوراسلامیستهای “وطنی” وقضاییه جلادان هستند.
آخرین“انتقام سخت”سپاه؛پرتاب صدهاموشک کروز-بالستیک؛پهباد بسوی بیابانهای اسرائیل و۵۵۰ میلیون دلارهزینه از جیب وسفره مردم بود.
اعتراض‌ها واعتصاب اخیرکارگران واگن پارس اراک،مثل کارگران پیمانی وپروژه‌ای نفت وگازوپتروشیمی ومعادن و…همگی نمایانگراوج گیری وگسترش جنبش کارگری هستند
انتقام سخت از زنان آزاده داخل کشوربا دستگیری؛قتل وسرکوب آنان وغارت سفره مزد بگیران وکاهش حقوق پایه کارگری وبازنشستگان از۲۰۵$ در۹۵به۱۱۵$ در۱۴۰۳جریان دارد
با هر دو کامنت شما موافقم.
پایین اوردن ارزش نیروی کار و دستمزد و در نتیجه بالا رفتن سود و ارزش اضافی سرمایه ، به شدت ادامه دارد !
سال ۲۰۰۶ حداقل حقوق در ایران وچین حدود ۱۸۰ دلار بود. در همین سال حداقل حقوق در ترکیه حدود ۶۰۰ دلار و در فرانسه ۱۲۰۰ دلار بود
امروز این حداقل حقوق ۱۱۵ دلار در ایران ، حدود
۹۰۰- ۸۰۰ دلار در چین و در صورت قدرت گیری چپ بعد از المپیک در فرانسه به ۱۶۰۰ یورو خواهد رسید !
رطب خورده منع رطب کی کند؟
در۴۵سال گذشته رژیم ارتجاعی ازسویی با ترورمخالفان خود درعراق؛ فرانسه؛ آلمان؛قبرس؛آرژانتین؛اتریش؛بلژیک؛هلند و..فعال بوده وازسوی دیگراقدام به تاسیس؛تسلیح دهها جریان ارتجاعی شیعی ونیابتی درعراق؛ لبنان؛غزه افغانستان؛سوریه یمن…وکمک مالی به آنها نموده وهمزمان ده ها هزارتن ازنیروهای انقلابی؛مبارزو مخالفان داخل کشوررا زندانی وقتلعام کرده است.بعد ازترورسیدرضی محمد قبادلووبعدازترورهنیه هم رضارسایى روبه قتل رسوندند تا انتقام حقارتهاشون رو مثل همیشه ازمردم بگیرند.روزانه خبردزدی امام؛وکیل؛سردار؛وزیر؛آقازاده ای..آشکارمیشود.رقابت سخت بین دو رژیم نسل کش وجنایتکاراسرائیل واسلامی بااشتراکات فراوان درجریان است وتنها مبارزات انسانهای آگاه؛صلح طلب وضد جنگ درسراسرجهان درحمایت ازمردم فلسطین وعلیه نسل کشی اسرائیل ازیکطرف وانقلاب کارگران؛زحمتکشان ومزدبگیران داخل کشوراز سمت دیگرست که باعث جلوگیری ازجنگ ویرانگرارتجاعیون وتروریستهای رنگارنگ میشود
به آقای سیامک ش. و با درود! در اینکه دوستان فدائیان اکثریتی و توده ای ما، هنوز هم، و پس از اینهمه تجارب تلخی که، بر ما و بر خودشان، تحمیل کرده اند، درسی نگرفته اند، و به یک جریان ارتجاعی اسلامی، لباس ضد امپریالیستی میپوشانند، با شما همراهم. لجاجت و سماجت بر یک نظر، نشانه وجود خصلت های دوران کودکی است. امیدوارم روزی این دوستان به «بلوغ» برسند. بگذریم. اما شما، با یک «منطق سازی» نابجا، وارد بحث شده ای. به میانه سده بیستم میروی، و بدون توجه به شرایط عینی و ذهنی آن دوران، از ائتلاف ضد نازیسم آن دوران، کپی برداری میکنی، و آنرا به سال ۲۰۲۴، و شرایط عینی و ذهنی بسیار متفاوت امروز تسری میدهی، تا بگوئی که، حمله به ایران میتواند، میتواند منجر به سقوط حکومت ارتجاعی اسلامی شود. این را میدانیم که، به دلیل نبودن یک گزینه جانشین، و استیصال و درماندگی مردم، گزینه حمله به ایران و بروز جنگ، مطلوب جریان های راست افراطی است که، تنها انگیزه آنها «رسیدن به قدرت» است. آیا به ویرانیهای این جنگ هم فکر کرده ای؟
جناب نکونام گرامی، من دوبار پاسخی برای اولین نوشته شما فرستادم ولی گویا ارسال کامنت ممکن نیست مثل اینکه دوبار فقط میشود برای نظر دادن؟ شیوه عجیب این سایت و غیر قابل قبول چون تبادل نظر را خفه میکند! تا جائی دیگر منتظر جواب باشید..
چو دیوانه افکند سنگی به گور / رهاننده، تدبیر باید، نه زور
بنا به نظرات پژوهشگران سیاسی و نظامی حوزه خاور میانه، اسراییل موفق شده است، حکومت اسلامی را به یک «بن بست راهبردی» بکشاند. تعریفشان از این بن بست یا دام و تله، این است که، طرف مقابل شما، شما را به جایی میکشاند، که هر «گزینه» ای برای پاسخگویی برگزینی، به «ناکامی» منجر میشود. اگر در مغز سران حکومت اسلامی، ذره ای خرد و تعقل و تدبیر، موجود باشد، بایستی این «دام وتله» را دریابند، و برای دستمالی قیصریه را به آتش نکشند. این حکومت جنایتکار، به سرکوب و قتل و کشتار مردم ایران میپردازد، و برای قدرت های خارجی، فقط رجزخوانی میکند، و مانند لات های کوچه خلوت، عربده کشی میکند. هر تصمیم نابخردانه این حکومت، کشور را به جنگ خانمان براندازی میکشاند، که حاصل آن ویرانی همه زیرساخت های جامعه است. در این لحظه تاریخی عمیقن بحرانی، میبایستی بر این حکومت فشار آورد تا دست به این قمار نزند، هر چند که خیلی از مردم، از موضع استیصال و درماندگی، روزشمار مرگ
جناب نکوم که میگوئید با جنگ علیه ایران زیرساخت هایش ویران میشود،ولی میگن تا گل نسوزه گلاب در نمیاد، یا برای برداشت محصول خب اول باید زمین را شخم زد تا برداشت محصول از بذری که کاشتید ممکن شود یا نه؟ ایران برای رها شدن از شر اسلام طاعونی و شرارت رژیم شیعه فاشیستی احتیاج به شخم زدن دارد که فعلا دنبال شخم زن میگردیم، وگرنه رژیم ملایان است که دارد از زیر ساخت های ایران برای ایدئولوژی جنایتکارش سواستفاده میکند در جهت محکم تر کردن حکومت فاسد خودش! راههای دیگر اگر جواب میداد عمر رژیم به ۴۵ سال نمیرسید. لابد مخالفین هیتلر هم باید میگفتند به آلمان اعلام جنگ نکنید مبادا زیرساختاهایش ویران میشود؟ فردا رژیم شیعه فاشیستی ملاها به بمب اتم دست یابد به فجایع بعدیش فکر کردید که مثل الان تکنولوژی ساخت موشک را به گروه های اسلامی تروریستی میدهد چرا ساخت بمب اتم یا خود بمبش را ندهد؟ حوثی های یمن عقبمانده از کجا تکنولوژی موشک سازی دارند؟ از ج.ا.! آیا المان و ایتالیا و ژاپن بعد از جنگ ساخته نشدند؟ با دمکراسی!
نمی خواستم در اینجا کامنت بگذارم، اما مشاهده ی بی مسئولیتی و احتمالاً در مواردی چیزی بدتر از بی مسئولیتی بعضی ها مرا به تشکر از سهراب مبشری که خوشبختانه همچنان که خودشان قبلا در مقاله ای دیگردر همین سایت توضیح داده اند، به مواضع درست تر و واقع بینانه تر از گذشته ای نسبت به جانیان آدمکش و کودک کش و نسل کش اسراییل رسیده اند تشویق کرد.
و شایسته ی انسان شریفی چون ایشان هم همین بود و هست.
در این مقاله، هیچ توهمی یا سمپاتی و علاقه ای به رژیم اشغالگر ایران که تنها مشابه آن در جهان، همین رژیم اشغالگر اسراییل در طرف دیگر منطقه است دیده نمی شود، و ایشان مثل هر ایرانی با خرد دیگری نگران از ویران شدن بیش از پیش میهن ما با فرو افتادن اشغالگران ایران در دام اشغالگران فلسطین، که لعنت بر این هر دو اشغالگر باد، هستند.
من هم مثل جنابعالی خیلی سعی کردم کامنتی نفرستم اگرچه از کاربران خیلی خیلی خیلی قدیم این سایت هستم و بر سری یکسری اختلافات شیوه کاری در قدیم با سردبیر سابقش جناب فواد تابان محترم به سایت‌های دیگر سرمیزدم و چند سالی دور از این سایت بودم. خوشبختانه اخبار روز خانه تکانی کرده و کمی مدرن شده ولی تا ایده آل شود هنوز فاصله دارد، بماند. جناب مبشری موضع گیری اش غش دارد و رک و پوست کنده نمی‌گوید که بالاخره چه می‌خواهد که شاید ضعف در نگرش تاریخی دارد، مثلا اگر قبول دارد که رژیم ملایان در ایران با ساختاری که دارد کپی از فاشیسم هیتلری است ولی با جعل اسمی جمهوری که همه چیز را امنیتی کرده و زیر کنترلش دارد خب چطور مردم ستمدیده ایران از داخل بدون اسلحه و با دستان خالی می‌توانند از پس چنین رژیم سرکوبگری تا زیر دندان مسلح برآیند؟ مقاومت مدنی و اعتراضات خیابانی به تجربه دیدیم که جواب نمی‌دهد و رژیم بارها موفق به سرکوب معترضین شد. بنابراین هر دستی که به کمک ما برآید تا ج.ا. را براندازیم باید استقبال شود!!
عجیبه جناب مبشری هنوز متوهم هست و فکر میکند رژیم ملایان ایران ضدامپریالیستی و ضد آمریکاست و نقطه مقابل رژیم شیعه فاشیستی اسلامی را که اسرائیل باشد مدام حمله قلمی میکند. لابد از دید شما گروه های تروریستی حماس و حزب‌الله لبنان فرشته هستند و بی گناه؟ لابد شما ناراحت میشوید که ج.ا. در جنگی سرنگون شود تا ایران و ایرانی از گروگان گرفته شدن رژیم سرکوبگر ملایان رهائی یابند؟ درحالیکه اکثریت مردم ایران خواهان تغییر رژیم هستند و آنرا دشمن اصلی می‌دانند تلاش سهراب مبشری برای آدرس غلط دادن در جهت تامین چه منافع شخصی خودش میباشد یا شاید از وابستگی ایشان است به ج.ا. شیعه فاشیستی؟ خب پدرجان اگر تهاجم جنگی خارجی آمریکا و متحدانش به آلمان فاشیسم هیتلری نبود مگر میشد هیتلر جنایتکار را سرنگون کرد؟ خب شما دسته گل ببر برای خامنه ای دیکتاتور ببینیم کنار می‌کشد. عجیبه نمیبینید رژیم ملایان ده ها گروه اسلامی تروریستی در منطقه راه انداخته لابد برای رشد دمکراسیه؟ ج.ا. عامل اصلی بی ثباتی در منطقه!!!
اول کسی را هل می‌دهند ، وقتی طرف برگشت و علت را پرسید چک محکمی بصورت آن می‌زنند !
این سیاست آمریکا است . حکومت ایران را هل داده اند ، حکومت برگشته ولی هنوز عکس المللی نشان نداده است .
اسرائیل این دست دراز شده آمریکا با بی‌تابی به انتظار ایستاده است .
حکومت ایران متردد است ، بزند ؟! یا نزند ؟! …
می‌داند که اگر بزند تمامی دنیای غرب و ستون پنجم حامیان داخلی آنها برای بوجود آوردن یک جنگ داخلی ، ویرانی و تکه پاره شدن ایران دیر زمانی است که منتظر اند .
جنگ یا دیپلماسی؟! …
حکومت ها موقتی و رفتنی اند ولی ایران باید برای آیندگان زنده بماند .
این نوع نوشتار اگرچه دغدغه سرنوشت کشور را برجسته می کند و نگرانیش را از ویرانی کشور بیان می کند
اما چون هنوز نگارنده نوشتار ذهنیت جهان دو قطبی را با خود دارد،
برخوردش بامنافع ملی یکطرفه می شود؛
منافع ملی و تحقق منافع ملی را ،بازی در زمین روسیه می بیند که باید گفت نگرش جهان دو قطبی ایشان ،کلیت نوشتارش را از اعتبار لازم می اندازد.
شما که ” دغدغه سرنوشت کشور و ویرانی آن را در سر ندارید ” ، چرا نام خود را ” ایرانی” گذاشته اید ؟!
یکبار دیگر نظر اینجانب را با دقت بخوانید،
در نظرم
داشتن دغدغه را در نوشتار آقای مبشری را مثبت دانستم، اما گفتم نگرش دو قطبی بودن نگارنده ، کلیت نوشتارش را به پرسش می گیرد.
چرا شما یک نظر واضح را وارونه متوجه شدی
خودش پرسشی است
اما کج فهمی می تواند به خودتان مربوط باشد
طی ۴۰ سال گذشته جمهوری اسلامی ۳۶۰ اقدام به ترور در خارج از کشور داشته است و قاسملو که سهراب مبشری با مقایسه‌اش با هنیه سعی در انگیزش ترحم دارد فقط یکی از آنان بود. در هیچ کدام از آن موارد ندیدیم که جناحی که مبشری به آن تعلق دارد ایران را متهم به گسترش تروریسم و جنگ کند. از نظر او در آمریکا سگ زرد برادر شغال است چرا که به میان آوردن پای جان بولتون به خاطر مخالفت با ترامپ کامالا هریس را بد نام میکند. این دقیقاً همان موضع مقاومتی امثال پیک نت است که ترامپ را به هریس رجیح میدهد.
میخواهید بگویید که امپریالیسم مریکا فرمانبر اسرائیل است!