امروز خلاصه آقای پزشکیان بطور رسمی رئیس قوه مجریه شد. مخصوصن واژه “رئیس جمهور” را بکار نمی برم، چون نه دارای جمهوری، یعنی نظامی که به اراده مردم متکی باشد، و نه دارای استقلال قوه مجریه به عنوان ارگان دیوانسالارانه اجرایی جمهور مردم هستیم.
حال از این مهم که بگذریم، امیدواریم آقای پزشکیان بتواند در سه شاخه اصلی که خواستگاه عمومی بر آنها استوار هست، نقش مثبتی ایفا کند:
در عرصه مدنی:
۱- باید بتواند با چانه زنی با آقای خامنه ای و رئیس قوه قضائیه قانون اعدام را فریز کرده و کشور را از این شرمساری و سرافکندگی جهانی نجات دهد. اگر برایش اعدام به مثابه “جنایت حکومتی” مطرح نیست و اهمیتی ندارد، حداقل بفکر وجهه ایدئولوژی اسلامی متبوع خود باشد که با حکم اعدام، بالاترین لعنت ها را از طرف افکار عمومی داخل و جهان متوجه خود کرده است.
همه احکام اعدام باید لغو شوند و حکم دیگری نباید صادر شود. منظور، اعم از حکم اعدام زندانیان سیاسی گرفته تا اعدام قاتلین و قاچاقچیان است. آن اعدام ها با هم فرقی ندارند، جنایت، جنایت است. سریعن بختک اعدام باید از ایران رخت برکند.
آزادی زندانیان سیاسی، فعلن طلب مان!
۲- با رئیس نظام ولایی، یعنی آقای خامنه ای و با مجلس وارد لابی گری شود و قانون کذایی حجاب اجباری را فریز کند. پیروزی حقوقی زن، زندگی، آزادی حداقل چیزی است که باید تقدیم زنان و پسران جوان کرد که با بیش از ۶۰۰ کشته، هزاران زندانی و صدها معیوب، همچنان به مبارزه خود ادامه می دهند و اینچنین پیروزمندانه چهره کشور را تغییر داده اند.
در عرصه اجتماعی (معیشتی):
آقای پزشکیان هر چه بکند کم خواهد بود. نجابت مردم در برابر اینهمه فشار زندگی بر همگان ثابت شده است. اما صبر هم حدی دارد. ایشان و نظام متبوعشان می دانند که جامعه آبستن جنبش عظیم اجتماعی، شدید تر و فراگیر تری از جنبش های دی ۹۶ و آبان ۹۸ است. خود ایشان در این مورد بسیار گفته اند. اما آقای پزشکیان و نظام متبوع ایشان به خطا خواهند رفت اگر فکر کنند که درد مردم ما فقط درد معیشت است.
در عرصه سیاسی:
بر همه روشن است که نظام ولایی اسلامی ایران، سر عناد با همان اصول دست و پا شکسته مبتنی بر “دمکراسی نمایندگی” ذکر شده در قانون اساسی دارد. این نظام از اینکه جمهوری متکی بر احزاب فراگیر شکل گیرد ترس داشته و دارد. از نمایندگان معرفی شده از طرف احزاب واهمه دارد. از اینکه کسی خود را نماینده و وکیل مردم اعلام کند می ترسد.
واقعیت این است که شاید نکته مشترک گرایش مردم مخالف و ناراضی با نظام در همین هست که مردم نیز در مبارزاتشان گرایشی از خود نشان نداده اند که احزاب فراگیر ایجاد شوند و افراد یا احزابی را به عنوان نماینده خود به جامعه سیاسی معرفی کنند.
وقت آن رسیده که آقای پزشکیان از توهم اینکه “رئیس جمهور” خوب به تنهایی به مانند یک قهرمان خواهد توانست بیانگر خواسته های سیاسی مردم باشد و جایگزین احزاب و “دمکراسی نمایندگی” شود در آید. او نه می تواند، نه چنین حقی به او می دهند، نه مردم می خواهند و می پذیرند. دیگر زمانه رابین هود ها به اتمام رسیده است.
آقای پزشکیان باید بتواند بر این نکته مشترک سیاسی موجود بین نظام و مردم یعنی گرایش “دمکراسی نمایندگی گریز” سرمایه گذاری کند و اشکالی از دمکراسی مستقیم را مطرح، جاری و در نهایت نهادینه کند.
زندانیان سیاسی ما فقط افراد نیستند، نزدیک به نیم قرن است که “رفراندم” و “همه پرسی” هم در زندانی به نام قانون اساسی محبوس مانده اند.
اگر نمی تواند آنها را آزاد کند، این هم فعلن طلبمان!
آقای پزشکیان باید بتواند باهوشیاری حداقل در راستای راه اندازی و بر قراری اشکالی از “دمکراسی مشورتی ” و “دمکراسی مشارکتی” که از اجزای خانواده الگوواره های “دمکراسی مستقیم” هستند، کوشا باشد.
یعنی به زبان ساده تر، تصمیم های بزرگ و مهم دولت را بدون “مشاورت” با مردم و جامعه انجام ندهد. این اصل حکم رانی را به یک اجبار دولتی و نه یک لطف تبدیل کرده و به آن قانونیت ببخشد.
در کنار شوراها که ارگان های انتخاباتی و نمایندگی هستند، ایجاد و حقوقی کردن کمیته های محلی و مجمع های عمومی شهری امکان سیاست ورزی مستقیم (دمکراسی مشاورتی) مردم را ایجاد کند.
به کارزارها و پتیشن ها گوش فرا دهد و به آنها بی توجه نبوده و این اشکال از حضور سیاسی مستقیم مردم را به رسمیت بشناسد.
در نهایت نشان دهد قبول دارد که: *”حق حاکمیت از آنِ مردم است”*
با درود
پزشکیان برنامه های مهمتری برای اجرا بعهده گرفته است
۱ – امضای قرارداد ۲۵ ساله با چین
۲- امضای قرارداد ۲۰ ساله با روسیه
۳-گران کردن قیمت بنزین
۴- بهبود اینترنت
۵-ادامه برجام
بعد از فریز کردن اعدام و حجاب اجباری لطفاً شکنجه را نیز لغو کنید. بعد از آن همه احزاب را آزاد اعلام کرده و از تمام ایرانیان مخالف رژیم از جمله کمونیست‌ها، مجاهدین و سلطنت طلب‌های سه آتشه برای بازگشت به کشور دعوت به عمل بیاورید. در ضمن لطفاً دینامیسم تاریخ را دور بزنید و رفاه آزادی برابری و سربلندی را برای ایران تا پایان امسال رقم بزنید.
چه درخواست واقعبینانه ای!
،دو اصل حکومت ولایی را فریز کند! .
فقط تصورش که برای آقای پزشکیان قابل تصور نیست ،موجب فریز شدن خودش می‌شود.