نه به ناتو، آری به صلح – گاردین: ناتو نباید اوکراین را عضو ائتلاف کند

امسال ناتو هفتاد و پنجمین سال تاسیس خود را جشن می گیرد. جو بایدن روز سه شنبه در سخنرانی خود در نشست سران ناتو گفت: «امروز ناتو قوی‌تر از همیشه در تاریخچه خود است.»

اما ناتو چیست؟ پاسخ به این سوال بستگی به این دارد که از چه کسی بپرسید. اگر از وزارت امور خارجه آمریکا بپرسید، آنها به شما می گویند، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی در سال ۱۹۴۹ توسط ایالات متحده، کانادا و چندین کشور اروپای غربی برای تامین امنیت جمعی در برابر اتحاد جماهیر شوروی ایجاد شد. اگر از ناتو بپرسید، آنها می گویند که هدف ناتو تضمین آزادی و امنیت اعضای خود از طریق ابزارهای سیاسی و نظامی است. اگر از مردم صربستان، افغانستان، عراق یا سوریه یا لیبی بپرسید، می‌گویند: «ناتو سازمانی است که ما را بمباران کرد». و اگر از روسیه بپرسید، آنها می‌گویند: «این سازمان تحت کنترل ایالات متحده است که تلاش می‌کند ما را کاملاً محاصره کند و راه های دسترسی به اقیانوس‌ها را قطع کند». اگر از مردم غزه بپرسید به همدستی همه جانبه ناتو با اسرائیل در نسل کشی فلسطینیان اشاره خواهند کرد. آیا کسی باور می کند که می توان همزمان از موجودیت ناتو دفاع کرد و مدعی مبارزه برای پایان دادن به جنگ و برقراری صلح پایدار بود؟

ناتو در سال ۱۹۴۹، در آغاز جنگ سرد، به عنوان اتحادی متشکل از ۱۲ کشور (بلژیک، کانادا، دانمارک، فرانسه، ایسلند، ایتالیا، لوکزامبورگ، هلند، نروژ، پرتغال، بریتانیا و ایالات متحده) برای بازدارندگی از گسترش شوری ایجاد شد.. ناتو مخفف سازمان پیمان آتلانتیک شمالی است و بیانیه اصلی آن هدف خود را ارتقای ثبات در منطقه آتلانتیک شمالی اعلام کرده است. آنها مدعی بودند که به اصول سازمان ملل در حل مسالمت آمیز اختلافات و چشم پوشی از تهدید یا استفاده از زور متعهد هستند. از ۱۲ کشور عضو در سال ۱۹۴۹، تا سال ۱۹۸۲ به ۱۶ کشور (یونان و ترکیه در سال ۱۹۵۲، آلمان غربی در سال ۱۹۵۵، اسپانیا در سال ۱۹۸۲) و (پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی) از سال ۱۹۹۹ تاکنون به ۳۲ کشور افزایش یافته است.

در زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، پیمان ورشو نیز منحل شد و بسیاری از مردم انتظار داشتند ناتو نیز به همین ترتیب ناپدید شود. انتظار جهانیان این بود که هزینه های نظامی با از بین رفتن ناتو کاهش چشمگیر داشته باشد و بودجه عمومی به جای خرید و نگهداری سلاح صرف پروژه های انسان محور، مراقبت‌های بهداشتی، آموزش، خدمات ، بهبود محیط زیست، حمل‌ونقل عمومی و موارد دیگر شود. آنچه در عوض اتفاق افتاد، تجدید فعالیت نظامی ایالات متحده بود: در سال ۱۹۹۲ یوگسلاوی شروع به فروپاشی کرد. ناتو خود را مجری تحریم‌های سازمان ملل متحد و منطقه «پرواز ممنوع» بر فراز بوسنی معرفی کرد و در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ حملات هوایی انجام داد. در سال ۱۹۹۹ ناتو بدون آن که از سوی شورای امنیت و سازمان ملل مجوزی برای اقدام نظامی داشته باشد دستور بمباران صربستان را صادر کرد – اقدامی که مشخصا جنبه تهاجمی داشت، در آن هنگام هیچ عضوی از ناتو تهدید نشده و چنین علیاتی را حتی در چارچوب مصوبات خود ناتو نمی توان در ردیف اقدامات دفاعی جا داد. ناتو همین است.

فرمانده عالی متحدین اروپا (SACEUR) فرماندهی کلی عملیات ناتو را در سطح استراتژیک بر عهده می گیرد و مسئولیت های خود را از مقر فرماندهی در بلژیک: ستاد عالی نیروهای متفقین اروپا (SHAPE) اعمال می کند. SACEUR همیشه از ارتش ایالات متحده بوده است. عزل و نصب این مقام در اختیار آمریکا است و هنگامی که فرمانده پیشین برکنار می شود، شورای آتلانتیک شمالی از رئیس جمهور ایالات متحده می خواهد که فرد جدیدی را معرفی کند. حالا با توجه به احتمال پیروزی ترامپ و نظرات وی در مورد نحوه کار ناتو، تغییراتی در این زمینه در حال بررسی است تا مبادا ماشین جنگ به هر دلیلی دچار کندی شود. مشکل ترامپ نه موجودیت ناتو و عملیات نظامی آن بلکه سرشکن کردن هزینه های میلیتاریسم ناتو بین اعضای آن است.

پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، ناتو برای اولین بار ماده ۵ منشور خود را مورد استناد قرار داد. ماده ای ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین هم می خواهد با عضویت در ناتو از این ماده برخوردار شود. ماده ۵ منشور ناتو می گوید اگر یکی از متحدان ناتو هدف یک حمله مسلحانه شود، هر یک از اعضای دیگر اتحاد این اقدام را به عنوان یک حمله مسلحانه علیه همه اعضا تلقی کرده و اقدامات لازم را برای کمک به عضوی که مورد حمله قرار گرفته انجام خواهند داد. ایالات متحده بمباران و تهاجم اولیه به افغانستان را در اکتبر ۲۰۰۱ انجام داد. ناتو تا سال ۲۰۲۱ در افغانستان باقی ماند. جنگ برای افغانستان فاجعه بار بود و صدها هزار نفر کشته شدند و بیش از ۸۵۰۰۰ بمب و موشک پرتاب شد. در سال ۲۰۲۱ نیروهای ناتو بعد از مذاکره با طالبان از افغانستان خارج شدند و طالبان به قدرت بازگشتند. ناتو همین است. حالا ۷۵ مین سال نظامی گری و کشتار را جشن می گیرد و امیدوار است همچنان دوام داشته باشد. ۳۲ عضو آن چندین برابر شود و در بهترین حالت برسیم به دکترین مارگارت تاچر: به “صلح مسلح”.

گاردین: ناتو نباید اوکراین را عضو ائتلاف کند

ایالات متحده در نشست سال گذشته ناتو به جای پرداختن به عضویت بالقوه اوکراین در ناتو، بر بهبود قابلیت‌های دفاع شخصی این کشور تمرکز کرد. در نشست جاری ناتو در واشنگتن، برخی از اعضای آن برای نزدیک‌تر کردن اوکراین به سمت عضویت، مانند تعریف فرآیند الحاق برای کی‌یف یا دعوت از این کشور برای پیوستن به این روند فشار می‌آورند. چنین اقدامی غیرعاقلانه خواهد بود.

گاردین با این مقدمه نوشت: ماده پنج ناتو به‌طور گسترده این‌طور در نظر گرفته می‌شود که اعضای ائتلاف – در عمل بیش از همه ایالات متحده – را ملزم به جنگ برای دفع حمله علیه هر یک از اعضا می‌کند. بنابراین، اگر اوکراین پس از جنگ کنونی به ناتو بپیوندد، در صورت حمله مجدد روسیه، ایالات متحده و متحدانش متعهد به جنگ با نیروهای روسیه بر سر اوکراین خواهند بود.

این روزنامه ادامه داد: همان‌طور که دولت ایالات متحده تشخیص داده است، امنیت و رفاه واشنگتن در جنگ کنونی آنقدر دخیل نیست که مستلزم دخالت مستقیم نظامی آمریکا باشد. در واقع، هم رئیس جمهور ایالات متحده و هم دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق هشدار داده‌اند که درگیری ممکن است به «جنگ جهانی سوم» تبدیل شود. به همان دلیلی که آمریکا امروز نباید بر سر اوکراین با روسیه وارد جنگ شود، نباید در آینده تعهدی برای جنگ با روسیه بر سر اوکراین بدهد.

برخی ادعا می‌کنند که وارد کردن اوکراین به ناتو، روسیه را از حمله مجدد به اوکراین باز می‌دارد اما این، خیال‌بافی است. زمانی که درگیری‌های روسیه با اوکراین در سال ۲۰۱۴ آغاز شد، متحدان ناتو با اقدامات خود نشان داده‌اند که خطرات درگیری را باور ندارند، هرچند قابل توجه است که هزینه جنگ را توجیه می‌کنند. اگر اوکراین بخواهد به ناتو بپیوندد، روسیه دلیلی برای شک در اعتبار تضمین امنیتی ناتو خواهد داشت و فرصتی برای آزمایش و به‌طور بالقوه ازهم گسستن ائتلاف به دست خواهد آورد.

به نوشته گاردین، هر چه ناتو به این قول نزدیک‌تر می‌شود که اوکراین پس از پایان جنگ به این ائتلاف ملحق می‌شود، انگیزه روسیه برای ادامه جنگ به منظور جلوگیری از ادغام اوکراین در ناتو بیشتر می‌شود. اوکراین با انتخاب‌های دشواری مواجه است که پیامدهای عظیمی برای آینده‌اش دارد. اوکراینی‌ها شایسته این هستند که گزینه‌های استراتژیک خود را با چشم‌های روشن ارزیابی کنند، نه با عینک‌های رنگی که توسط خارجی‌هایی که از حمایت آنها برخوردار نیستند، ارائه می‌شود.

گاردین معتقد است که چالش‌های روسیه را می‌توان بدون وارد کردن اوکراین به ناتو مدیریت کرد. حرکت اوکراین به سمت عضویت در ائتلاف می‌تواند مشکل را بدتر و اوکراین را به محل رویارویی طولانی‌مدت بین دو قدرت هسته‌ای پیشرو جهان تبدیل کند و در راستای روایت ولادیمیر پوتین (رئیس جمهور روسیه) بازی می‌کند که می‌گوید در اوکراین با غرب می‌جنگد، نه مردم اوکراین.

هدف ناتو نشان دادن احترام به کشورهای دیگر نیست. دفاع از خاک ناتو و تقویت امنیت آن است. پذیرش اوکراین، امنیت ایالات متحده و متحدان ناتو را کاهش می‌دهد و خطر قابل توجهی برای همه به همراه دارد.

به جای ناتو به صلح نیاز داریم

سویم داگدلن، نماینده مجلس آلمان، در نشست “نه به ناتو – آری به صلح” گفت:

در حالی که ناتو هفتاد و پنجمین سالگرد تشکیل خود را در آستانه اجلاس سران خود در واشنگتن جشن می گیرد، سه افسانه بزرگ آن در حال رد شدن است.

افسانه اول: ناتو یک اتحاد دفاعی است که به قوانین بین المللی پایبند است.

در واقع، ناتو در ربع قرن گذشته جنگ های تجاوزکارانه بی اساس و غیرقانونی را علیه یوگسلاوی و لیبی به راه انداخته است. و ایالات متحده، رهبر ائتلاف، در یک ماجراجویی فاجعه بار به عراق حمله کرده و آن را اشغال کردند – فقط سه نمونه بدنام را نام ببریم.

افسانه دوم: ناتو طرفدار دموکراسی و حاکمیت قانون است.

در واقع، ناتو هرگز مشکلی با گنجاندن دیکتاتوری های نظامی یا رژیم های فاشیستی در میان اعضای خود نداشته است. پرتغال، یکی از اعضای بنیانگذار ناتو، هزاران آفریقایی را در جنگ های استعماری خود به قتل رساند و صدها نفر را در اردوگاه های کار اجباری تا حد مرگ شکنجه کرد. این هرگز برای این مجموعه ارزش های مشترک مشکلی نبود، همانطور که ترکیه اردوغان با حمایت از گروه های تروریستی جهادی در سوریه، امروز مشکل اخلاقی خاصی ایجاد نمی کند.

افسانه سوم: ناتو یک جامعه ارزشی است و از حقوق بشر دفاع می کند.

به گفته محققان دانشگاه مشهور براون، در حقیقت، جنگ‌هایی که ایالات متحده و متحدانش به راه انداختند، به تنهایی در بیست سال گذشته کشتن چهار و نیم میلیون نفر را به همراه داشته است. اردوگاه شکنجه و زندان در پایگاه دریایی گوانتانامو همچنان فعال است. جولیان آسانژ روزنامه نگار به دلیل انتشار مدارک جنایات جنگی آمریکا به مدت ۲۰ سال تقریبا تا سرحد مرگ شکنجه شد. دولت افراطی دست راستی بنیامین نتانیاهو همچنان از حمایت آمریکا و اروپا در قالب تحویل تسلیحات برای حمله خود به غزه برخوردار است که نمی تواند به طور قابل اعتمادی با حق دفاع از خود توجیه شود.

در نشست واشنگتن، ناتو می خواهد استراتژی تشدید تنش و گسترش خود را جهانی کند. تحویل سلاح های بیشتری به اوکراین برنامه ریزی شده است، خطر دخالت مستقیم در جنگ در حال افزایش است و “ناتویی” آسیا اکنون رسما آغاز شده است.

با توافقات دوجانبه، ناتو اکنون در تلاش است تا هژمونی خود را در آسیا گسترش دهد و قدرت نظامی خود را در برابر چین نشان دهد. اما پیش از این درگیری های بیشتر در یک جنگ تجاری خود ویرانگر خواهد بود – همه نمونه هایی از یک استراتژی بی پروا است که باید فوراً به پایان برسد.

اگر می خواهید بدانید که شخصیت ناتو چیست، فقط به این واقعیت نگاه کنید که ناتو بدون قید و شرط از دولت راست افراطی نتانیاهو در اسرائیل حمایت می کند.

اگر می خواهید بدانید که ناتو چه شخصیتی دارد، فقط باید ببینید که چگونه استولتنبرگ دبیرکل ناتو هر ابتکار صلح را در بروکسل از بین می برد ، و همین طور واشنگتن و برلین. ما می گوییم: باید کشتار در اوکراین را متوقف کنیم. اکنون آتش بس!

و همچنین می گوییم: باید جلوی کشتار غزه را بگیریم! آتش بس، اکنون!

آلمان چه نقشی در این جنگ جاری در نوار غزه ایفا می کند؟

در واقع آلمان بعد از آمریکا دومین تامین کننده مهم تسلیحات اسرائیل است. از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳، ۳۰ درصد تسلیحات اسرائیل از آلمان وارد شده است. در سال ۲۰۲۳، ۴۷ درصد بود، در حالی که ایالات متحده ۵۳ درصد را تحویل داد. من فکر می کنم ارسال سلاح برای جنگی که در جریان است غیرمسئولانه و شرم آور است.

اکثریت جمعیت آلمان دیگر نمی خواهند از برلین در این تشدید بی رحمانه پیروی کنند و همچنین عضویت اوکراین در ناتو و دادن مبالغ بی پایان به رژیم فاسد و غیر دموکراتیک کیف را رد می کنند.

حفظ عضویت اوکراین در ناتو کاملاً غیرمسئولانه و دیوانه کننده است. اکثریت در آلمان این الحاق را رد می کنند. ۵۵ درصد در کل آلمان و ۷۰ درصد در آلمان شرقی آن را رد می کنند. دولت های ما علیه اکثریت مردم سیاست می گذارند.

این مایه شرمساری و مضحک است که دولت کنونی آلمان، مانند هیچ کشور دیگری قبل از خود، دستورات واشنگتن را بارها و بارها بدون اطلاع قبلی اجرا می کند – و با تجاوز شرم آور خود رفاه مردمی را که آن را انتخاب کرده اند به خطر می اندازد.

ما به جای ناتو به صلح نیاز داریم.

چاپ کن