این اعتصاب از سی ام خرداد ماه شروع شد و تا امروز ادامه دارد .
دامنه ی اعتصاب کارگران تحت عنوان کارزار موسوم به کمپین۱۴_۱۴ تا کنون بیش از ۲۴ هزار کارگر شاغل در ۱۲۱ شرکت پیمانکاری پروژه های نفتی و موسسات وابسته به این وزارتخانه را در بر گرفته است.
از اواسط دهه ۷۰ سیاست بازار آزاد با رویکرد برون سپاری فعالیتهائی که تا آن زمان به ثبات نسبی و امنیت شغلی معروف و شهره بودند، زندگی و موقعیت کارگران را به نابودی کشانده است.
شرکتهای رنگارنگی از پیمانکاران ریز و درشت با ولع بسیار با تحمیل بیشترین درجه استثمار و بالاترین نرخ سود و بهره وری به بهشت برینی دست پیدا کردند.
رانت و رابطه و باند و رشوه به حوزه فعالیت های نفت و گاز و پتروشیمی سرازیر شد و خانواده های کارگری، دستخوش تلاطمات ناشی از بی ثباتی، پراکندگی و بی قدرتی شدند.
محورهای اصلی مطالبات کارگران پروژه ای اعتصاب کننده:
- افزایش دستمزد مطابق با هزینه های واقعی زندگی
- شرایط کاری مطابق سیستم ۱۴ روز کار- ۱۴ روز استراحت(با احتساب روزکار ۱۲ ساعته) .
- حذف شرکتهای واسطه ای پیمانکاران ،
- رفع تبعیض در پرداخت مزد برابر در برابر کار برابر و دریافت بموقع و بدون تاخیر آن،
- کارگران اعتصابی همچنین بر بهبود شرایط زیستی و کاری خود از جمله بهبود کیفیت غذا و وضع خوابگاهها و اماکن بهداشت عمومی خوابگاهها ( دستشویی و حمام) ، تجهیزات لازم سرمایشی در محیط های کار و زیست بویژه ایمنی محیط کار که هر روز قربانی میگیرد تاکید دارند.
