طبق آمار خانه ی ازادی در سال ۲۰۰۴ ،از ۱۹۳کشور ۱۲۱کشور داری نظام دمکراسی انتخاباتی به شمار می رفتند. در تمام این کشورها که به دمکراسی گذار کرده اند اشکال گذار یکی ار مولف های اساسی است. دمکراسی هایی موفق و پایدار بودند که بدون خشونت از طریق سازش چند جانبه میان اجزای نخبگان حاکم و جنبش های اجتماعی بدست آمده اند. موقعیت سازش زمانی فرا می رسد که نظام به خاطر توانمندی جنبش دیگر قادر به سرکوب آنها نیستند و هزینه ی سرکوب مخالفانش، بیشتر از تحمل انهاست در این شرایط رژِیم در موقعیتی قرار می گیرد بین رفتن و سازش باید یکی را انتخاب کند. به نظر اغلب تئورسین های “گذار” دمکراسی “نظام خاصی برای مصالحه و فیصله بخشیدن به نزاع های بین گروهی و اجتماعی است و از طریق دمکراسی می توان به علایق مختلف سازمان بخشید. نمونه روشن ان کشور شیلی است.
جنبش مهسا خلق الساعه نیست و یک رخداد اتفاقی نیست ریشه تاریخی وزمینه های اجتماعی و اقتصادی اساسی دارد و مانند سایر جنبش های اجتماعی نوین طی یک روند طولانی به نتیجه می رسد. افت و خیز دارد ولی تاحصول نتیجه ادامه دارد. ریشه تاریخی این جنبش به انقلاب مشروطیت بر می گردد. بیش از ۱۱۵ سال مردم ایران به شکل های مختلف در ان درگیر هستند. تاریخ عصر جدید ایران با گذار از ولایت و رسیدن به ازادی و عدالت اجتماعی عجین شده است. جنبش مهسا هم مانند جنبش های اجتماعی جدید به ویژه جنبش های سبک زندگی به شکلهای مختلف در پی رهایی است. تغییر رفتار حاکمان هم یک شکلی از گذر به دمکراسی است. جنبش مهسا هم در پی تغییر هست و نه براندازی یا اسقاط کردن حاکمیت، بدون در نظر گرفتن ماهیت جنبش نمی توان با ان همراهی کرد.
ایا تلاش معترضان برای تغییر رفتار حاکمان می تواند تزلزل در اقتدار نظام حکمرانی ایجاد کند؟
در دوره های اعتراضی مثل جنبش اصلاحات، جنبش سبز، اعتراضات دی ماه ۱۳۹۶، آبان همچنین اعتراضات اب، و جنبش مهسا وجه مشترک همه ی انها برای تغییر اساسی رفتار حاکمان به شکل ساختاری بود. متاسفانه جریانات افراطی بخصوص جریان راست به سرگردگی سلطنت طلبان بدون توجه به ظرفیت و ماهیت این جنبش ها سعی کردند این اعتراضات را به نفع خود مصادر کرده و جنبش را از ماهیت خود تهی کنند و با شکلهای مختلف ضربات جبران ناپذیری به این جنبش زدند.
ولی با تمام مشکلاتی که جنبش زن زندگی ازادی داشت دستاوردهای ماندگاری را به ارمغان اورده است.
جنبش مهسا هم مانند سایر جنبش های اجتماعی میان دوره های کوتاه فعالیت عمومی شدید و دوره های نهفتگی در نوسان است. نهفتگی جنبش مارا به اشتباه نیندازد تا انرا پایان یافته بدانیم.
این جنبش درست است که نتوانست حکومت را بلرزاند و هنوز در نیمه راه است ولی موفق شد تمام هستی رژیم را تحت شعاع خود قرار دهد. بعداز جنبش مهسا هیچ تصمیم اساسی درنظام بدون در نظر گرفتن ان ممکن نیست. انتخابات اخیر هم زیرسایه جنبش مهسا مدیریت می شود. اعتراضات خیابانی و مبارزه شجاعانه زنان و جوانان اعتماد به نفس رژِیم و حامیان انرا برهم زده است و شکافهای درون انرا شدت بخشیده است.
فائق امدن به شکاف درون حکومتی یک موضوع حیاتی برای نظام است. بعد از جنبش مهسا فعالیت گسترده ای در این راستا انجام داده است. امروز وضعیت جنبش و نظام در یک حالت “نمی توانند” قرار گرفته نه زور جنبش به نظام می رسد و نه نظام می تواند جنبش را حذف کند. جامعه در یک حالت اچماز قرار گرفته است. حکومت بخوبی می داند گسترش شکاف درون حکومتی چقدر به نفع جنبش و چه آسیب جبران ناپذیر برای حکومت است. دقیقا در همین بستر و اگاهی به موقعیت خود، نظام دست به مهندسی انتخاباتی زده است. مسئله حیاتی برای نظام در این انتخابات پیشگیری از گسست درون نظام است. تنها با ایجاد دشمن مشترک است که نظام می تواند تا حدودی انسجام خود را حفظ کند. در روند تبلیغات این موضوع کاملا مشهود بود. همه کاندیداها مورد نظر نظام بر علیه پزشکیان متحد بودند. نظام جمهوری اسلامی به این موضوع کاملا اگاه است که در این ساختار بسته هیچ کس امکان تغییر در سمت و سوی نظام را ندارد بخاطر همین با بازی دادن اطلاح طلبان حکومتی در انتخابات موفق شده است فعلا تضادهای درون حکومتی را بپوشاند و به بخشی از جامعه امید بفروشد.
عدم انصراف قالیباف و جلیلی به نفع یکدیگر حاکی از حاد شدن شکاف درون حکومتی است. و این موضوع را در همین راستا باید تحلیل کرد.
تا امروز که روز انتخابات است اصلاح طلبان دوپاس گل به نظام داده اند ۱-در ایام انتخابات بانیان اصلی وضعیت موجود را از زیر ضرب خارج کردند و جناح های مختلف همدیگر را مسبب وضع موجود معرفی کردند وهیج اشاره ای به مشکلات ساختاری و اساسی جامعه نمی کنند.
۲-با بودن پزشکیان نظام موفق شد تا حدودی شکاف های درون حکومتی را لاپوشانی کند.
ولی از انجا که زمینه های اجتماعی مشکلات اساسی جامعه هنوز پا بر جاست و حل ان ها به این سادگی نیست که با تغییر مدیران حاصل بشود و نیاز در تغییر ساختارها دارد، به زودی تمام امیدهای کاذبی که در انتخابات ساخته شده به یاس و ناامیدی خواهد انجامید. شرایط یاس و نا امیدی به نفع جریانات راست افراطی است.
امروز هر تحلیلی از انتخابات بدون در نظر گرفتن جنبش مهسا ناقص وناکافی است. سایه جنبش مهسا در همه جا حضور دارد.
با درود
علت قبول پزشکیان به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری.
۱- برای جبران عدم مشروعیت نظام که در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری قبلی ، نگرانی شدیدی برای رهبر و بیتش درست کرده بود .
۲- برای مقابله با تز از” تاجزاده تا شاهزاده “.
جنبش زن، زندگی، آزادی یک انقلاب اجتماعی است ، با یک برنامه مشخص که در آهنگ ” برای ” در یک فرایند دمکراتیک جمع آوری و تولید شده بود .که بنظر من نه تنها حکومت را لرزاند بلکه اپوزیسون را هم به لرزه در آورد .
ولی این دشمن مشترک که از نظر شما پزشکیان است درست نمی باشد چون اگر پزشکیان بود دیگر دو پاس اصلاح طلبان به نظام معنی نداشت .دشمن مشترک حکومت اکثریت مردم می باشند که انتخابات را تحریم کردند ۶۰ درصد + رای باطله + تقلب حاکمیت درانتشار آمار شرکت کنندگان . یعنی حداقل ۷۰ درصد مردم به این نظام نه گفتند ، حالا حاکمیت مانده و روسو فیل ها ی وطنی که امیدی به آنها نیست و بخشی از اصلاح طلبان و یکی دو تا سازمان‌های مردد، که امیدوارم اینها از خواب “روزنه” بیدار شوند.
معنى این جمله جیست؟ در حالیکه تمامى شعار ها گفتارى و نوشتارى خلاف آن را میگوید “ جنبش مهسا هم در پی تغییر هست و نه براندازی یا اسقاط کردن حاکمیت، بدون در نظر گرفتن ماهیت جنبش نمی توان با ان همراهی کرد.”
بعبارتى آقاى حسینى در لباس خط امامىان اصلاح طلب شده ظاهر میشود و حکم میکند که این رژیم ددمنش و جنایتکار “تغییر پذیر” هست!!!
آقاى حسینى لطف کنید رویاهاى هزار بار شکست خورده را بجاى واقعیت هاى موجود قرار ندهید