به حزب های کارگری و کمونیستی جهان و سازمان های سندیکایی بین المللی
بنا بر گزارش‌های دریافتی‌ای موثق از سوی محفل‌های کارگری و فعالان جنبش مردمی در ایران، شروع قدرتمند اقدام به اعتصابی دیگر از سوی کارگران پروژه ای فعال در میدان‌های نفت و گاز جنوب، مجتمع‌های پتروشیمی، نیروگاه‌های برق، و پروژه‌های صنعتی در جنوب کشور کلید زده شده است. تا کنون نزدیک به ۲۰۰۰۰ (بیست هزار) کارگر به این اعتصاب پیوسته‌اند.
کارزار امسال به‌نام “کمپین ۱۴- ۱۴” در زنجیرهٔ جنبش اعتصابی کارگران پروژه‌ای است که از چهار سال پیش آغاز شده است. سال ۱۴۰۰ در زنجیرهٔ این جنبش بیش از یکصد و ده هزار کارگر پرژه‌ای شرکت کردند و دولت و کارفرمایان را به قبول خواست‌های‌شان مجبور کردند. دولت حتی قبول کرد فعالیت شرکت‌های پیمانکاری نیروی انسانی را محدود و متوقف کند. ولی به‌دلیل وجود مانع‌های سیاسی و قانونی رژیم ایران در برابر حضور و فعالیت مؤثر سندیکاهای کارگری هیچ‌کدام از این خواست‌ها اجرایی نشده‌اند. وزارت کار و مرجع‌های دولتی درعمل از اجرا کردن موافقت‌نامه‌ها طفره رفته‌اند.
اعتصاب برنامه‌ریزی شدهٔ کارگران پروژه‌ای که زمزمه‌های انجام آن از هفته‌ها پیش به گوش می‌رسید، بر اساس زمان‌بندیِ دقیق و حساب شدهٔ فعالان کارگری و سندیکالیست‌های باتجربه از روز ۳۱ خردادماه ۱۴۰۳ و با اعلام خواست‌های محوری کارگران فعال در عرصه‌های حیاتی گسترش تأسیسات نفتی و پروژه‌های صنعتی کشور کلید خورد. در این روز طبق گزارش فعالان سندیکایی حاضر در میدان، ۳۰۰۰ (سه هزار) کارگر در ۳۰ (سی) شرکت و پروژه از فازهای مختلف “عسلویه” گرفته تا “دشت عباس”، از بندر “جاسک” تا پالایشگاه‌های “اصفهان”، از جوشکاران شرکت “استیم” در پتروشیمی اسلام‌آبادغرب گرفته تا جوشکاران و مونتاژکاران شرکت “صدرا”ی بندر جاسک، به اعتصاب پیوستند.
خواست محوری کارگران پروژه‌ای در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها، و دیگر مرکزهای صنایع نفت و گاز و نیروگاهی علاوه بر حذف کردن شرکت‌های انگلی پیمانکاران “نیروی انسانی”، یعنی شرکت‌های پیمانکاری‌ای که در مقام واسطه بین کارگران پروژه‌ای و شرکت‌های نفت و گاز عمل می‌کنند، عبارت است از: اجرای ۱۴ روز کار ۱۴ روز مرخصی (مشابه آنچه در مورد کارمندان و کارگران رسمی شرکت نفت مقرر شده است)، افزایش دستمزدها طبق لیست‌های ارائه شده از طرف “کمپین مطالبات کارگران پروژه‌ای” بر اساس تجربه، بغرنجیِ کار، آموزش، و مهارت‌های فنی، و منطقهٔ فعالیت عملی کارگر. کارگران همچنین بهبود شرایط زیستی، نظافت و مسایل بهداشتی در خوابگاه‌ها، بهبود وضعیت غذا در کانتین‌ها (غذاخوری‌ها)، بهبود سرویس‌های نقل‌وانتقال کارگران از خوابگاه به “سایت” و بالعکس هم از نظر ایمنی و هم نصب کولر و تهویهٔ مؤثر در شرایطی که درجه حرارت هوا در منطقه از ۵۰ درجه سانتیگراد به بالا است.
بر اساس گزارش های میدانی، تا بامداد امروز ۱۹۰۰۰ (نوزده هزار) کارگر پروژه‌ایِ ۸۶ شرکت فعال در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی به اعتصاب پیوسته‌اند و پیش‌بینی می‌شود در خلال روزهای آینده هزاران کارگر دیگر به اعتصاب بپیوندند. اخبار دریافتی از گسترش اعتصاب‌ها حکایت دارند و پیش‌بینی می‌شود در روزهای آینده بخش‌هایی دیگر از کارگران صنایع نفت و گاز به صف‌های متحد اعتصاب‌های کارگری بپیوندند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیررسمی نفت (ارکان ثالث) در روز شنبه ۲ تیرماه ۱۴۰۳ضمن اعلام اتحاد و همبستگی با کمپین مطالبات کارگران پروژه‌ای، کارگران ارکان ثالث، و همه کارگران بخش‌های مختلف را به پیوستن به اعتصابات سراسری نفت فراخواند. اعلام این فراخوان درحالی است که گزارش‌هایی متعدد از تهدید کارگران به اخراج از کار و “در لیست سیاه قرار گرفتن” آنان منتشر شده است. کارفرمایان سعی دارند با تهدید و ارعاب و همچنین با ارائهٔ پیشنهاد‌هایی بی پایه و فریبکارانه کارگران را از پیوستن به اعتصاب بازدارند. در وضعیت بغرنج سیاسی حاکم بر ایران نباید گذاشت رژیم سرکوبگر و کارفرمایان با فشار و به گرسنگی کشاندن کارگران خواست‌های قانونی و مشروع‌شان نادیده گرفته و زیر پا بگذارند.
حزب تودهٔ ایران از این حرکت اعتصابی قانونمند کارگران پروژه‌ای صنایع نفت و گاز حمایت می‌کند. حزب تودهٔ ایران حزب‌های کمونیست- کارگری جهان و سازمان‌های سندیکایی بین‌المللی را فرامی‌خواند تا با ابراز پشتیبانی فعال از کارگران و زحمتکشان ایران، با ابراز همبستگی با مبارزهٔ برحق آنان برای دستیابی به صلح، حقوق راستین، آزادی‌های سندیکایی، و عدالت اجتماعی فعالانه حمایت کنند.
حزب تودهٔ ایران
۵ تیرماه ۱۴۰۳
