سخن اول: با مردم آگاه و دردمند کشورم
در شرایطی در آستانه چهاردهمین دور انتخابات ریاست جمهوری قرار گرفته ایم که هم زخمهای ناشی از خشونت و بیدادگری حاکمان در جنبش مهسا و در خیزش های ۹۶ و ۹۸ هنوز بر چهره میهن خون چکان است و هم فشار تحریم ها، ناکارآمدی و رخنه فساد در تار و پود حکومت، فقر و تنگدستی زحمتکشان را فراگیر کرده است.
شکست محنت‌بار دولت رئیسی، و درس‌گیری حکومت از انتخابات ۱۴۰۰ و جنبش مهسا، از یک سو و بر هم خوردن توازن قوا در منطقه و جهان و تمایل آمریکا به تغییر رفتار از سوی دیگر باعث شده که انتخابات جاری به صحنه رقابتی بدل شود بین حامیان دولتهای هاشمی و خاتمی با حامیان دولت رئیسی و پایداری‌چی ها.
و سوال همه شما این است آیا خواهند گذاشت حامیان خاتمی و هاشمی دولت تشکیل دهند؟ در ثانی اگر پزشکیان دولت تشکیل دهد چیزی تغییر خواهد کرد؟
تجارب ما نشان می دهد اگر سطح مشارکت خیلی پائین باشد شانس جلیلی و قالیباف بسیار بالاست. اما هرچه حامیان خط هاشمی و خاتمی بیشتر مشارکت کنند دولت آینده دست پزشکیان و حامیان اصلاح طلب او خواهد بود.
و باز ما بنا به تجربه دیده‌ایم که، علیرغم اختیارات محدود دولت، از نظر منافع ملی، از نظر دانایی‌ها و توانمندی‌ها، به ویژه در سیاست خارجی، و به لحاظ رفتار با منتقدان و معترضان، بین دولتهای همسو با خاتمی و هاشمی، با دولتهای احمدی نژاد و رئیسی، تمایز معین وجود داشته و خواهد داشت. شخصا، علیرغم تمام ستم‌ها و تبعیض‌ها و سرکوب‌ها که این نظام کشیده‌ایم، آرزو دارم، تلاش می‌کنم، و به سود کشور میدانم، که نامزد منتخب جبهه اصلاحات دولت تشکیل دهد.
و دو امید دارم:
اول این که میدانیم در شرایط تازه امریکا آماده گفتگوی جدی و تعامل با ایران است و بسیار تفاوت می کند که در این شرایط تازه کسی همفکر آقای ظریف مجری سیاست خارجی یا کسی مثل جلیلی و باقری کنی.
دوم این که بسیار محتمل است ایران در دوران دولت چهاردهم با مسأله جانشینی مواجه شود. و از آنجا که در سرنگونی طلبان در این ۴۵ ساله هیچ نتوانسته‌اند یک سازمان قدرتمند درست کنند، این که در آن روزهای تاریخ ساز سکان امور اجرایی کشور در دست کدام جناح باشد اهمیتی و تمایزی تاریخی در پی خواهد داشت.
با این همه از آنجا که می بینم زخم های تن و جان بیشماری از این ملت شریف همچنان خون چکان است، از آنجا که می دانیم اختیارات دولت‌ها در جمهوری اسلامی محدود است، و با این که باور کرده ام آقای پزشکیان از فساد اخلاقی و مالی بری است و با مردم داغدیده کردستان هم مهربان است، در روز جمعه ۸ تیر من تنها مسئولیت رای خود را بر عهده خواهم گرفت و به خود اجازه نخواهم داد که از خارج کشور هم‌میهنان را دعوت کنم به توانمندی این یا آن نامزد در اجرای مواعید خود را باور کنند، و یا مصلحت ملی یا «روزنه گشایی» را بر خشم درونی غلبه دهند. در هر شرایط مشارکت یا عدم مشارکت را حق هر شهروند می‌شناسم و با تمام وجود به آن احترام خواهم گذاشت.
سخن دوم: با رهبر حکومت
آقای خامنه ای! خوشحال شدم وقتی شنیدم که شما انتخابات ۸ تیر را مثل انتخابات ۱۴۰۰ برگزار نخواهید کرد. خوشحال خواهم شد هرگاه ببینم در عمل نگاه تائب و مصلحی و شریعتمداری – از نگاه همسنخان پرویز ثابتی و نعمت الله نصیری – به امر حکمرانی یک قدم فاصله گرفته اید.
۱۵ سال پیش به شما نوشتم: نروید از راهی که محمدرضا رفت. خود را با او همسرنوشت نکنید. نشنیدید. امروز هم اگر جنبش مهسا نبود، یکی مثل رئیسی را جانشین رئیسی نمی کردید؟
وقتی ما و شما انقلاب کردیم و شما این جهموری اسلامی را درست کردید، اکثریت بزرگ مردم باور می کردند روحانیون، یعنی علمای دین، لایق ترین اشخاص برای اداره امور کشورند. امروز اما، اکثریت بزرگ مردم ایران، حتی بیشماری از فرزندان شما برپا کنندگان جمهوری اسلامی، کاردانان و متخصصان را، لایق ترین افراد برای اداره امور کشور می دانند. و خوشحالم از این که آقای پزشکیان هم همین حرف را میزند.
اما آیا، اگر او انتخاب شود، مثل دولت خاتمی با «هر ۹ روز یک بحران»، ناشی از کارشکنی دیگر جناح های جمهوری اسلامی، و حامی شما، مواجه نخواهد بود؟ در ثانی با تشکیل دولتی شبیه خاتمی و هاشمی، آیا مِهر حکومت به دلهای اکثریت بزرگ این مردم باز خواهد گشت؟ آیا این شکاف و تقابل هولناک حکومت شما با مردم، جبران خواهد شد؟ مگر نه اینکه همین امروز حدود نیمی از جامعه زخم خورده اصلا باور ندارد که در رفتار شما کوچکترین تغییری حاصل شده. آیا نمی شنوید صدای نیمی از ملت را که می گوید «اینها سر و ته یک کرباسند»؟ و هرکس را بخواهند از صندوق در می آورند.
اکثریت بزرگ مردم ایران نظامی می خواهند که در آن نه فقط اختیارات قوه مجریه، که تمام ارکان حکومت از کاردانان و متخصصان باشند و همه در یک انتخابات آزاد به رای مستقیم خود مردم انتخاب شوند. سن و سال و سابقه شما ضرورت گفتگوی ملی برای حل این معضل اساسی کشور را عاجل می کند.
نیاز مبرم کشور است که از فردای ۸ تیر، دولت چهاردهم گفتگوی ملی برای رفع شکاف عمیق حکومت و مردم و رفع بن بست های قانون اساسی را آغاز کند و قبل از این که کار از کار بگذرد، این امر ملی با مشارکت همه قشرهای ملت، از جمله حامیان قانون اساسی کنونی، به صورت صلح آمیز، به فرجام برسد.
باشد که بار دیگر، همچون روزهای خوش انقلاب مشروطه و انقلاب بهمن، شادی و امید، زنگار و آوار یاس و تبعیض را از خانه های این ملت رنج دیده و تحقیر کشیده بزداید و ایران سرزمینی شود برای همه ایرانیان.
سخن سوم: با یاران فدائی، به مبارزان چپِ آزادی خواه
در آستانه انتخابات جاری به عهده خود می دانم در سه مورد مهم نظر خود را با شما همراهان عزیز در میان بگذارم:
یکم: در طیف همه محافل فدائی و توده ای، چپ یا جمهوری خواه، در میان مجموعه نیروهای مخالف نظام ولایی، از درون زندان ها گرفته تا دانشگاه ها، فعالین رسانه ای، در داخل و خارج کشور در صفوف احزاب و تشکل های سیاسی نظرات کاملا متفاوتی درباره چگونگی مواجهه با انتخابات ۸ تیر ابراز می شود.
- برخی از رای دادن به آقای پزشکیان و حمایت و همکاری با جبهه اصلاحات دفاع می کنند؛
- برخی از همراهان ما اعلام کرده اند که گرچه در این انتخابات قطعا رای نمی دهند، اما نه رای دهندگان را سرزنش می کنند و نه تحریم کنندگان را.
- عده ای از همراهان ما از تحریم فعال انتخابات دفاع می کنند و هدف خود را کاهش سطح مشارکت اعلام کرده اند. اما از حمله به اصلاح طلبان و مشارکت کنندگان اجتناب می کنند؛
- عده ای از همراهان ما راه کاهش سطح مشارکت را حمله به اصلاح طلبان و دیگر نیروهای مشارکت کننده می دانند.
با این که این ۴ گزینه کاملا با هم متفاوتند، اما راست این است که ارزش های پایه ای و اصول و آرمان ها و آزروهای حامیان هر چهار گزینه به نحو غریبی در هم تنیده و هم پوشاننده است. این وجوه مشترک پایدار همه ما را فرامیخواند که اجازه ندهیم از انتخاباتی که ما بازیگر اصلی آن نیستیم، میدانی ساخته شود برای رو در روئی ما، و بهره گیری اقتدارگرایان حاکم و اپوزیسیون دست راستی.
دوم: در انتخابات جاری سه طیف
- اقتدارگرایان بنیادگرا
- اقتدارگرایان عملگرا
- اصلاح طلبان میانی
با هم رقابت دارند. تجربه ما نشان میدهد که رفتار این سه طیف با ما فعالین سیاسی و مدنی دگر اندیش، غیر مذهبی، و تحول خواه، متفاوت است. تقویت تشکل‌های اصلاح طلب تهدیدی علیه ما نیست. این تشکل‌ها فضاهایی علنی و قانونیست برای همگامی و همکاری در راه اهداف مشترک، به ویژه برای منزوی کردن گرایش های اقتدارگرا.
تنها بر بستر این نوع همگامی و همکاری در فضاهای علنی و قانونی است که راه گذار کشور به دموکراسی گشوده میشود. ما هرگز نپداشته‌ایم ابتدا ساختار حکومت دموکراتیزه میشود و بعدا احزاب دموکراتیک ساخته می‌شوند. چه اصلاح طلبان پیروز شوند و چه نشوند، در چشم اندازهای پیش روی حضور و فعالیت ما در تشکل ها و گروه های حقیقی و مجازی اصلاح طلب برای ساختن خشت خشت جامعه ای دموکراتیک حائز اهمیت راهبردی است.
سوم: ما فعالین فدایی، برخلاف اپوزیسیون دست راستی، نه باور داریم که قدرت‌های خارجی برای گذار ایران به دموکراسی یک تکیه گاه مهم‌اند، و نه اعتقاد داشته و داریم که ما در کشاکش و رقابت میان شرق و غرب یکی را تکیه مبارزه علیه دیگری تلقی کنیم.
در روندهای پیش روی، از آنجا که به احتمال قوی مذاکراتی جدی و تاریخ ساز بین ایران و غرب رخ خواهد داد، یقینی است که کشاکش ها در حکومت، و در شرق و غرب، له و علیه این مذاکرات نیز بالا گیرد و ترکش های آن به ما فعالین جنبش چپ، دموکراتیک و عدالت خواه کشور نیز اصابت کند. حائز اهمیت تاریخی است که ما فدائیان خلق، و مجموعه نیروهای میهن دوست و ایران شناس کشور، در کشاکش میان شرق و غرب جانب نگیریم و به همان سنت ملی مصدقی، به اصل توازن و تعادل در مناسبات میان شرق و غرب وفادار بمانیم.
یاران گرامی!
و هرگز از یاد نبریم که ما فعالین سیاسی و مدنیِ دگر اندیش، غیر مذهبی، دموکرات و عدالت خواه ایران، علیرغم همه اختلاف نظرها، درآمیخته ترین و پر پیوند ترین نیروها با یک دیگر هستیم. در هیچ شرایطی دست یکدیگر را رها نکنیم.
با دلی سرشار از آزروهای بزرگ
فرخ نگهدار
شنبه دوم تیرماه ۱۴۰۳ – آتن
<<جریانات و افراد مدعی سیاست که بر طبل شرکت در این نمایش حکومتی می‌کوبند، شریک خامنه‌ای‌اند.
اخیراً هم این بالماسکه راه افتاده که: اینجانب بعد تفکر بسیار و علیرغم ناراحتی از دست نظام و حتی نه امید چندان به نتیجه‌ی کار، سرانجام به این رسیدم که رای دادن بهتر از قهر با صندوق است! شگردی که چنین فرموله شده است: در بین عقل و دلم، بالاخره به خرد گوش دادم که می‌گوید باید شرکت کرد! حال آنکه رهنمای رفتاری اینان نه عقل، بلکه و در اساس دارند درست ته دل خود را پاسخ می‌دهند. در عمق وجود اینان، بقایای عاطفه به نظام است که در سطوح متفاوت و به اشکال پیچیده عمل میکند >> پیچیدگی آن جناب نگهدار،شاید از پیچیدگیهای ” دین خویی و اسلامبارگی ” ما روشنفکران وشما باصطلاح چب گرایان “ضد امپریالیست به هر قیمت .. نشاّت میگیرد.. آی که”هفتاد” رفت ودرخوابی مگراین چندروزه دریابی
تزریق خوشبینی بلاهت‌آور توسط سیاستمداری
مانند فرخ نگهدار و اصلاح طلبانی که سهم خودشان را از قدرت و ثروت میخواهند ،به منظور فریب مخاطب میباشد .
درست بر خلاف چیزی که نگهدار نوشته ،
هر رای در صندوق ج.ا ، رای بر ضد جنبش مترقی زن زندگی و آزادی است .
رای بر ضد امید و اینده بهتر مردم است .
در شرایط فاجعه بار امروز هر رای ،حمایت از ج.ا و ولی فقیه است ،رای به کشتار و سرکوب است،
کمک به استمرار استبداد ، بهره کشی و فاشیسم است !
بپذیریم آقای نگهدار، اگر فکر میکند که، از حضور مسعود پزشکیان در پاستور، نان و آبی به مردم ایران میرسد. برود و رای بدهد. فقط به ایشان یادآوری کنیم که، تنها نرود، بلکه دوضلع دیگر مثلث، یعنی آقایان بهنود و مهاجرانی را هم با خود همراه کند. دنیا را چه دیدی، شاید سه رای بیشتر به پزشکیان، او را در همین دور اول، به ریاست جمهوری برساند، و مردم ایران متحمل هزینه بیشتری برای رفتن انتخابات به دور دوم، نشوند. جلو ضرر را از هر جا که بگیرید، خودش نفع است. باور کنبد که اگر این انتخابات، واقعن انتخابات بود و ازاد بود، بطوریکه آقای نگهدار هم حق نامزد شدن میداشت، من به ایشان رای میدادم. اما تا آن شرایط فراهم نشود که، آقای نگهدار هم حق نامزد شدن را داشته باشد، تحریم انتصابات آخوند فاشیستی به نام « ولی مطلقه فقیه » تنها گزینه خردمندانه و انسانیست. درود بر همگان!
روح الله خمینی به انقلاب بزرگ سال ۵۷ خیانت کرد و محمد خاتمی به ۲۰ میلیون مردمی که در سال ۷۶ به اصلاحات رآی دادند پشت کرد .
و مدت هاست که مردم برای ” این ها ” تره خورد نمی کنند و حکومتی ملی و مردمی را خواهانند .
و درود بر زنان و مردان شجاعی که حتی از داخل زندان ها بیانیه می‌دهند و ” خیمه شب بازی انتخاباتی ” را تحریم می کنند .
حمایت نگهدار از رای دادن در انتخابات این بار برخلاف گذشته بسیار ولرم است. دلیل آن هم روشن نبودن آمار مشارکت است و خودش هم در مقاله پیشین گفت که منتظر تصمیم گیری اکثریت مردم ایران است. شرکت در انتخابات برای او اهمیت ثانویه دارد در مقایسه با تواناییش برای یک پیش بینی قاطعانه و جنجال برانگیز که بتواند دوباره از او یک چهره مطرح بسازد.
اصولاً با منکوب کردن شخصیت ها به خاطر رای دادن مخالفم. بنظر میرسد فرخ نگهدار نیز این بار از تخطئه مخالفین رای دادن اجتناب کرده است.
خیر جناب نگهدار ، نیروی های چپ و مردمی همان گونه که مضحکه های انتخاباتی سال های ۱۳۸۸ به بعد یعنی کودتای انتخاباتی آن سال را تحریم کرده اند بار دیگر با خشم و قهر انقلابی در خانه هایشان باقی خواهند ماند و تن به بازی مشمئزکننده ی دیکتاتور و سرسپردگان او و اصلاح طلبان ذوب در ولایت نخواهند داد .
پیداست که عوامل زن ستیز رژیم استبدادی٫ برآشفته و هراسناک از تعداد لایک های حتی مختصری که به کامنت خانم آزاده زده شده به تکاپو افتاده اند و به شکل فله ای دیس لایک می زنند .
«سه سخن» با سه تحریف خیلی گُنده به ترتیب درهمان «سه سخن»
یک ـ خاتمی و هاشمی رفسنجانی و حامیان آنها را در کنار هم گذاشتن یعنی کار بزرگ جوانان متولد بعداز انقلاب ۵۷ و شرکت غافلگیر کننده آنها در«انتخابات» ۲ خرداد ۷۶ علیه فسیل های حکومت جنایتکار خامنه ای ها ، رفسنجانی ها ، ناطق نوری ها ، مصباح یزدی ها ، جنتی ها ، فلاحیان ها ، محسن رضایی ها و…. را دزدیدن
دو ـ «شما و خامنه ای انقلاب نکردید» بلکه بواسطه ی مجموعه ی عواملی در سال ۵۷ انقلاب شد.
سه ـ « سه مورد مهم نظر خود را با شما همراهان عزیز در میان بگذارم …» ولی شما بسیاری نیروها را «همراه» خود جا زدید.به مثل من از اولین امضاء کنندگان اتحاد جمهوریخواهان ایران بودم .ولی همراه شما نبوده و نیستم.
جناب آقای نگهدار، من نمیدانم که هم اکنون جزو کدام دسته از فداییان (اکثریت) هستید. گویا هرچقدربیشتر دولت های این رژیم ارتجاعی خلاف آرزوها و پیش بینی های شما عمل کنند،همانقدر شماها فریفته ی این رژیم می شوید. به عنوان فردی که هیچگاه توده ای نبوده ام، به شما اکثریتی های مقاومت محوری توصیه می کنم، کمی از حزب توده ایران یاد بگیرید، ازمانیکه این حزب از سیاست «اتحاد و انتقاد» در سالهای نخست انقلاب انتقاد کرد، هنوز که هنوز است بر موضع و پرینسیپ خود ایستاده است، گاهی به نعل و گاهی به میخ نمی زند . اما اکثریتی هایی مثل شما گویا هیچ پرینسپی نمی شناسند، مسئولیت پذیر نیستند، گویا هرچقدر این رژیم شماها را خوار بشمارد و زجرتان دهد، ذلیل تان کند، بیشتر کیف میکنید.
علاوه براین: هستند گروهای چپی که بدرستی خواهان سرنگونی این رژیم ارتجاعی هستند، بدون دخالت خارجیان. سرنگونی طلبان فقط راستگرایان نیستند.
سعید ن عزیز!
شما مرا «محور مقاومتی» پنداشته‌اید. اشتباه میکنید.
در نظر محور مقاومتی ها مبارزه علیه آمریکا وظیفه‌ی مقدم است و مبارزه برای دموکراسی تابع مصالح آن. از نظر من این طرز فکر نه فقط راه برای توجیه استبداد می‌گشاید، بلکه میتواند به منافع ملی هم آسیب برساند.
محور مقاومتی ها از تنش زدائی با امریکا، از عادی سازی مناسبات با امریکا، از رعایت توازن میان شرق و غرب حمایت نمی کنند. این رویکردهای آنها اما به سود صلح و برای منافع ملی نیست.
درضمن همه‌ی محور مقاومتی ها یکسان نیستند. برخی از آنان با دموکراسی خواهان از مقابله با آنها اجتناب میکنند. لذا ما با آنها کمتر درگیر هستیم.
اما بخش دیگری از آنها با دموکراسی خواهان دشمنی میکنند و آنها را مزدور یا جاده صاف کن آمریکا و اسرائیل می‌نامند. این گروه از محور مقاومتی ها نه تنها در دفاع از منافع ملی در مسیری نادرست گام بر می‌گذارند، بلکه مدافع استبداد و علیه مصالح ملی هستند. نمونه آقای حسین شریعتمداری.
آقای نگهدار، شما هیچوقت دموکراسی خواه نبودید و پیشتاز تشنج آفرینی با آمریکا بودی .
از۱۳ آبان ۵۸ وبالا رفتن حزب الهی ها ازدیوارسفارت آمریکا بهانه پیدا کردی که عبا ی خمینی را به «ترقی » و «ضد امپریالیست»رنگ کنی که موجب شگفتی بسیاری درایران شد وآغاز تشتت در بزرگترین سازمان چپ بعداز انقلاب۵۷د. نیازبه تکرار پیامدها و تضعیف عمومی جنبش چپ وبالاخص جنبش فدائی نیست.شما هرگز برای دموکراسی به حکومت فاشیستی مذهبی ولایت فقیه نه تنها اعتراض نکردی بلکه در تائید و تحکیم آن از هیچ ترفندی مضایقه نکردی.حتی بعداز دوم خرداد۷۶ که نسل جوان فهمید که حکومت دینی وایدئولوژیک به حقوق شهروندی مردم و دگراندیشان بی اعتناء ست ودر«انتخابات» ۸۴ شرکت نکردند.شما طلبکارانه شکست دکتر معین و رفسنجانی را بحساب کسانی گذاشتی که از رای کشی فاصله گرفتند(کامنت خانم مهسا محمدی گلرو را بخوانید) شما درتمام رای کشی های ضد دموکراتیک حتی ۱۴۰۰ شرکت کردید.امروز می نویسی «درس گیری حکومت ازانتخابات ۱۴۰۰» یعنی چه؟ آیا تحلیل خود را می فهمی؟
مقاله:“باورکرده ام آقای پزشکیان ازفساد اخلاقی ومالی بری است وبامردم داغدیده کردستان هم مهربان”
پزشکیان:“من ذوب درولایتم وهیچکس حق توهین به رهبررا ندارد”
نگهدار:”شرکت درانتصابات وآری به قاتلان.هم تاکتیک هم استراتژیک”
ایران:
-قارنا؛قلاتان/مهاباد/نوروز۵۸/تابستان ۵۸واردیبهشت۵۹ سقزوسنندج…کشتارواعدام هزاران زن وکودک و سازمانهای سیاسی کردستان!چه”محبتی”
-ترور؛اعدام دههاپزشک ودانشجوی پزشکی تبریزهم دانشکده ای پزشکیان-سال۶۰
-کف خیابان:سیدعلی قاتله-ولایتش باطله…
بیانیه شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:
“هم اکنون بیش از۲۰هزارهمکارما درنزدیک به۹۰شرکت مختلف نفت وگاز برای پیگیری مطالبات خود وارد اعتصاب شده اند.چند دهه است که حق وحقوق کارگران نفت زیرچنگالهای مافیای پیمانکاران له شده است.به این بردگی تن نمی دهیم.همانطورکه بازنشستگان عزیزدرخیابان فریاد زدندومردم صدایشان بلند شده.حرف ما هم همین است.رای بی رای! ازحقمان کوتاه نمیآییم”
با درود
۴۵ سال حول و حوش رژیم ، از طریق” اصلاحات” ، یا ۴۵ سال بر علیه رژیم از طریق “مبارزه ی اعلامیه ای” ، نتیجه اش میشه ادامه حکوت استبدادی اسلامی برای ۴۰۰ سال دیگر.
برای رسیدن به آزادی و عدالت باید به مردم ایران که شامل فرهنگیان ، کارگران ، پرستاران ، و زحمتکشان هستند گوش داد ، نه به سیاستمداران جمهوری اسلامی.
“تجارب ما نشان می دهد اگر سطح مشارکت خیلی پائین باشد شانس جلیلی و قالیباف بسیار بالاست. اما هرچه حامیان خط هاشمی و خاتمی بیشتر مشارکت کنند دولت آینده دست پزشکیان و حامیان اصلاح طلب او خواهد بود.”
کدام تجارب!؟
نه سیخ بسوزد و نه کباب ،. و من یواشکی نه در دماوند بلکه جایی در حوالی لندن رای میدهم
اگر ” باران” بگوید حزب توده و اکثریت هردو اصلاح‌طلب اند جیغ طرفداران به هوا می‌رود .
اگر نیستند حرفی برای گفتن دارند ؟
آقای نگهدار، “اپوزیسیون دست راستی”، که شما از آنان یاد میکنید، کسانی اند که هنوز سعی میکنند میان مردم و حکومت اسلامی آشتی برقرار کنند.
فرهاد
فرهاد عزیز
نمی دانم شما در ایران هستید یا در خارج. حتی اگر در خارج هم باشید نمیدانم به ایران رفت و آمد داشته‌اید یا نه. اگر داشتید بعید میدانم بگوئید «من هیچ تفاوتی میان رفتار خاتمی چی ها و احمدی‌نژادی‌ها با خودم حس نکردم.
برای این که پاسخی برای سوال خود پیدا کنید از اعضای فامیل و دوستان خود در ایران بپرسید که تفاوتی حس کرده‌اند یا نه.
دوست عزیز
حرف اصلی نیمی از مردم ایران، که رای نمی‌دهند، این نیست که دولت‌ها هیچ فرقی با هم ندارند. پیگیر ترین تحریم کنندگان در ۴۵ سال اخیر، چه سطح بالا بوده چه پائین، همیشه فکر کرده‌اند این بازی «بد و بدتر» است و ورود به آن به قوام و دوام حکومت کمک میکند و سرنگونی را به تاخیر می‌اندازد.
جناب نگهدار ممکن است بعدا دوستان کامنت گذار به شما انتقاد سختی بکنند که چرا چنین موضع گیری را دارید. من با اینکه با دیدگاه سیاسی شما کلا مخالف هستم اما به هر حال باید قبول کرد که موضع شما هم یک دیدگاه است. منتها سوال اصلی من چیز دیگری است. شما در اوایل انقلاب مسئولیت اصلی را در سازمان فدایی داشتید و به همراه حزب توده مشی حمایت از جمهوری اسلامی را پیگیری کردید. شما بعدا بارها از سیاست های کیانوری انتقاد کرده اید اما در عمل طی این ۴۵ ساله گذشته همان سیاست را ادامه داده اید. حالا اگر در اوایل انقلاب این سیاست توجیهات خودش را داشت اما هم اکنون این سیاست طرفداران بسیار بسیار کمی دارد. من متوجه نیستم شما از یک طرف سیاست های حزب توده و کیانوری را مورد انتقاد قرار می دهید {بدون انتقاد از مسئولیت خود} و از طرف دیگر همان سیاست را تا هم اکنون ادامه داده اید. حزب توده ایران سالیان طولانی از این سیاست دور شده است اما شما هنوز معتقد به شکوفایی جمهوری اسلامی هستید. متشکراگراین را توضیح دهید.
پاسخ به پرسش شما را بالاتر در پاسخ به سعید ح و بحث محور مقاومتی ها نوشتم. اگر کافی نبود توضیح دهید و حتما به آن خواهم پرداخت.
فرخ
با تشکر. کیانوری مبارزه با امپریالیسم را عمده کرد و شما هم پیروی کردید. شما به این نتیجه رسیده اید که دمکراسی باید عمده باشد. این اختلاف شما با خط کیانوری. خط کیانوری معتقد بود باید نیروهای ضد امپریالیست در حاکمیت را تقویت کرد. شما معتقد هستید باید نیروهای طرفدار دمکراسی را در حاکمیت را تقویت کرد. اشتراک شما با خط کیانوری در این است که نقطه تحول را در داخل حاکمیت جستجو می کنید. نیروهای مترقی معتقد هستند این حاکمیت نه ضد امپریالیست است نه طرفدار دمکراسی. امکان اینکه این دو مقوله در سیستم فعلی تحقق بپذیرد امکان ناپذیر است. اینکه من گفتم انتقاد شما از کیانوری با مواضع تاکنونی شما در تضاد است در همین موضوع است. آقای نگهدار باید به نیروی اجتماعی تکیه کرد نه کاندیداها و نیروهای سیاسی معلوم الحالی که کارنامه سیاسی آنها کاملا مشخص است . مگر شما به نفع روحانی رای ندادید. حاصل آن رای چه بود. ورود مصطفی پور محمدی به کابینه به عنوان وزیر کشور. رئیس جمهور تصمیم گیرنده نیست مجری است.
براستی که در این شرایط، اتخاذ تصمیم صحیح و خردمندانه بسیار سخت و خطیر است. چرا که در غیاب یک آلترناتیو قوی مردمی و فاقد قدرت هژمونیک، شاید امکان دیگری برای نجات ایران و ایرانی و پرهیز از فروپاشی و تجزیه مملکت وجود نداشته باشد.
متاسفانه از دیدگاه بسیاری از فعالان چپ، آقای فرخ نگهدار یک عنصر ضد انقلابی است.
ولی انصاف را رعایت کرده بگویید در این برهه از انتخابات چند تن از نظریه پردازهای چپ موفق شده اند یک بررسی و تحلیل کامل از تمامی عرصه های دخیل و تاثیر گذار در این انتخابات ارائه دهند؟ مدعی عدم حضور آنان نیستم. بحث من کمیت رفقایی است که تحلیل هایی فارغ از بغض، تند روی، خود محوری و البته با توجه به مزغل های موجود که بسیاری از رفقا از وجود آنها غافلند ارائه دهند؟ آقای نگهدار که چند بار خود را ” ما فداییان” خواندند و کسی مالک این نام زیبا و جاودانه نیست که چنین اجازه ای به ایشان ندهد ظاهرا طی این مقاله تصمیم شخصی و فردی دال بر حضور و دادن رای مثبت به پزشکیان اتخاذ کرده اند. این تردید و سپس تعمق و در نهایت اتخاذ تصمیم سخت ایشان قابل تقدیر است.
هیچکس مالک هیچ نامی نیست و هر کس آزاد است خود را به هر نامی معرفی کند ولی خاک پاشیدن به چشمان مردمان و بردن آنها به مسلخ سرمایه و مشاطه گری چهره جنایتکاران با استفاده از اعتبار نم ها و نظریه ها را باید به شدت محکوم کرد و با آنها به مبارزه برخاست. تصمیم های “شخصی” و جمعی اپورتونیستی و ضد مردمی نه تنها قابل تقدیر نیست بلکه باید به شدت افشا شوند. نظریات و تئوریهای انقلابی و در اینجا مارکسیسم تنها از راه مبارزه با اپورتونیسم و بخصوص اپورتونیسم راست آن هم از نوع “نگهداری اش” میتواند در مردم نفوز کرده و به آگاهیشان یاری رساند.
جناب آقای نگهدار، مطلب شما را خواندم. اصلاً هم متعجب نشدم. انتظاری بیش از این هم از یک “فعالِ چپِ شرمنده” ندارم. شما اگر با دقت نوشتار خودتان را بخوانید، با ضد و نقیض‌های آن، چه در تلاش مطهرساختن آگاهانه اصلاح‌طلب‌ها و چه در عدم تفاوت سیاست‌های کلیدی رژیم ولایت‌فقیه در دولتهای قبلی، پی خواهید بُرد. البته بعید میدانم چنین کنید. زیرا شما دیرگاهیست که شاخص و شاغول تحلیل طبقاتی را بدیوار فراموشی ذهن‌تان آویخته‌اید. به‌قبول برادرانتان، مستطاب باشید.
اکثریت قریب به اتفاق “حامیان هاشمی و خاتمی” که خنده دار این است انگار اعتباری میان مردم دارند، اعلام کرده اند در این انتخابات مسخره شرکت نخواهند کرد. آن وقت این آقای تحلیلگر بی اعتبار و مهر و نشان چهل و پنج ساله خورده به عنوان ناجی و هوادار نظام مرگ و اعدام و زندان، باز هم نیروهای کارچاق کن و تدارکاتچی و حتی قاتلین زندانیان سیاسی و نمایندگان چند ده ساله مجلس مترسکان خامنه ای و سپاه را دو قطب نیک و بد در این کمدی الهی می داند! به راستی آیا بهتر نیست اقای نگهدار دیگر این هواداری عریان از نظام کشتار اسلامی را رها کند؟