اجرای نمایش کمدی ـ تراژدی انتخابات پیشرس چهاردهم در نظام ولایت فقیه، نه معجز می آفریند و نه مسعود پزشکیان قادر به درمان جمهوری اسلامی بیمار است.
بعد از کش و قوس ها و شکست خالص سازی قدرت و تشکیل کابینه ابراهیم رئیسی از ضعیف ترین وزرای بسیجی و فرمانبر و مجریان سیاست های مخرب داخلی و خارجی سید علی خامنه ای، اینک فصل جدیدی از انتخابات نمایشی در دست اجراست.
گرچه در انتخابات متعدد گذشته یک بال قدرت نظام با عنوان « اصلاح طلبان» به تدریج به پشت پرده رانده شد، اما اینک با پذیرش « شروط» خاتمی در اجابت به خواسته های «اصلاح طلبان» از جانب حاکمیت با عناوین ایجاد «روزنه گشایی»، «راهگشایی» پا به میدان گذاشتند تا شاید تنور انتخابات رهبری بار دیگر گرم گردد و با نمایش برخی از زنان همانند دوران خاتمی، احمدی نژاد، موسوی و روحانی با روسری های رنگارنگ به جلوی صحنه آورده شدند. این زنان با اهداف متفاوت فضای مجازی نظام را در نمایش خود غنیمت می شمارند و نظام هم از این نمایش به افکار بین المللی پیام آزادی پوشش زنان را می دهد. غافل از اینکه در گذشته نزدیک مهسا امینی ها را به بهانه کشف حجاب در زیر شکنجه به قتل رساندند و دیگر زنان معترض به جرم کشف حجاب مورد ضرب و شتم قرار گرفت و همچنان مورد آزار قرار می گیرند، و با استفاده از فنون مدرن دوربین زنان راننده کم محجب را جریمه می کنند. زنان آزادیخواه را به زندان می برند. اینک گشت ارشاد تا اطلاع ثانوی در مرخصی مصلحتی است.
آیا در سیزده دوره انتخابات گذشته و انتخابات مجلس اسلامی رونقی در توسعه و رشد اقتصادی، آزادی های سیاسی و مدنی و مطبوعاتی ایجاد شد؟ آیا احزاب دموکرات و سندیکاهای مستقل اجازه فعالیت داشتند؟ آیا عدم پیگرد فعالین مدنی، زیست محیطی ، شکنجه و اعدام ها پایان یافت؟ شرایط نویسندگان، سینماگرایان بهبود یافتند؟ اختلاس های چندین میلیاردی منسوبین و منصوبین پایان یافت؟ اقتصاد بیمار و تورم طاقت فرسای زندگی اقشار مردم معتدل شد؟ چرا بیش از ۶۰ در صد مردم در زیر خط فقر قرار دارند؟ وضعیت تراز بازرگانی و کسری بودجه و سقوط ارزش پول کشور را چه کسی باید جواب دهد؟
به طور کلی باید پرسش شود آیا انتخاب یک رئیس جمهور از هر جناح حکومتی، جبهه پایداری، انواع و اقسام اصولگرایان، «اصلاح طلبان» و … می تواند و یا صلاحیت دارد و مجاز است به وعده های انتخاباتی خود جامه عمل بپوشاند؟ تجربیات و عملکرد این نظام در طول سالها به ما می گویند خیر. قوه مجریه مطیع سیاست های خامنه ای است و آرزوهای وعده داده شده به دیوار سخت سلطان علی خامنه ای برخورد می کنند. امیدها از فردای انتخابات چه ریاست جمهوری، چه مجلس اسلامی به نا امیدی تبدیل می شود و عدم شرکت فزاینده در هر دوره تایید کننده واقعیت های عینی است. نا امیدی و افسردگی روحی همه خانواده ها را در برگرفت.
افزون براین، روش برگزاری تاکنون تابع شرایط و تدبیر خواص است و آنگاه باید از فیلترهای شورای نگهبان،وزارت اطلاعات، سرویس اطلاعات سپاه چپاول گر، بگذرد و در نهایت باید مورد الطاف سید علی خامنه ای قرار گیرد. یک انسان دموکرات و آزادیخواه به خود اجازه نمی دهد در مقابل منویات شوم سید علی خامنه ای سر تعظیم فرود آورد.
چگونه است که مسعود پزشکیان در سالهای ۱۳۹۲ و ۱۴۰۰ رد صلاحیت شد، اینک بدون تغییر ماهوی از فیلتر شورای نگهبان زعامت مرد ساله۹۸، جنتی، دست نشانده خامنه ای، مسئول شورای نگهبان، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و رئیس کنونی مجلس خبرگان رهبری در ایران عبور کرد تا به «خواسته» محمد خاتمی اجابت بخشد و بخشی ازاصلاح طلبان را به میدان آورد تا تنور انتخابات غیر مشروع و غیر دموکراتیک نظام ولایت فقیه را از دهانه گشاد بر پیکر بی جان نظام بدمند.
این انتخابات هم همانند پیش از این « رقابتی و کنترل شده» بر گزار می شود و قماری برای «خطرات» آتی نظام وجود ندارد.
با این حال یک سری پارامترها و متفییر ها غیر محاسبه هستند. مثلا با فرض ایجاد شرایط دوره ۸۸ موسوی و اعتراضات با اشکال جدید، واکنش سید علی چگونه خواهد بود؟ اینک چه نهادی مسئول مهندسی انتخابات است و چگونه نتایج را اعلام خواهند کرد؟
أصلا باید پرسش شود که آیا اجماع و توفق بین همه گرایشات اصلاح طلبان و همچنین بین همه اصولگرایان وجود دارد؟ آیا مردم دوباره فریب وعده ها را خواهند خورد؟ گرچه در طیفی از جبهه اصلاح طلبان تشتت کمتری از برآمد پزشکیان وجود دارد، اما اوضاع بین ۵ نامزد ازاصولگرایان با پیشینه های قتل و جنایت و اختلاس در چگونه نجات و ارادت به ولی فقیه بسیار متشنج است.
با فرض انتخاب پزشکیان یا یک اصولگرا ،مسائل و مشکلات مزمن بیکاری، تورم،شکاف طبقاتی،فقر، تبعیض علیه زنان و فراتر از اینها سیاست خارجی و معضل هسته ای را چگونه می خواهد حل کند؟
آیا رئیس جمهور مفروض اختیار دارد بگوید آقای خامنه ای برخلاف استدلال شما،«عملیات طوفان الاقصی در ۱۵ مهر(۷ اکتبر) مورد نیاز منطقه نیست و منطقه ما به این عملیات مخرب بر منافع و روابط بین المللی ایران نیاز نداشته است،و منطقه را به آشوب کشید و ایران را بیش از پیش منزوی و مورد تجریم قرار می دهد؟
اما اصل یک صدو سیزدهم قانون اساسی نظام که رئیس جمهور به مثابه عالی ترین مقام رسمی با فرض فوت سید علی خامنه ای می تواند کشور را بدون دخالت « دولت سپاه پاسداران» از مرحله انتقال بگذراند؟
در اصل یک صد وپانزدهم آمده است « رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی انتخاب شود،تابعیت ایران داشته باشد،مدیر و مدبر باشد،دارای حسن سابقه…. و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی باشد». آیا ابراهیم رئیسی دارای این خصایل بود؟ فردی که عضو هیئت مرگ ۵ نفره ( نیری،مصطفی پور محمدی،ابراهیم رئیسی،اشراقی و محمدی گیلانی) اعدام های هزاران زندانی سیاسی و عقیدتی سال ۶۷ بود.
از همین جا مسئله و جایگاه بیش از نیمی از جمعیت کشور یعنی زنان معلوم میشود که صلاحیت احراز ندارند. مستقل از اینکه هموطنان سنی،ارمنی ،یهودی.. به عنوان شهروند و ایرانی الأصل در مخیله تنگ رهبران ارتجاعی نظام حاکم نمی گنجند.
متاسفانه در این أقامه استبدادی نظام سانسور، رد صلاحیت تنها نقض این حاکمان نیست، بلکه «رجال» پوزیسیون و «دموکرات های» خارج از کشور هم بطور آگاهانه یا ناشایست توجه ای به دلایل رد صلاحیت بی پون و چرای زنان ندارند و باز هم در تلاشند مردم را به انتخابات تشویق و احتمال رای به پزشکیان را بدمند تا روزنه ای گشایش یابد. این جماعت روی اسب بیمار شرط بندی می کنند.
شعری از دوران مبارزات مشروطیت« شاید از عارف قزوینی،یا ملک الشعرای بهار و .. باشد» تا به امروز و در شکل جدید و عصر ما بر زنان ایران حاکم است: دختران سیروس« اشاره به وضعیت ناگوار زنان خیابان سیروس تهران دارد» تابه کی در افسوس، زیر دست مردان تا به چند محبوس، ای زنان ایران. در چون ایران دختران ساسان تا به چند خاموشی ای زنان ایران. هیچ کس خبر نیست، فکر خیر و شر نیست. ای رجال ایران زن مگر بشر نیست، چند در حجابی تا به کی به خوابی. از وجود شیخ است کین چنین خرابی، مملکت خراب است ملتش به خواب است…. .
عده ای هم از سر ناآگاهی شرکت در انتخابات را یک عمل در دموکراسی می بینند غافل از اینکه دموکراسی الزامات خود را دارد که کثرتگراست،حق آزادی بیان و عقیده و حق انتخاب شدن و انتخاب کردن برابر زن و مرد را .. . همراه دارد. تناقض و سردرگمی این «دموکراتها» نادیده گرفتن این الزامات است. قمار پی در پی «روزنه گشایی»۴۴ سال کافی نیست تا از درک ناقص دموکراسی فاصله بگیرند و ببینند که فراگشت طبیعی نظام اسلامی به دگردیسی منجر شد که فقط حدود ۱۰ درصد از هسته سخت جامعه را با خود دارد.
کاست روحانیت که در همه نهادهای حکومتی حضور و تصمیم گیر است،به هیچوجه حاضر به پذیرش اراده آزاد شهروندان نیست. یکی از هسته های ضد دموکراسی را از زبان رئیس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش بشنویم که میگوید : «احکام اسلام در خصوص شرکت در انتخابات ( چنین چیزی در اسلام وجود نداشت و وجود ندارد و همه جنگ ها و کشتار حکام اسلامی حاکی از بی پایه بودن حرف های این فرد است) نظام اسلامی از نوع واجبات عینی است. بیدن معنا که تمامی آحاد جامعه،باید دین و وظیفه خود را در رابطه با نظام اسلامی به جا آورده و در راه پاسداری از عزت و عظمت این نظام کوشا باشند. شرکت در انتخابات به معنای تجدید بیعت با ولی فقیه و آرمان های مقدس دین مبین اسلام و نظام جمهوری اسلامی است و عدم مشارکت در انتخابات موجب خسران دنیا و آخرت است». فریب تا کجا و چرا این «دموکراتها» برای دستبابی به اهداف این فریبکاران آستین ها را بالا می زنند و در صف نمایش تلویزیونی انتخابات شرکت می کنند؟
از توهم پراکنی پرهیز کنید. انرژی خود را در تدقیق مسائل بغرنج جامعه و رهایی از جهنم نظام جهل و جنایت قرار دهید. هر روز ادامه حاکمیت نظام برابر یک سال تعویق و عقب ماندن از فرهنگ و پیشرفت جهانی است. تحریم نمایش انتخابات و آماده سازی افکار عمومی در بر هم زدن توازن قوا به سود گذار از جمهوری اسلامی را گسترش دهیم.
یک جمهوریخواه دموکرات ، به طریق اولی یک چپ دموکرات که مدعی جدایی دین از سیاست، آزادیخواه،عدالتخواه، خواهان دموکراسی و برابری جنسیتی است نباید به دنبال نظام دین سالار انحصارگرا، مستبد حامل اقتصاد مبتذل برود.
تز هانا آرنت، فیلسوف و سیاست پرداز آلمانی می گوید که بد فقط پیش پا افتاده نیست، بلکه این بد پیش پا افتاده می تواند به شیوه ای محقرانه، به دلیل اطاعت و فقدان تفکر مستقل انجام شود.
انحلال باد نظام جهل و جنایت.
