به دنبال انتشار گزارش‌هایی درباره «کشته شدن» بهاره للهی، کارگردان و سازنده فیلم‌های کوتاه و مستند، در زندان‌های جمهوری اسلامی، رئیس هیئت مدیره انجمن فیلم کوتاه ایران وابسته به خانه سینما خواستار تحقیق درباره این اتفاق شد.
امیر توده روستا در نامه‌ای که تاریخ سه‌شنبه ۲۲ خرداد ماه را دارد و خطاب به مدیرعامل خانه سینما نوشته شده است، خانم للهی را یکی از اعضای انجمن فیلم کوتاه ایران معرفی کرده و خواستار دریافت «گزارش واقعی» نهادهای امنیتی، انتظامی و قضایی درباره احتمال «قتل، فوت یا درگذشت مشکوک» این فیلمساز شده است.
او در این نامه تصریح کرده است اعضای صنف فیلم کوتاه خانه سینما «مُصرانه» خواستار «پی‌گیری و شفاف‌سازی» درباره چگونگی مرگ بهاره للهی هستند.
گزارش‌هابی در مورد قتل او در زندان منتشر شده است. این فیلمساز که متولد آمل و ساکن کرج بود، در جریان اعتراض‌های ۱۴۰۱ بازداشت شده بود.
بر اساس اطلاعات مندرج در وب‌سایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، او یکی از کارگردانان مجموعه «عصرآباد» به تهیه‌کنندگی محمدرضا اصلانی در سال ۸۸ بوده است.
او همچنین سابقه عضویت در آکادمی داوری فیلم کوتاه جشن خانه سینما و چند نوبت داوری در جشنواره‌های برگزار شده توسط انجمن سینمای جوانان ایران را داشته است.
در وب‌سایت انجمن سینمای جوانان ایران آمده است که او چندین فیلم کوتاه را نوشته، کارگردانی و تهیه کرده بود.
بهاره زندانی شد، به قتل رسید و مخفیانه دفن شد!
یکی از عوامل رژیم چندی پیش اعلام کرده بود طی یکسال اخیر حدود ۹۰۰ جسد مجهول‌الهویه کشف شده است !
هزارها انسان مبارز مانند بهاره_للهی قربانی فاشیسم اسلامی میشوند که نه نامشان را میدانیم و نه در لیست و آمارها جای دارند !
باید با قدرت و شدت پدیده ناپدید سازی مبارزین، کشتار زندانیان دربند توسط رژیم را در سطح جهانی افشا نمود !
* بهاره للهی از سال ۱۴۰۱ بازداشت شده بود.
* چند روز بعد مرگ مظلومانه او بطور مخفیانه در بهشت سکینه دفن می شود.
*چند روز بعد از رسانه ای شدن کشته شدن وی، خانه سینما به فکر می افتد که با “نامه نگاری” پیگیر شفاف سازی این جنایت شود!!!!
در صورتیکه برای مطالبات و خواسته های کم ارزش تر از این جنایت، کارگران که ادعای الگو بدون در جامعه را ندارند با قاطعیت بیشتری در برابر ارگان های مسول تجمع کرده و خواستار ورود افراد مسئول به اینگونه ماجراها می شوند.
اما پیشاهنگان جامعه ، راه “حل” را در نامه نگاری می یابند!!!
پیشنهاد می کنم خانه سینما برای رفع مشکلات خود و به ویژه رسیدگی به یک جنایت، نامه های خود را خطاب به مبارزان بی مدعای واقعی جامعه یعنی کارگران و فرهنگیان بنویسند. شاید این ” پس آهنگ ها” کار آمدتر از پیشاهنگان!!! جامعه اقدام کنند.